imdb

2018 fransa yapımı film.

son dönem zombi türüne farklı dokunuşlar deneniyor. ilk etapta 2010 yapımı rammbock'ı andırsa da farklı denemelerin dışında kalan tarafı nedir sorusuna spoiler'a girmeden odaklanmak istiyorum.

filmi diğerlerinden ayıran taraf bireysel silahlanma durumuyla ilgili dokundurması sadece. filmdeki tüfeği bu şekilde okumak gayet mümkün fonksiyonu itibariyla.

insanın sosyal varlık olması, yalnızlık, ön yargı, kıyamet günü, uygarlık gibi türün daha önce defalarca üzerinde geçtiği anlatılar, metaforlar dışında filmi ayrıksı kılan tek tarafı bu.

son dönem zombilerin farklı şekillerde parçalandığı, adrenalin dolu filmlerden değil. yine farklı janrlarda benzer denemelerin nadiren yapıldığı nev-i şahsına münhasır filmlerden. genelde bu tarz denemeler kıyıda, köşede kalır. tür meraklısı ufak bir kitle tarafından kendince hakkı verilir.

aksiyon sevenler için zaman kaybı, türün meraklıları için farklı bir şey sunabilen film.

(uruguayli golcu - 21 Haziran 2018 12:58)

anders danielsen lie'nin başrolünde yer aldığı film. golshifteh farahani'yi görmek de güzeldi.

(ramone - 29 Haziran 2018 22:25)

gördüğüm en güzel film afişlerinden birine sahip film.

afiş

(odd one - 2 Temmuz 2018 03:31)

ingilizce ismi ile the night eats the world, 28 eylül itibari ile başka sinema'da vizyonda olacak.

(karinca beli - 26 Eylül 2018 21:33)

az önce izmir karaca sinemasında izlediğim film.
bir 'zombi' filmi olmasına rağmen temposunu düşük buldum. ki bu sorun olmazdı eğer ruhsal çöküntüsünü biraz daha fazla anlatsaydı. eksik kalmış gibi biraz. filmin tek iyi yanı afişi gibi. diğer filmlere göre daha fazla merak uyandırıyor. beni de öyle kandırdı zaten.

(sacibeyazadam - 30 Eylül 2018 20:42)

left for dead seven şahsımı fazlasıyla tatmin etmiş zombi filmi

(ssgnin kankasi - 2 Ekim 2018 23:29)

son dönem zombie temalı filmlerde drama daha yüksek/ağırlıklı işlenir oldu. sanıyorum the walking dead, bu konuda öncü dizilerden biri olup insanları, öldüğünde sadece et yiyen ve garip sesler çıkaran zombielere dönüştürmekten kurtardı. belki de ben bu filmi izlerken bir zamanlar izlediğim the walking dead'i özledim.

filmin dünyası, atmosferi, paris'te geçmesi ama hiç de paris gibi olmamasıyla beni içine çekmeyi başardı. gerginlik dozu ve merak uyandırma potansiyeli gayet yerindeydi. gidişatını da gittiği yeri de baya sevdim.

son zamanlarda aklımı kurcalayan 'insan tek başına nereye kadar yaşayabilir?' sorumun da cevabını bir nebze almış bulundum.

(amelie poulain - 5 Ekim 2018 23:04)

gilets jaunes'ın bir kez daha paris'i yiyip yuttuğu bir cumartesi günü, feldschlösschen'in sponsorluğunda "cumartesi korku gecesi"nde izlenmiş, haussmann mimarisinin arkaplan olacağı düşünülürken, usulca izlenmiş en melankolik zombi yapımı olmuş film.

