it's me again, insignificant me again,
just me again and my broken heart.
how can i love again,
now she's gone again?
i'm on that ship again,
called a sinking heart.

oh i am so lonely,
i'm the man who would kill for love.
i'd kill for love!
oh, i am a phoney valentino.
the man who would kill for,
man who would kill for,
man who would kill ...for love!

so i begin again,
in all the wrong again.
the types of bar again,
so full o' charm.
i buy the drinks again,
for the thousand girls again.
in the hope again i'll find another you.

oh i am so lonely,
i'm the man who would kill for love.
i'd kill for love!
oh, i am a phoney valentino.
the man who would kill for,
man who would kill for,
man who would kill ...for love!

so i begin again,
begin again,
begin again,
right from the start.

begin again,
begin again,
begin again,
back to the drawing board.

oh i am so lonely,
i'm the man who would kill for love.
i'd kill for love!
oh, i am a phoney valentino.
the man who would kill for,
man who would kill for,
man who would kill ...for love!

(ahmet corleone - 26 Nisan 2001 18:16)

once'dan sonra, aynı seviyeye çok ulaşamamış bir film.

bunun belki en önemli sebebi de, müziği anlatan filmlerdeki müzik kalitesinin, son yıllarda fena düşmesi. çok feci şablon ve formülü olan şarkılar yazılıyor ve bu da daha ilk notada farkediliyor. inside llewyn davis'de de böyle olmuştu. e şarkılar vasat olunca, bu türün de bir esprisi kalmıyor.

bunun bir kötü yanı da, müziğe karşı idealist yaklaşan böylesi film karakterlerinin inandırıcılığını kaybetmesine sebep olması. "ablacım pop yapıyorsun, daha ticari prodüktöre bu neyin atarı" diye sormaya başlıyor kendi kendine.

fakat bunları bir kenara bırakırsak, iyi çekilmiş ve senaryo elverdiğince iyi oynanmış bir film begin again. hoşça vakit geçirtiyor.

(protospher - 18 Eylül 2014 03:27)

filmin içinde onca müzik varken aklıma angel'ı getirdi ya bu film, var bir terslik. tamam güzel müzik var filmde ama filmin şarkısı lost stars olmasına rağmen en güzel şarkı (bkz: luck be a lady) idi benim için.

filmde mark ruffalo varsa izlenir yargısı oturmuştur sanırım artık, ben hiç bir bilgim olmadan sadece onun ismiyle izledim ve yukarıda da bahsedilmiş, biraz fazla oynamaya çalışmışsa da filmin kendi sakinliğinin bu durumun önüne geçmesi iyi olmuş.

catherine keener da cuk oturmuş bence oraya, çok fazla görünmedi ama özellikle banyo sahnesi ve 1. saatin sonundaki kapı sahnesinde sigara muhabbetinde çok doğal görünüyordu. sahne öncesi mutfakta set ekibinin bulaşıklarını yıkıyormuş da sırası gelince oynayıp bulaşığa dönecek gibiydi.

mos def vardı tabi bir de. cücük kalmış rolü ve o sahnelerde mark ruffalo'nun "büyük oyniycam olm, ona göre" tavrı yüzünden varlığı yokluğu anlaşılamadı. biraz sağlam roller al artık, chuck berry'i, ford prefect'i oynamış adamsın olm. bu ne lan? yaşlanmış ama.

tabi bir de keira var. bu kadının konuşurken takındığı "istesem parmağımı oynatıp bütün dünyanızı tepetaklak ederim ama dua edin normal yollardan yapmaya çalışıyorum" tavrı ve o tavrı takındığında dudağının kenarından beliren gülüşü yüzünden bütün dünyayı tepe taklak edesim, kaliforniya'da güneşin altında kahveni içerken sinsi gibi yanına yaklaşıp "aa, sen o beetlejuice'da oynayan kadın değil misin?" diyip sinirlerini hoplatasım, o mayolu, çiroz gibi fotoğraflarını gördükten sonra hayata portre bakasım, uzaktan bi arkadaşa benzetip de seslenmeye cesaret edemeyişim var keira. o tavrın var ya o tavrın ayar ediyor beni, manyetizmamı bozuyor bak. başka da bir şey diyesim yok.

(godless frog - 10 Ekim 2014 06:58)

atmosferi, şarkıları, keira'nın kıyafetleri, klişeden uzaklığı (öpüşmediler lan daha ne olsun) vs. ile cidden güzel film olmuş.

ancak aklımın almadığı tek bir konu var: o iphone'un şarjı, kahramanlarımız gretta ve dan birbirlerine playlistlerini dinleterek new york'u gezerken nasıl oldu da bitmedi?! nasıl?!

