ilk oyunun (bioshock) playstation 3 sürümünde gizli bir video olarak bioshock 2 sea of dreams ismiyle tanıtılmış oyun. haber kaynağı tanıtım videosunu da koymuş.

http://www.n4g.com/news-216485.aspx
http://pc.ign.com/articles/920/920609p1.html

daha dün "mr bubbles, mr bubbles!" diye big daddy'nin peşinde dolaşan yumurcak büyümüş de kocaman kadın olmuş be. e, ben de big daddy sayılırım. hem o kadar kurtardım...

(togan - 17 Ekim 2008 06:43)

sahsi kanaatime gore ilk oyundan daha guzel olmustur. grafik motoruna pek yeni bir sey eklemeden de harikalar yaratmayi beceren nadide oyunlardan biridir, bu oyun benim gozumde. bu oyunu oyle shoot em up gibi degil, sindirerek oynayin sevgili fps sever dostlarim. kac senedir oyun oynarim, sonunda agladim ilk oyun oldu bu benim icin. ayrica ilginctir ki, bu bioshock serisi, insana, boyle bir fallout atmosferi veriyor.

(chiper - 18 Şubat 2010 20:08)

sayesinde ilk defa oyun incelemesi yazacağım ,en azından yazmaya çalışacağım. şöyle ki;

--- spoiler ---

öncelikle oyun tam beklediğim gibi olmuş. ne bekliyordun ki derseniz, ilk oyunun atmosferini yakalayabilmiş, grafikleri ve oynanış stili pek değişmemiş bir oyun bekliyordum. tam olarak böyle olmuş oyun.

öncelikle oyunun atmosferi... çoğu insanın bioshock'u bu kadar sevmesinin nedeni muhtemelen oyunun bu mükemmel atmosferidir. oyun kurgulanmış, gerçek olmayan bir yerde geçse de^*, gerek müzik gerekse insanların giyim tarzıyla geçtiği zamanın^* özelliklerini çok güzel yansıtmış. ilk oyundaki baskın delilik duygusu o kadar keskin verilmese de yine de fena değil. zaten bu oyundaki hakim duygu delilik değil sevgi...

biraz da silahlardan bahsedelim. oyunda drill olduktan sonra diğer silahlar benim gözümde bütün anlamını yitirdi. özellikle de drill dash özelliğini kazandıktan sonra neredeyse diğer silahları hiç kullanmadım. drill specialist toniğini alırsanız plasmidler ve drill ile bütün oyun rahat bir şekilde bitiyor zaten. onun dışında silah upgrade'leri başarılı olmuş. üçüncü upgradeler gerçekten çok kullanışlı. mesela drill'in bütün geliştirmelerini alırsanız drill dönerken bütün mermiler sizden sekiyor.

plasmid'lere gelirsek, herkes gibi ben de yepyeni plasmidler bekliyordum. bunu yapmak yerine üçüncü seviye plasmidler koymuşlar. gene tonicleri ise epey geniş bir yelpazede. karakterinizi istediğiniz şekilde özelleştirebiliyorsunuz bu tonicler ile. mesela melee oynamak istiyorsanız içinde drill geçen bütün tonicleri alın. ilerde kimse sizi durduramıyor zaten. incinerate, winter blast ve electro bolt'un üçüncü seviyeleri çok güzel olmuş. electro bolt ile etrafa yıldırım saçarken bir an "unlimited poweeeer" diye bağıran darth sidious gibi hissetmedim desem yalan olur.

ilk oyunu oynarken alıdığım zevki bu oyunda alamasam da, kesinlikle oynanması gereken bir oyun. şimdi, would you kindly alttaki küçük gülen yüze basar mısınız?^*

--- spoiler ---

(cilgin fantezilerin adami - 19 Şubat 2010 22:25)

bioshock adlı sanat eserinin ikinci oyunu. öncelikle söylemek gerekirse ilki kadar dumur edici bir senaryoya sahip değil.

--- spoiler ---

ilk oyunda atlas'ın would you kindly? isteklerine kanıp andrew ryan'ı öldürmüştük, ardından da atlas'ın foyası ortaya çıkıp onuda bir güzel biçmiştik. yani kısaca ilk oyundaki senaryo hollywood filmlerine taş çıkartıcak cinstendi, atmosferinde katkısı ile tabiki.

ikinci oyuna gelirsek bir "big daddy"nin kızını (little sister) sofia lamb adlı kalleş hatundan kurtarma hikayesini anlatıyor. ilkine göre gayet zayıf bir senaryosu var gibi gözüküyor. ancak oyun sırasında yaptığınız seçimlerle hikaye çok daha farklı yönlere gelebiliyor.

oyunu tüm little sister'ları kurtararak bitirdim ve sonu hiç tatmin edici değildi ilkine göre. benim için oyun sonu efektini veren yer kızımızı kurtardıktan sonraki andı. buarada bir little sister'ı oynuyorduk ve onun gözünden etrafı görmek çok mükemmeldi. little sister'ın "look daddy, there is an angel" dediği anda ve o melekten "adam" aldığımız zaman bir anda gerçek dünyaya dönmemiz inanılmaz ötesiydi. yemin ediyorum oyunun sonu değil beni burası ağlattı. helal olsun dedim.

