1956 tarihli bir başka ray harryhausen klasiği... kim ne derse desin bayılıyorum şu soğuk savaş zamanında paranoyak hollywood taifasının çektiği b-movielere. belki de bunun en güzel örneklerinden biridir dünya ufolara karşı. öncelikle zombi kılıklı ama yine de içlerinde iyilik filizleri yeşertmeyi becerebilmiş uzaylılarımız vardır. tabi o yıllarda evren sadece güneş sisteminden ibaret olduğu için muhtemelen satürn ya da uranüs'ten gelmiştir bu zatlar (derler ki o dönemde o kadar çok mars filmi çekilmiş ki sonunda mars out olmuş, ayağa düşmüş ve o yüzden senaristler yeni gezegenlerde yaşam aramaya yönelmiş) neyse... bu uzaylı dostlar dünya'nın dahi çocuğu amerikalılardan yardım istemek için dünya'ya gelirler çünkü bunların gezegenleri yavaş yavaş ölmektedir ve bir şekilde "ulan bu gezegeni kurtarsa kurtarsa amerikalılar kurtarır" diye düşünmüşlerdir. ufolarına atladıkları gibi (ki birazdan ufo olayına değineceğiz) washington d.c. semalarında boy gösterirler. lakin bizim amerikalı dostlarımız o kadar akıllıdır ki bu mahlukatlarla iletişim kurmayı bile düşünmeden hemen ufolara saldırmaya başlarlar (ama kabul edelim ki amerikalılar bu olaydan sonra akıllanmış çünkü indepence day filminde zuzaylılar saldırana kadar onlar da saldırmamıştı ve hatta ellerinde pankartlarla karşılama komitesi oluşturmuşlardı) amerikalılar saldırınca bizim ufolar da saldırmış sayılır. beyaz sarayı ve bilumum devlet binasını lazerlerle havaya uçururlar. yakarlar yıkarlar falan filan... şimdi gelelim ufo konusuna. işte bu noktada ray harryhausen denen adamın dehasına lucas film çalışanları bile şapka çıkartıyorlar (uydurmuyorum belgeselde anlatıyorlar) 360 derece fırfır dönen ve aynı zamanda süper manevralar yapan ufolar görsel efekt harikasıdır. hele hele ufonun bir uçakla kapıştığı sahne vardır ki bravo bravo dedirtir insana. demek ki azimle işeyen, cgi olmadan da bu işleri yapabiliyormuş.

(arsonist - 25 Nisan 2003 13:08)