sonisphere'deki lafları milletin zoruna gitmiştir. bazı gruplar vardır müziği, sahne duruşları, tarzları zaman içinde değişir. daha fazla yumuşayabilecekleri gibi (ki genelde bu şekilde olur) sertleşebilirler de. ancak manowar her zaman manowar olacağını belli etmiştir. bunlar yıllarca şarkı sözlerinde sky, steel, brothers, return vs. gibi kelimeleri kullanmaktan bıkmadı biz de kendilerini dinlemekten... tarzları gerek müzikal anlamda gerek de kişisel anlamda yıllarca değişmedi. şarkı sözlerinde geçen "...that's manowar's crowd..." "... leave the hall..." gibi kısımlarla da bunun üzerinde her zaman durmuşlardır. tarzı değişen gruplar için yok efendim bu grup 80'lerde şöyleydi iyi poplaştı diyenler tarzı sabit gruplara da kendini tekrar ediyor, 60 yaşına geldi adamlar hala balta, orta çağ tutturmuş diyorlar.

hatırlanacağı üzere 2005'te bu konuşmayı eric adams yapmıştı (ingilizce olarak): "biz türkleri sevmezmişiz biz türkiye'ye gelmezmişiz. bunların alayı orospu çocuğudur. anasını siktiklerim" şeklinde özetlenebilir. şimdi vay efendim teen metal, yok ezik, yok para diyenlere bu defa demaio'dan türkçe olarak gelsin sktirin ordan.. bi daha gelecekler bu defa da zoruna gidenin borusuna gitsin diyecekler.

(retroloverdude - 27 Haziran 2010 01:35)

• konser^*özelinde konuşursak overrated olmaktan en uzak gruptur/kişidir. çaldıkları süre boyunca sahneyi ve stadı gözlemleyecek her türlü jüri hakkını teslim edecektir.
• evet aralarında benim de kendisinden daha çok sevdiğim diğer katılımcı gruplara laf sokmuştur ama bunun da sahne şovunun bir parçası olduğunu anlamak pek zor olmasa gerek. yoksa "till lindemann üzerime boşaldı hamile kalır mıyım?" diye haydar dümen'i aramasın kimse. kaldı ki diğer bazı grupların aralarının yıllarca ne kadar sıcak olduğunu da biliyoruz.
• grubun frontmaninin ilgili ülkeni dilinin konuşması da bize özel bir şey değilmiş. pis herifler iki yıl ders alıp türkçe gibi kolay bir dili sökmemişler. hainler.

bir de iki yanlış bir doğru etmez biliyorum ve bi fallacy örneği sergiliyorum ama "i have a pussy, you have a dickaaa" gibi şarkıları olan, lirikleri elementary almanca'dan meydana gelen bir grubu saatler önce izlemişken manowar'a ergen grubu denmesi güldürücü komiklik şakası gibi geliyor bana. dio'ya gösterdikleri saygı duruşu bile kibirlerinin bir piyes bir şov malzemesi olduğunu gösteriyor.

lan annenize küfredilse bu kadar ciddiye almazsınız ne gam keder yapmışsınız be big four'a sktir çekmesini. ben de megadeth'i dört gözle bekliyorum şu festivalde ama hiç aklıma gelmedi demaio'ya şu güzel ortamı bozuyosun demek.

ulan peki siz yarın yıllarca birbirine laf sokmuş, kanlı bıçaklı olmuş grupların peş peşe çalmasını, sonra da mustaine ve hetfield'ın omuz omuza gitar çalıp poz vermesini nasıl hazmedeceksiniz tutarlılık polisleri sizi? onlara da diyecek misiniz "kaypaklar dün ne diyordunuz şimdi napıyorsunuz" diye.

şu anda son dakika haberi geldi bugün bu adamlara sizsiniz, bir numarasınız diyenlerin yarın metallica, megadeth, slayer ve anthrax'ı izlemesi ve zevk alması yasaklanmış. "siz buraya kim için geldiniz" sorusuna "manowar" demek tutarsızlıkmış. onun yerine "şeyy bi dakka mr.demaio. diğer gruplar da aslında gayet süper. onlar için de geldik laflarınıza dikkat edin" demek gerekliymiş. yoksa big four'a gösterilecek alaka günahmış. uff napsak yhaa...