--- spoiler ---

toplamak gerekirse; "fallout" vari rapture atmosferini çok özlemişiz. bioshock 1'e ne puan verdiyseniz bioshock 2 bir puan azıdır. birinci oyunu seven adam ikinci oyunu zaten sever.

big sister is coming, prepare for fight!!!!

(angeleyes butterfly - 21 Şubat 2010 02:53)

--- spoiler ---

"and then father, the rapture dream was over

you taught me that evil is just a word. under the skin, it's simple pain. for you, mercy was victory. you sacrificed,
you endured, and when given the chance, you forgave. always. mother believed this world was irredeemable, but she was
wrong, father. we are utopia. you and i. and in forgiving, we left the door open for her.

the rapture dream is over, but in waking, i am reborn. this world is not ready for me, yet here i am. it would be so easy
misjudge them. you are my conscious father and i need you to guide me.

you will always be with me now father, your memories, your drives, and when i need you you'll be there on my shoulder
whispering.

if utopia is not a place, but a people. then we must choose carefully for the world is about to change and in our story
rapture was just the beginning."

--- spoiler ---

(passion rules the game - 24 Şubat 2010 03:06)

cok sağlam bir devam oyunudur. ilk oyunu oynayıp da beğenenler bu oyunu da büyük ihtimal seveceklerdir. beni tek üzen şey, bid daddy ile oynama hissinin tam olarak verilememesi. tahmin ettiğimden çok daha dayanıksız çıktı. mesela ilk oyunda kısa bir süreliğine bid daddy olarak oynuyorduk. oradakine kıyasla çok daha light geldi bana. ilk oyunda tank gibi önümüze geleni ezip geçiyorduk, dağıtıyorduk sağı solu. bu oyunda bunu bulamamak üzdü beni. bunun dışında süper bir oyundur kendisi yanlış olmasın. oynayalım oynamayanları uyaralım.

(kirpii - 26 Şubat 2010 16:57)

efsane olmasının yanı sıra, büyük ihitmalle son zamanlarda yapılan en duygusal oyundur.

--- spoiler ---

hani eleanor "başın sıkışırsa çaldır beni anında ordayım baba" diye summon eleanor plasmidini verdi ya, işte o an kendimden utandım arkadaşım. o andan itibaren, oyun boyunca herkesi yere seren ben, karşıdan gelen elite brute splicer'ları görünce üstlerine eleanor'u salıp tırsak gibi bir köşeye saklanırken, kızcağız "stay away from my father" diye bağırarak bilumum yaratığı çekirdek çitler gibi yerken gözlerim doldu, duygulandım lan.

--- spoiler ---

(resistance is futile - 27 Şubat 2010 23:16)

şu an da oyunu çok güzel bir son ile bitirdim, hazır gaza gelmiş iken bitirdiğim mutlu sonun metnini türkçe'ye çevirdim. zaten yukarıdaki entrylerin birinde ingilizce versiyonu var bu sonun.

--- spoiler ---

" ve sonra, baba, rapture rüyası bitti.

bana kötülüğün sadece kelimeden ibaret olduğunu öğrettin. aslında kötülük, basit bir ıstıraptır . senin için, merhamet etmek asıl zaferdi. kendini başkaları için feda ettin, acılara katlandın, ve sana şans tanındığı zaman, merhamet ettin. annem bu dünyanın çaresiz ve düzeltilemez olduğuna inanıyordu ama yanılıyordu, baba. bizler düşler ülkesiyiz, sen ve ben. ve anneme merhamet ederek ona, bir umut kapısı araladık.

rapture rüyası bitti lakin bu rüyadan uyanırken bu dünyaya ben geldim. bu dünya beni karşılamak için hazır olmayabilir ama işte burdayım. insanlar hakkında yalnış fikir edinmek çok kolay olabilir. sen benim şuurumsun baba ve bana yol göstermen için, sana ihtiyacım var.

bundan sonra artık hep benimle olucaksın baba, hatıraların, güdülerin, ve sana ihtiyacım olduğu zaman, hemen yanı başımda, bana fısıldayarak, yanımda olucaksın.

eğer düşler ülkesi bir yerden ibaret değil ama oluşturduğu insanlarından ibaret ise o zaman dikkatli seçim yapmalıyız. çünkü dünya artık değişmek üzere ve bizim hikayemizde rapture sadece bir başlangıçtı. "