--- spoiler ---

bireysel tarihte önemli yeri haiz iki filmin^** başrollerinin burada da başrol oynamasıyla sıradan bir yapım olmayacağı hissini daha başta veren film, zombilerin cirit atmasına rağmen sıradan bir zombi filmi olmayacağını da biraz yavaş ama ince bir hüzünle gösteriyor.

anders danielsen lie'nin neden başrol olduğunu da anlamak zor değil, oslo 31. august'taki o aşılmaz modern yalnızlığa nasıl can verdiyse bu sefer de yine şaşırtmayan bir performans ile apartman dışını kuşatmış etesusamışların ardında, kapalı kapılar ardındaki dünyasında yalnızlığını nasıl tecrübe ettiğinin filmi.

zombilerin aşikâr bir alegori olduğu yapımda, o müthiş yalnız aşılamadıkça insanın da nasıl insanlıktan çıkmaya yaklaşabileceğini, bir noktadan sonra bir kedi yarenliği pahasına bile insanın canından vazgeçebileceğini ve ne yazık ki gerçekten yaren olacak biri geldiğinde bu şansı talihsiz kaçırmakla yalnızlığa mahkûmiyetin ağırlığını zarif bir paris apartmanı katlarında, fark edilir bir sinematografi ile ve de türün klişelerine pek de girmeden hazin anlatan bir film.

elbette genelde kafasına ateş edilerek parçalanan zombilerdense, karşılıklı oturulan, tüm öfkenin çıkarıldığı, ertesi sabah ise suçluluk ile özür dilendiği bir zombi olduğu da düşünülürse bir yandan filmin işlediği yalnızlık temasının erdiği son kerteyi öte yandan da zombilerin nüvesinde de hâlâ insan kalan bir şeyleri bulma ümidiyle de gerçekten farklı bir yoldan giden yapım.

--- spoiler ---

benzerleriyle kıyas kabul etmeyecek, belki de bu yüzden birkaç zaman sonra bir zombi filmi değil de modern yalnızlık üzerine kendine - muhtemelen tek başına oturacağı - bir sandalye çekip oradan çatıları izleyecek, güzel film.

şerh-i battery: lie'nin - ikincisinde elleri kadraj dışında olsa da - ilkinde patır patır bateriye abanmasıyla belli ki davul da çalabildiğini düşündürebilecek, hızlı ritimli davul partisyonlarının her derde - zombi yalnızlığı bile olsa - deva olduğunu da gösterir yapım.

(muvazzaf sergerde - 9 Aralık 2018 03:03)

izzet yıldızhan olsa "fransa'nın zombileri bile fransızca konuşuyor." derdi.

filmdeki olayın benzeri, bir değil, iki kez başıma geldi. birinde alanya, diğerinde kuşadası'ndaydım. arkadaşlarımla, yılbaşında içer sıçarız deyu düşündüydük. birinde süryani şarabı, diğerinde de osuruktan bir şarabın etkisiyle, yeni yıla girmeden "hadin ben yatıyom, size iyi eğlenceler" deyip sızdım. uyandığımda, evde kimse yoktu. gecenin köründe dışarı çıktım, insan arıyorum. ulan kimse yok, neredesiniz? meğerse, kadınlı erkekli aşk acısına yenik düşmüşler, sahilde ağlıyorlarmış. ooooofffff. arkadaş, hiç mi bitmez bu muhabbet?

zombi istilasını, ufo'lar tarafından dübürüme çip takılmasını, ne bileyim paralel evrende oryantal yapan halime denk gelmeyi bile tercih ederim; fakat topluca sahile inip ağlamak mı? keşke uyandığımda hepsinin zombiye dönüştüğünü görseydim. en azından iki eğlenirdim. sam, şanslı bence. ya benim yaşadığımı yaşasaydı?

evet, aradığınız şey world war z tipi zombi filmiyse, de hele gidin. bu filmde yalnızlık, yer temizliği, mutfak terazisi, dozunda hardcore punk, bolca sessizlik ve puro var.

--- spoiler ---

adam, zombi istilasına rağmen temizliğinden ödün vermedi. yerleri sildi, üstünü başını değiştirdi. canı sıkılınca kapı kapı gezip ölü komşularına aşure dağıttı. tehlikeli dairelerin kapılarını, almanların yahudilere yaptığı gibi işaretledi. sam, aleni ırkçılık yaptın, beni kaybettin.
--- spoiler ---

(nice tnetennba - 3 Şubat 2019 23:29)

senaristinden yönetmenine tam bir gerzeklik sergisi. sinema adına utanç kaynağı olarak nitelenebilecek, çalçırp uydur kaydır bir gösteri. vakit kaybı.

(cyrano - 29 Kasım 2019 19:55)