(geldiler - 27 Haziran 2010 02:24)

kavramlari yerli yerine oturtmak lazim; manowar overrated bir grup degildir; tarzi itibari ile exaggerated bir gruptur. heavy metal'i heavy metal yapan ogeler olarak kabul ettikleri (gurultu, hiz, maskulenlik, v.s.) her seyi alip abartirlar ve semeresini de bir o kadar abartili hayranlar olarak alirlar (bkz: bira içip manowar dinleyen hayvanlar).

bunun yaninda joey demaio'nun yaptigi konusmayi iki bolumde ele almakta fayda var.

kendisi once diyor ki, "bu festivale dort buyuk grup geldi diyorlar; siktir oradan!" simdi, joey demaio'ya haksiz diyemeyiz; yalnizca turkiye'de degil, tum ulkelerde sonisphere'in bu yilki lansmani "for the first time in history: the big four" diye yapiliyor. neyin big four'u? duzeltmek lazim; the big four of thrash; diger turlusu politik olarak yanlistir. su grup listesinde ingiltere'deki gibi iron maiden olsaydi yazabilir miydin oraya big four? sen geri kalan herkese yanci muamelesi yapar gibi yazarsan oraya big four, siktiri cekecek manowar bagdat'tan gelir; "siktir" "big four of thrash"e degil, sonisphere'e cekilmistir; "siz buraya kimi gormeye geldiniz?" diye sorarak da joey demaio manowar'un kucuk gorulmesinin yanlisligini vurgulamak istemistir; bu kadar.

bu sonuncusu ikinci konu ile de ilintili tabi; headliner olmak icin istedikleri paranin veril(e)meyisini de joey demaio kendilerinin kucuk gorulmesi olarak algilamis anlasilan. kimileri bunu "eziklik" olarak lanse edebilir, ama adam buyuklugunu kitlesine teyit ettirdi mi; ettirdi; o zaman "ezik" degil, haklidir. istedigi kadar eften puften sozler yazsin, istedigi kadar kendisini tekrar etsin, bu grup bir heavy metal grubuysa ve kitlesi bu kadar saglamsa adam bu festivalde headliner olmayi hak ediyor demektir.

(eliada - 27 Haziran 2010 02:47)

"bugün metalin kralları gelmiş diyorlar, doğru mu?" - dolmabahçe sahilinde su satan amca...

(spacetimereality - 27 Haziran 2010 02:54)

"hey millet! nasılsınız? türkiye'yi çok sevdiğim için biraz türkçe konuşmak istedim.

tekrar delikanlı türklerin arasında olmak çok gurur verici. unutmayın, her biriniz diğer grupların bin hayranına değersiniz! bu festivale dört büyük grup geldi diyorlar. siktir ordan! ben burada tek bir büyük görüyorum! kim için geldiniz? -manowar!!!- duymadım! tekrar! kim için geldiniz? -manowar!!!- sonisphere festivaline kimi görmeye geldiğinizi ve bir dahaki sefere kimin headliner olmasını istediğinizi şu piçlere öğretin!

bildiğiniz gibi kısa süre önce çok sevilen efsanevi birini kaybettik. benim arkadaşım, veya hepimizin.. hocamız! ronnie james dio! "

joey demaio'nun 26.06.2010 tarihli konuşması. (heaven & hell'e girmeden hemen önce)

(spacetimereality - 28 Haziran 2010 22:18)

ilk manowar konserinde hail and kill'den sonra elimize kılıç verselerdi şu an bu entry'i viyana'dan yazıyor olurdum. ben böyle gaza gelme görmedim arkadaş. bunun en büyük sebebi manowar'ın bize karşı olan tutumudur. gazladıkça gazladı adamlar sahnede türk bayrakları, etrafımızda surlar falan.

mhp mitingi gibiydi yemin ediyorum !

http://www.youtube.com/watch?v=lh_obbpvu9i

(youth gone wild - 17 Şubat 2012 23:01)

gormekteyim budunumuzun bazi mensuplari manowar dinledikleri veya sevdiklerini soylemeye cekinmekteler. ozellikle karili kizli ortamlarda "ay manowar mi iiiireennnc" felan seklinde yapay tepkiler verdikleri kulagima kadar geldi. buradan sesleniyorum ayaginizi denk alin hulen, hatirlatirim atim disarida eyerli ve kilicim kininda huzursuz...

(abdulica - 19 Temmuz 2004 00:55)

onaltı sene önce üniversiteye girmemi helloween ile birlikte borçlu olduğum harika ötesi grup. kings of metal albümündeki istisnasız tüm parçalar test çözerken müthiş bir konsantrasyon sağlar. matematik testlerinde bilhassa çok etkilidir. tek zarar gören kırkbeş yaşından sonra her gece manowar dinlemek zorunda kalan babamın kulakları ve beyni olmuştur. kendisi bu durumu "seni okutmak için ne fedakarlıklar yaptım" listesinin bir numarasına koymuştur.

