eğlenceli bir mike myers filmi. vakit bolsa ve hoşça geçirilmek isteniyorsa izlenebilir filmlerden.

en sevdiğim sahnelerse şairimizin kerouac sokakta roads isimli bardaki gösterileri, kasaptaki oynaşmalar ve balayı otelindeki gelenekleşmiş kutlamalar. şimdi düşünüyorum da sırf o oteldeki sahneler için bile izlenebilirmiş film.

(nobetciokur - 11 Nisan 2012 00:21)

"ilişkilerinde bağlanmaktan korkan charlie mackenzie (mike myers), kasaplık yapmakta olan harriet'e (nancy travis) aşık olur.
harriet'le herşey mükemmeldir, ama charlie'nin annesinin okuduğu tabloid gazetedeki evlendiklerini öldürüp sonra isim değiştirerek
ortadan kaybolan seri katille çok fazla ortak yanı vardır.
acaba bu yine charlie'nin bağlanmaktan korktuğu için uydurduğu bir paranoya mıdır?
yoksa harriet hakikaten o seri katil midir?"
şeklinde konusunu özetleyerek dalayım...

ama filme esas özelliklerini veren ise şu detaylar ki, bu film aslında başrolünde mike myers olan, yönetmeni de filmden önce de az olsa da sonradan türlü tanıdık diziye yönetmen olan thomas schlamme olan (tanıdık olarak; mad about you, chicago hope, the practice, ne yazık ki ally mcbeal, boston public...)
ve şimdi bu bazı dizilerden ve ayrıca bazı filmlerden tanıdığımız türlü simaların da oynadığı 1993 yapımı muhteşem bir komedi filmi...
hatta belki 85 dakikalık bir sitcom..
(ama gülme efektini siz yapıyorsunuz :)

efendim, belirttiğim üzre ve şahsi kanaatimce müthiş komik bir film.
ayrıca hatta ingilizceniz biraz iyiyse türlü türlü kelime oyunuyla gülmekten taklalar atacağınızı iddia etmekten de geri durmam.

bütün bu iddiam yetmezmiş gibi daha evvel belirttiğim üzre film tanıdık sima dolu.
en başta seinfeld'den kramer (michael richards),
news radio'dan merhum phil hartman,
sonradan ally mcbeal'daki richard fish olan greg germann,
çeşitli uçuk rolleriyle ama esasen pulp fiction'daki "pumpkin" olan amanda plummer,
ayrıca debi mazar, alan arkin...
daha benim çıkartamadığım birsürü kişi vardır kesin..

ek olarak, mike myers'ın daha sonra austin powers'da abartacağı aynı filmde farklı rollerde oynama olayı bu filmde charlie'nin babasını da oynamasıyla başlamış sanırım.

ayrıca "woman, woe-man, whoa-man" şarkısı da dilinize dolanmazsa insan değilsiniz diyorum ve son kez aynı şeyi söylüyorum;
gelmiş geçmiş en sevdiğim komedilerden..
10\10

(aernath - 29 Ekim 2003 10:05)