miroslav slaboshpitsky'nin yönettiği 2014 yapımı film. the tribe adıyla da bilinen yapıt 2014'ün sutherland trophy'sini kazandı.

(uzunada1969 - 14 Aralık 2014 01:10)

içinde hiçbir diyalog barındırmayan, muhteşem bir ukrayna filmi.

(oghma - 10 Ocak 2015 03:20)

if istanbul 2015'te keşif bölümünde gösterilecektir.

http://www.ifistanbul.com/tr/filmler/plemya

(birazsoylebirazboyle - 24 Ocak 2015 21:51)

çelik gibi sinirleriniz varsa izleyin, hem diyalog olmaması hem de içeriği insanı çileden çıkartıyor. yoran filmlerden, çok gerçek...

(birazsoylebirazboyle - 16 Şubat 2015 12:54)

büyüyünce irreversible olacak olan film. müthiş bir fikri, herkesin işaret dili ile konuştuğu ve alt/üst yazı olmamasını, ukrayna gerçeğine kaptırmış senaryo ve nezdimde yazık olmuş. aşırı gerçekçi çekimler zaman zaman zorlasa da hala iyiliği kötülüğü konusunda karar veremedim ki bu aslında biraz da filmin başarısızlığına işaret ediyor. fakirlik tabi ki seçici değil, süreç her yerde, her zümrede aynı işliyor. kadınlar en zor şekilde hayatı devam ettiriyorlar. --- spoiler ---

bir kadının seks işçiliğinden kaç kişinin karnı doğuyor. kızlar, acımasız ergen çetesi,hoca / şöfor/ pezevenk bozması. inanılmaz ...

sağırlık vurgusu keşke daha çok kullanılsaydı. finalde kafalar patlarken, yan ranzada yatanın bir şey duymaması ya da tır parkında çocuğun geri geri giden arabanın altında kalması gibi ... iyi ama kullanılamayan bir araç olmuş sağırlık
--- spoiler ---

(ride - 17 Şubat 2015 16:26)

konuşma olmadan, alt yazısız, sadece işaret diliyle anlatılan ukrayna yapımı film. ilk 10 dakikadan sonra nasılda alışıp, akışına kendinizi kaptırdığınıza şaşıracaksınız..

sağır ve dilsiz ukrayna gençlerinin yurtta bulaştıkları hırsızlık, fuhuş, gasp gibi türlü işlerini gösteren filmde yer yer fazlasıyla rahatsız olabiliyorsunuz.

(kezzap - 17 Şubat 2015 23:23)

izlediğim en ağır, sert, rahatsız edici ve etkileyici filmlerden biri olarak hayatım boyunca aklıma kazınacağını düşündüğüm ukrayna filmi. filmden çıktıktan sonra -üzgünüm ama- filmi yapanlara bildiğim bütün küfürleri içimden saydım. psikolojim derin darbeler aldı, şikayetçiyim hakim bey. filmlerden etkilenen bir bünyeniz varsa uzak durun. ben şahsen izlemesem de olurdu diyorum. ama sinirlari zorlamaktan hoslananlar varsa buyursun izlesin.

ifistanbul ekibi de meğer uyarmış; ama yeterince dikkatli okumamışım, o tanıtım yazısından bu kadarını tahmin etmemiştim: http://ifistanbul.com/tr/filmler/plemya

ayricana, filmin bu kadar etkileyici olmasındaki en önemli etkenlerden biri kameranın kişiyi takip ederek çekim yapmasıydı bence. hele bi sahnede cocuk yokus indi, kamera da onun ardindan indi, yerler de karli falan. ya dedim dusup kamerayi kirsalardi, o zaman hapi yutarlardi.. neyse.

(ucurtmam agaca takildi - 21 Şubat 2015 16:53)

sadece işitmeyen, konuşamayanları degil, gör(e)meyenleri de anlatan bir film. rahatsız edici, ediyor. benim için daha farklı bir rahatsız edicilik algısı oluşturdugunu söyleyebilirim. zorluyor, baya. gögüste bir agrı bırakabilir birkaç sahne. iyi ki yapılmış ama, ilgimi çekmesinin bir anlamı da varmış.

--- spoiler ---

beni en cok huzursuz eden durumlardan biri, kürtaj sahnesi ve komodinle "sürü"yü parçalamanın yanı sıra cocugun kıza naifçe yaklaşmasına kızın verdigi tepki, hareket(ler) idi. o kadar yadsımış ki yaşadıgı pisligi, tersini bilemiyor kız, onda yok.
--- spoiler ---

"duyabiliyor olmanızın önem kazandığı tek sahnede ise sağır olmayı yeğleyeceksiniz. " demişler filmi anlatmaya çalışırken, evet, bunu dilerken bulabilirsiniz kendinizi ve bazen iyi ki kelimeler yok..

(love me to my death - 27 Şubat 2015 19:29)

filmi *hiç* sevmedim. kamera kullanımı nedir, bilmediğimdendir. ifteizledim heşteklerim yok, ondan belki. kafa düşmesi'nin müsebbibi olduğundan da olabilir. belki yalnızca cumartesi diyedir, bilmiyorum. trier olmaya öyküneyazıp natuk baytan senaryolarına gelesi <insert 'joke' here> bir yönetmen elinden çıkma buldumsa da, kimselere diyemedim. emek isteyen bir ilişkiye heveslenen, prosesin hayalkırıklıklarıyla neticeleneceği öngörüsünü/şüphesini/paranoyasını/negatif şartlanmışlığını fark eden, yanisi artık eskisi gibi olmayacağını bilen (bilmek diye bir şey yok elbet) gözlerle bakındım; sessizlik saadetin sadedi değil. çıkarım böyle gibi gelse de, sonra böyle de olmadığını anlar gibi oldum. bugün neredeyse hiç içmedim. geldim, plemya'yı, izlediğimi, üzerine birkaç bir şey diyeceğime kendimi inandırdığımı anımsadım: bende 'insan'a dair hiçbir şeyi değiştirmediğini bildim. tecrübemle ve bedenimle gördüm. inadına işittim.

sorry about dinner / sorry about dresden.

(wereyda - 28 Şubat 2015 00:27)

gücün ve iktidarın duvarına çarpa çarpa dağılan değerin yitirilişine ağıt.

şiddet ve sevgisizlik naif bir sübyandan nasıl cani yaratır, karşılığını bencillikle alan her güzel duygu nasıl zıttına evrilir, bir karanlık nasıl büyür; izleyin, görün. uzun zamandır perdeye yansıyan en gerçek tahlil, müthiş bir anlatım.

(barbunyapilaki - 2 Mart 2015 23:17)