(trocero - 8 Haziran 2005 10:00)

şöyle diyelim:

1982:

battle hymns, liberty records:

çıkış albümü olarak çok başarılı bir albüm sayılmaz battle hymns ancak bir çok yenilik barındırır. manowar'ın imzası sayılabilecek "bass gitar solo" hadisesinin bu kontekst altındaki ilk örneği william's tale ve orson welles'ni allah sesinin, hemen ardından gelen eric adams'ın 4 oktav glide'ı ile tezat şekilde kullanıldığı dark avenger en mühim parçalarıdır albümün nazarımda. albümün teması genel olarak modern dünyadaki savaşlar, askerler filandır.

line up: eric adams, joey de maio, ross the boss, donny hamzik

1- death tone
2- metal daze
3- fast taker
4- shell shock
5- manowar
6- dark avenger
7- william's tale
8- battle hymn

1983:

into glory ride, geffen records

albüm zina esnasında yakalanacak bir çiftin sevişme sesleriyle açılır, bi "lan?" dedirtir ilk dinleyişte. revelation'a kadar takip eden şarkılar, "ortalama" diye nitelendirilebilir. tarz olarak battle hymns'den pek bir farkı yoktur, hemen hemen soundlar dahi aynıdır. ancak donny hamzik'in yerine gelen üstün insan scott columbus'un gruba ve müziğe kattığı enerji saniyesinde hissedilir. revelation'a geldiğimizde ise manowar'ın daha sonraki yıllarda oturacak tarzının temeli diyebileceğimiz bir şarkıyla karşı karşıya kalır, gaza gelir at binmek isteriz. march for revenge ise, bugüne kadar tüm manowar albümlerinde göreceğimiz "en az bir deneysel parça" kotasını bu albümde dolduran şarkıdır. bugünkü nordik metal gruplarının milyar tane dala ayrılmalarına rağmen temellerinde bu albümdeki temalar gözlenebilir.

line up: eric adams, joey de maio, ross the boss, scott columbus

1- warlord
2- secret of steel
3- gloves of metal
4- gates of valhalla
5- hatred
6- revelation
7- march for revenge

1984:

hail to england, geffen records

önceki albümlerde görülmemiş bir "satanik" yoğunluk vardır bu albümün sözlerinde. ilk üç şarkı, önceki iki albümün tonlarını ve soundlarını korur. temalar çok ilginç ya da farklı değildir ancak artık davul/bass iyice uyumlu hale gelmiştir. hail to england ile manowar'ın biraz pazarlama, biraz da kendi genel ideolojileri dolayısıyla bu albümden sonra ortaya koyacakları "haçlı birliği"nin işaretleri görülür. army of immortals yine her albümdeki "fanlarımızı nası da seviyoruz" şarkısı olarak gözümüze çarparken, black arrows "bişey solo" boşluğunu doldurur. bridge of death ise, into glory ride'daki revelation'ın bu albümdeki temsilcisidir.

line up: eric adams, joey de maio, ross the boss, scott columbus

1- blood of my enemies
2- each dawn i die
3- kill with power
4- hail to england
5- army of immortals
6- black arrows
7- bridge of death

sign of the hammer, 10 records ltd

ilginç şekilde, hail to england hiç olmamışçasına into glory ride sounduna ve amatörlüğüne dönmüş bir albüm gibidir bu kayıt açısından. ancak şarkılar, özellikle thor, mountains ve sign of the hammer tarzda oldukça önemli değişimlere işaret eder. thunderpick "solo" şarkımız olurken, all men play on 10 de "sikmişim mtvyi" şarkılarının başlangıcıdır manowar tarihinde.

line up: eric adams, joey de maio, ross the boss, scott columbus

1- all men play on 10
2- animals
3- thor
4- mountains
5- sign of the hammer
6- the oath
7- thunderpick
8- guyana