(cadi sila - 12 Ekim 2014 21:15)

on saat sürse hiç sıkılmadan izlerdim lan o ne güzel filmdi öyle, neden bilmiyorum resmen yamuldum kaldım izlerken, yaşadıkları ortamı ve duyguları kıskandım. insan bu filmi izlerken biraz kitap kahve kedi yağmur müzik moduna giriyor ama olsun yine de güzeldi. gretta'nın arkadaşının dans etmemece oyunu sahnesine yarıldım, benim bile yattığım yerde oynamak geldi içimden. ayrıca mark ruffalo'nun gretta şarkı söylerken kafasında enstrümanları oynattığı sahneye bayıldım. film boyunca new york'a ve müziğe doydum, çalan her şarkı birbirinden güzeldi. mark ruffalo'yu çok severim, son sahnelerde gretta'ya bakışı çok güzeldi mesela, pek istediğim gibi bitmedi ama olsun. ha bir de keira knightley her sahnede harika giyinmiş, hayalimdeki tarz diyorum ve buradan keira'ya kokulu öpücüklerimi gönderiyorum <3

harika müzikleri var hepsini tek tek tavsiye ediyorum.

http://www.youtube.com/…oiq3yvnvvjgz7cikfeuefc8otrd

(mutti - 16 Ekim 2014 11:01)

gecenin korunde uyku tutmadi diye actim filmi.. girdim pufidik yorganin altina.. agzimda siritisla izledim.. film o kadar tatli ki.. o kadar guzel ki, bu filmler yuzunden hep aci cekmeyi yegledim ben.. aldatildim mesela.. degmeyecek kisilerle hem de.. yer yer netteki hayat kadinlariyla.. fakat bunlar olurken, kendimi daha mutlu hissettim bazal bi mutluluk ama.. kaderin adaletine guvenirseniz yeterince, yasadiginiz her adaletsizligin sizin icin hayirli olduguna inaniyosunuz..

--- spoiler ---

bu filmdeki karakterlerin basina gelen adaletsizlikler cok hosuma gitti.. keira o adamla kalsa nolacakti? o yildizlasirken, kendisi kalacakti golgesinde.. bu ve bunun gibi sacma dusunceler var aklimda.. ama ne zaman birini gorsem uzuntuyle aglayan, masumca aci ceken; icten ice o kisinin basina guzel seyler gelecek diye seviniyorum..

ruffolonun hatasi esine donmesi.. ama yapilacak bisi yok.. kendi secimi..

ortada tam dozunda birakilan bi flort, basta irrite edici gelen ama sonra alisilan garip bi kadin, kendini cok bi sik sanip soradan gerceklere ayan bi hiyar, her seyden once muzik var.. civik civik romantik sahneler, filmden akla kalan buyuk replikler yok..

sarkilar var.. istanbula gelmesini bekledigim biri var.. olur da gelirse, ona sehri kulagimda muzikle gezdiricem.. sirf bu fikri bana kattigi icin bile mutesekkirim yapimciya..

ve unutmayin sevgili totorolar, adalet topaldir ama er ya da gec gelir.. bu filmi tum aldatilanlar izlesin.. tum haksizliga ugrayanlar..

--- spoiler ---

(semrin - 5 Kasım 2014 03:49)

ah o gemide bende olsaydım dedirtecek filmlerden birisidir.

--- spoiler ---

her anı sımsıcaktır filmin ama en güzel sahnelerinden biri de jimnastikçi kızlara piyano çalan çocuğun birden mark ruffalo'nun grupta çalması teklifiyle bir an bile düşünmeden istifa edip sınıftan çıkıp gitmesidir. giderken küçük kızlara iletişimi koparmayalım demesi de güldürten andır .

--- spoiler ---

(flaca - 5 Kasım 2014 09:08)

can sıkıntısına ve moral bozukluğuna bire bir. böyle filmleri sinemada izlemeyip, sonradan keşfettiğim için kızıyorum artık kendime. 2013'te girmiş vizyona oysa ki. ost'i mp3'e atıp, can sıkıldıkça ilaç niyetine kullanmayı düşünüyorum, deva olmazsa filmi izleriz artık.

--- spoiler ---

keira barda çalarken, mark rufallo'nun hayali enstrüman olayı muhteşemdi, empire state'nin yanındayken keira'nın "yes you are" deyişini bi iki yüz kez izlerim herhalde, aksanı komple destansı da, orası bi başka. en güzel detay ise keira ile mark'ın sonunda ilişki yaşamamaları, böyle olsaydı klişe olur, bok gibi bi film olurdu bence?! bi de keira'yı bu filmde giydiren her kimse, tüm dünyayı giydirmeli bence. filmde dediği gibi,
"they want authenticity." ve daha pek çok ayrıntı...
--- spoiler ---

(1zenciolmasamda - 19 Kasım 2014 19:21)

imdb'de 7,5 almayı başarmış; konu itibari ile bunu hak etmese de müzik olarak fazlasını hak etmiş film.

en güzel şarkılar:

(bkz: like a fool) https://www.youtube.com/watch?v=xk5gvfizg-g
(bkz: lost stars) https://www.youtube.com/watch?v=vyt-ogdnmqe
(bkz: no one else like you) https://www.youtube.com/watch?v=3phvp93wzj8

--- spoiler ---

şu kulaklık çoklayıcılardan bulup şehri gezmek lazım. tabi bir de şehri gezmeye değecek birini. bir de yedek batarya lazım tabi.

--- spoiler ---

(imjustkillingtime - 21 Ocak 2015 22:12)

keira knightley'in giyimine kuşamına hasta olduğum film. o pantolonları, elbiseleri falan harikaydı. göze batmayan sade ve şık. normal bir kadın gibi giyinmişti. gece salaş bir şekilde dışarı çıkan normal bir kadın kadar makyajı vardı. son derece başarılı kostüm ve makyaja sahip bir filmdi. albüm sonrasını merak etim ben açıkçası. çünkü kadın karakter çok rahat bir imaj çizdi bende, müziğin göze değil kulağa hitap ettiğini söyleyen gretta acaba ünle birlikte değişti mi ne oldu la? begin again 2 çeksinler rica ederim.

(workingdays - 5 Şubat 2015 10:51)