* * *

böyle big daddy son çabası ile yükselen deniz altı aracına tutunurken içim bir garip oldu. yukarıda ki sözler geçerken kendimi garip hissettim ve gözlerim dolacak gibi oldu. sadece lamb uruzbusunu kurtarmak biraz motivasyonumu bozsada, elenor bana, merhamet senin için en büyük merhametti diyip ve ardından annesini bağışlamasını , ki o kadar ızdırap ve işkence yaptı kızına doğduğundan beri, bir nebze olsun içimde tarif edemeyeceğim duygular yaşattı bana. işte, bir oyuncu olarak gerçek bir kızım var artık. elenor, canım kızım benim. daha gerçek hayatta baba olmasam bile seni gerçek kızım gibi sevdim bu oyunda ve o rapture karanlığında babanı unutmadığın için sana o kadar minnetarım ki. mutlu musun şimdi, güneşin doğuşunu izlemek nasıl bir duygu? hadi tutuş bakayım el ele küçük kız kardeşlerin ile, türkiye'ye dönüyoruz... gibi düşüncelere sevk etti beni oyun biterken.

ayrıca bu sona ulaşmak için insanın içindeki merhamet duygusu daha ağır basmalı. yani dionysus park'ı sular altında bırakıp bir çok masumun ölmesine sebebiyet veren, bununla da kalmayıp elenor'u yetimhaneye götüren o gazeteciyi, ve adını hatırlayamadığım, lamb'dan pisikoterapi gören ve aslında benimle uğraştığını halen anlamadığım o zenci sesi bal gibi olan şarkıcı ablayı öldürmedim ben. bunun yanında tüm little sisters'ları kurtardım. birde tüm benliğini kaybetmiş ama monitor ve günlükler sayesinde akibetini öğrendiğimiz doktor aleksandır'ı öldürdüm, daha doğrusu kendisi çoktan ölü ama lamb tarafından çeşitli deneyler için bir ucubeye dönmüş. yani lamb'ın yozlaşmış, tüm şehrin benliğini, adam sayesinde, bir bünyede buluşturma zırvalıkları... ah ah, elenor'u vaktinde kurtardık. yoksa sonradan nasıl bir ucube ile karşılaşırdık merak ettim doğrusu.

sonlara doğru, bir little sister'ın gözünden, elenor ve kendimizi kurtarmak için lamb'ın ofisinde dolanığımız anlar çok güzeldi. yani bir little sister'ın gözünden rapture nasıl gözüküyor onu görmek ve deneyim etmek ap ayrı bir duygu. bir de elenor'u yanımıza katıp savaşlara çağırdığımız kısımlar acayip zevkli idi. gözümde bir damla yaş, dur kızım elini kirletme ben bunların kafasını kırarım diyip, babalık triplerine girmedim de değil hani. ama çok feci güçlü, yüz splicer'de saldırsa elenor hepsini havada karada... öhöm... canım kızım ya.

her şeyi ile ikinci oyun harika olmuş. başları biraz sıkıcı gelsede sonlara doğru tamamen atmosfere kapılıp gidiyor insan. ayrıca oynadığımız big daddy, alpha serisinden, yani ilk yaratılan alpha serisi big daddy modellerinin atası. o yüzden neden bu kadar hızlıyız veya çabuk ölüyoruz veya ortalığı istediğimiz gibi darma duman edemiyoruz demeyin. oyunun ilerleyen safhalarında alpha serisi modellerinden big daddyler size saldırıyor zaten. hah işte sizlerde onlar gibisiniz, yani sizi normal big daddyler gibi zorlamıyorlar.

--- spoiler ---

kısacası ilk oyunu ne kadar sevdiysem bu oyunu da çok sevdim. her şeyi dört dörtlük değil ama on üzerinden rahat sekiz alır benden, ama ilk oyuna on üzerinden on vermiştim tabii.

(toutaku - 16 Mart 2010 01:31)

ekranı titreten çığlıklarıyla gelen psikopat big sister'ın enerjisini azaltsın diye hypnotise yapıp kendi tarafıma çektiğim big daddy'nin, big sister'ı bi güzel harcadıktan sonra ıslık çalarak yoluna devam etmesiyle beni benden alan çılgın oyun^*.

(idontgiveafuck - 16 Mart 2010 22:46)

ilki kadar zevkli bir oyundur. little sister'ın gözünden harabe rapture'ı şahane bir yer gibi görmek, adam çekilen cesetlere neden angel dediğini öğrenmek fena bir histi. o zamana kadar bulduğum bebelerin hepsini, sizinle mi uğraşacam lan diye ümüğünü sıkmak suretiyle öldürüyordum.
o hallerini gördüm ya, o dakkadan sonra bir numaralı korumaları oldum. big dadyliğimi bildim, iki kuruş fazla adam için sabi sübyanın kanını dökmedim.
eh... bunları yaptım ama ilk kızım yine de benim önceki yanlış hareketlerimi örnek alıp, şerefsiz bir şey oldu. oyun sonu da karanlık, fırtınalı bitti. hata bende, çocuklar büyüklerini örnek alıyor.

(vecna - 22 Nisan 2010 22:57)