1987:

fighting the world, atlantic records

manowar albümleri arasında, bir öncekiyle en bağlantısız, en büyük değişimlerin olduğu albümdür. belki atlantic records ile çalışılmasındandır belki de artık müzikleri iyice olgunlaştığındandır, bilemiyorum ancak bu albümdeki gitar, bass ve davul soundları iyice oturmuştur. fighting the world, manowar'ın hem kendi fanlarına, hem de bu dünyayla çok ilgisi olmayan standard müzik dinleyicilerine hitap edebilecek ilk şarkısı sayılabilir. zaten manowar'ın tüm dünyada tanınması ve popüler olması da bu albüme denk gelir. blow your speakers "skmişim mtvyi" şarkımız olurken, defender'da orson welles beyin sesiyle karşılaşırız tekrar. holy war into glory ride'dan bu yana devam eden "revelation kökenli şarkılar"ın bu albümdeki temsilciliğini yapar ancak, drums of doom, master of revenge ve blackwind fire and steel ile birleşik bir şarkıdır. carry on, fighting the world gibi her kulağa hitap eden bir parça olarak manowar'ın her tarafa birdenhitap etme çabasının bir diğer örneğidir.

line up: eric adams, joey de maio, ross the boss, scott columbus

1- fighting the world
2- blow your speakers
3- carry on
4- violence and bloodshed
5- defender
6- drums of doom
7- holy war
8- master of revenge
9- black wind, fire and steel

1988:

kings of metal, atlantic records

bugün manowar'ın manowar olmasını sağlayan, bu albümdür. wheels of fire gibi olabilecek en gaz parça ile açılan albüm, kings of metal ile o dönemlerin her metal grubunun yazmak zorunda olduğu "biz ne de süperiz" şarkısıyla devam eder. heart of steel, carry on'un yolunu açtığı "yumuşak başlayıp, makul devam eden şarkı" akımının bu albümdeki temsilcisidir, metalcisi olsun popçusu olsun şusu busu olsun, herkesin beğenisini kazanmış bir manowar şarkısıdır. sting of the bumblebee bu albümün "bass solo" kotasını doldururken, the crown and the ring manowar'ın ilk kez gitar mitar kullanmadan yaptığı parça olarak, bir kilise orgu ve koro ile icra edilmiştir. the warriors prayer "e bu ne şimdi yahu?" diye dinlerken bir anda "theyyy were the metal kings!" diyerek blood of the kings'in mükkemmel introsuna dönüşünce, "vaaay" dedirtecek, innovatif bir durumdur. ve gelelim, manowar seven sevmeyen herkesin bildiği, çaldığı zaman eşlik etmeden duramadığı mükemmel parça hail and kill'e. her ne kadar sözleri (bkz: hail and kill/@mengus) ta işlendiği üzere ultra dallama ise de, şarkı içindeki tekrarların ve nakaratın korolu, gaz yapısı dolayısıyla, yerinde durmayı imkansız kılan bir parçadır. bonus track pleasure slave için (bkz: pleasure slave/@mengus)

line up: eric adams, joey de maio, ross the boss, scott columbus

1- wheels of fire
2- kings of metal
3- heart of steel
4- sting of the bumblebee
5- the crown and the ring(lament of the kings)
6- kingdom come
7- pleasure slave (bonus track)
8- hail and kill
9- the warriors prayer
10- blood of the kings

1992:

the triumph of steel, atlantic records

bu albüm, manowar'ın geçirdiği evrimin ne kadar da hayırlı bir yönde olduğunun tek başına kanıtıdır.
ross the boss yerine gelen david shankle, maalesef sololarda hiç bir gelişme sağlayamamış olsa da, albümün soundu hayli tumturaklı, hayli gazlıdır. 8 parçaya bölünmüş achilles agony and ecstasy in eight parts, truva destanını anlatır. funeral march, yanılmıyorsam 12 kanal gitar 4 kanal da bass üst üste kaydedilerek yapılmış, hüzünlü bir melodi içerir, hemen ardından gelen armor of the gods yine bir ilk olarak "davul solo" konseptini ve scott columbus'un oğlunun ciddi hastalığı yüzünden gruba katılmış rhino isimli hayvanı bizlere tanıtır. double cross'un ne şekilde kullanılabileceğinin demonstrasyonu gibi bişeydir. desecration of hector's body ise bass solomuz olarak bu albümde yerini alır.
metal warriors "fanlarımızın hastasıyız" şarkısıyken, "master of the wind" de crown and the ring ekolünün bu albümdeki temsilcisidir. burning, spirit horse of the cherokee ve ride the dragon ise, manowar'a tamamen yeni sayılabilecek, geçmişteki temaları tamamen silip atmadan ancak çok daha oturaklı ritm/bass line'larıyla üretilmiş süper şarkılardır.

