fernando leon de aranoanın 2005 yapımı son filmi. madridde yaşayan iki fahişenin öyküsü. dominik cumhuriyetinden gelen göçmen zulema ile ispanyol caye nin önce soğuk başlayan ancak daha sonra sıkı bir dostluğa dönüşen ilişkileri anlatılıyor. sadece iki kadının öyküsünden öte göçmenlerin yaşadığı sıkıntılar da anlatılmış oluyor tabi. üstelik bir de manu chao müzikleri ile sunuluyor ki film, tadından yenmiyor.

(ahududu - 20 Nisan 2007 11:27)

(bkz: me llaman calle)

(guru - 3 Mayıs 2009 17:26)

bir pereza sarkisi.

(luin 41 - 12 Ağustos 2009 22:55)

eşsiz bir film; madridli iki fahişenin hayatından kesit sunan, seks işçiği, göçmenlik, kaçak işçilik gibi üzerine yeterince düşünmediğimiz gerçekleri kör gözüne parmak sokar gibi mesaj kaygısıyla değil sade çarpıcılığı ile ortaya koyan, los lunes al soldan sonra aynı yönetmenin^* bir diğer başyapıtı. üzerinde konuşulacak çok diyalog barındırmasına karşın bir sahnesi var ki değinmeden geçmek mümkün değil

caye:¿sabías que el mar aquí es muy importante? donde más.
zulema: no hay mar aqui!
caye: por eso... es donde más se piensa en él. las cosas no son importantes porque existen, son importantes porque se piensa en ellas.
...
mi madre lo dice siempre, que existimos porque alguien piensa en nosotros y no al revés .

(meâli:
c: neden burda deniz çok önemli biliyor musun? ^*
z: burda deniz yok ki! ^{* *}
c: evet, deniz önemli çünkü burda insanlar sürekli denizi düşünüyor. şeyler varoldukları için önemli değiller, onları düşündüğümüz için önemliler. annem hep derdi, varız çünkü birileri bizi düşünüyor, aksi değil )

cogito ergo suma enfes bir açılım getirirken medeniyeti özetlediğinin farkında mıdır acep fernando léon de aranoa? varlığı kollektif bilince ve ilişkilerin sosyalliğine ancak bu kadar kısa ve öz dayandırabiliriz herhâlde... medeniyet, bu meyanda, birbirlerinin çıkarını gözeten düşünceler bütününden vuku bulsa gerek; kanıksanmış fakirlik ve eşitsizlik kültürü de kollektif düşünmemezliğin sonucu olsa gerek; modern toplumların tabanlarında kendini tekrar eden ve her geçen gün daha üst katmanlardan bireyleri içine çeken "kaybetmiş"lik bir kitlesel unutulmuşluk eseri olsa gerek, tüm bu nahoş çıkarımlara karşın sosyal hayata dair ilerleme düşünce kümelerimizin sistemli biçimde genişlemesiyle mümkün olsa gerek; her zaman bir çıkar yol olsa gerek; yeter ki kollektif bilinci geniş kitlelere yayalım birbirimizi düşündükçe ve düşündüklerimizi kaale aldıkça devâ bulunsa gerek...

unutmadan sinema da 2 dakikalık bir sahneden medeniyete ve sosyal hayata dair insanlara bir fikir, bir ışık vermek olsa gerek!

ayrıca (bkz: candela peña) (bkz: marciela nevarez)^*
ve tabi
(bkz: manu chao)
(bkz: me llaman calle)

lan bir de demiyim demiyim diyorum ama tutamıyorum, gnarus için geliyor sıradaki bakınız
(bkz: recogito ergo sum)
(bkz: recogito ergo viva la revolucion)

(panopticon - 26 Kasım 2009 04:57)

me llaman calle tadında, 5 razones tadında film. izleyenin yüreğinin burkulmaması mümkün değil. hayat sana uğraşmak için 5 piçten fazlasını verse n'apardın? sana yollu diyen 5 piç.

(wakabayashi genzo - 29 Ocak 2010 04:42)

iyi işlenmiş bir ispanyol filmi. anlamlı bir şey izlemek istiyorsanız sanırım iyi bir seçenek olur. ispanya sınırları içerisinde seks işçilerinin sıkıntıları ve göçmenliğin getirdiği sıkıntılar çok net ortaya konmuş. hem de insanı sıkmadan. he bir de söyleyen söylemiş ama ben de söylemezsem bir tarafım şişer; manu chao müziklerinin çok yakıştığı bir film olmuş.

(music box - 22 Şubat 2011 23:36)

meslek kısmında seks işçisi yazan iki insanın öyküsü etkileyici müzikle harmanlanarak sade bir dille anlatılmış...

(masiva - 12 Eylül 2015 17:31)