line up: eric adams, david shankle, rhino, joey demaio

1- achilles, agony and ecstasy in eight parts
. prelude
. hector storms the wall
. the death of patroclus
. funeral march
. armor of the gods
. hector's final hour
. death hector's reward
. the desecration of hector's body part i/part ii
. the glory of achilles
2- metal warriors
3- ride the dragon
4- spirit horse of the cherokee
5- burning
6- the power of thy sword
7- the demon's whip
8- master of the wind

1996:

louder than hell, geffen records

internetle tanıştığımız yıllarda bir compex fuarında yahoo'dan manowar yazmak suretiyle arattığımızda bir anda karşımıza çıkan "manowarın yeni albümü önümüzdeki ay çıkıyor" temalı bir web sitesinde haberini alıp çoluk çocuk şenlik yaptığımız bir albümdür louder than hell. triumph of steel soundunun karl logan isimli şahane gitarist ile desteklenmiş halidir. oğlu iyileşen scott columbus her ne kadar rhino kadar şahane bir davulcu olmasa da, gruba geri dönmüş, hatta "the gods made heavy metal" şarkısının içinde geçen "metal heals my son" şeklinde bir dizeye de sebep olmuştur.
return of the warlord, into glory ride'daki warlord ve kings of metal'daki wheels of fire'ın, "motorcu gençlik" ekolünün bu albümdeki temsilcisidir. manowar'ın bu albümdeki şarkıları kendi eski şarkılarından ziyade standard rock'n roll temalarının farklı ritmlerle işlenmiş hallerine daha yakındır. brothers of metal pt.1 "süper fanlarımız", the gods made heavy metal ise "mükemmel bi grubuz" şarkımız olurken, courage, heart of steel ekolünün devamı, today is a good day to die enstrümantal şarkımız, my spirit lives on solomuz olur.

line up: eric adams, karl logan, joey demaio, scott columbus

1- return of the warlord
2- brothers of metal pt.1
3- the gods made heavy metal
4- courage
5- number 1
6- outlaw
7- king
8- today is a good day to die
9- my spirit lives on
10- the power

2002:

warriors of the world, ragnar records

şahsi kanaatimce manowar'ın en garip albümüdür. eric adams'ın yaş haddinden artık brütale yaklaşan vokali hariç, louder than hell soundu hakimdir. nessun dorma ve an american trilogy, manowar tarihinin ilk "cover" şarkıları olarak anılabilir.

line up:eric adams, karl logan, joey demaio, scott columbus

1- call to arms
2- the fight for freedom
3- nessun dorma
4- valhalla
5- swords in the wind
6- an american trilogy
7- the march
8- warriors of the world united
9- hand of doom
10- house of death
11- fight until we die

mengus,
manowar historian

(bkz: belgesellerde görülen garip meslekler)

ayrıca, entryi yazarken tüm manowar diskografisini de baştan sona tekrar dinlememe vesile olan ekşi sözlüğe teşekkürlerimi sunuyorum

(mengus - 18 Haziran 2005 17:34)

manowar ile ilgili durum şudur,
kedi yavrusu.

hı hı, kedi yavrusu.

yaşamında kedi yavrusunun kendine kendine oyun oynayışını bir kez dahi izleyen biri bilir ki o bebeğin hal ve hareketlerinde harikulade bir sevimlilik vardır. bunun nedeni olarak kedinin kaşı bıyığı, kocaman açılmış gözleri, büzük ağzı ve üçgen burnu gösterilebilir. patisini böyle pıt pıt pıt diye vuruşu, cücük gibi gövdesini büyütmeye çalışırken "u" olması vs...

lakin bu adamı gözümüzde ısırılası kılan içinde bulunduğu durumu aşırı ciddiye alan halidir. o dikkatli yüz ifadesidir. ne oluyor lan? bir tane silgi parçasını kovalıyorsun? ama kedi yavrusu silgi demez, kağıt parçası demez ömrünün en önemli işiymiş gibi peşine düştüğü şey olur. avcı iken avın kendisi olur, koca bir samimiyetle ilgilendiği işin bir parçasına dönüşür.

manowar her ne kadar "kan, ölüm, römork, çelik" gibi temalardan vazgeçmiyorsa da öyle fena bir naiflik sergiler ki, yıllar yılı sürdürdüğü bu inanmışlık hali onları gözümde 4 kedi yavrusu gibi sevimli hale koymuştur. eric adams'ı sahnede de izlemişliğimle, koca herifin sahnedeki şen şen zıplamalarını görmüşlüğümle diyebilirim ki manowar dünyanın en...ahahaha ay sinirim bozuldu be...

canım lan :)

(aziz kedi - 31 Aralık 2005 16:40)