bir de pierre lemaitre'in ödüllü romanında aynı adla uyarlanan yönetmenliğini albert dupontel'in yaptığı 2017 yapımı film. yarısına kadar izledim ve izlediğim kadarıyla oldukça garip, eğlenceli bir filmdi.

(stavrogin - 14 Mart 2018 23:30)

dün fransız kültür merkezi'nde, film gösteriminde izlediğim ve en yakın zamanda yeniden izlemeyi düşündüğün film. başrollerde, 9 mois ferme'de de severek izlemiş olduğum albert dupontel ve (gözlerine hayran kaldığım) nahuel pérez biscayart var.

ben hem hikâyeyi hem de işlenişini çok sevdim. romanını okumamıştım ama okuyup bir de o açıdan incelemeyi çok istiyorum.

filmin teknik kısmı da çok başarılıydı. ayrıca müzikleri de beni atmosfere dahil etti diyebilirim.

şahsen gönül rahatlığıyla tavsiye ederim.

--- spoiler ---

özellikle finalde yer alan anka sahnesi ile boğazım düğümlendi.
--- spoiler ---

(senarist olacak sahis - 21 Mart 2018 23:31)

cidden incelemek istediğim şahane maskeleri de içinde barındıran, oldukça farklı ve başarılı bir fransız filmi. içinde gerçek sanatçı ruhu olan insanların hayatlarının bir bölümünü seyretmek bile bu kadar keyifliyken acaba bu insanlar nasıl hayatlar yaşıyor...

(withmyself - 6 Ekim 2018 00:52)

albert dupontel'in saheseri olabilecek film. bir film tüm duyulara hitap edebiliyorsa eger, bu film bunu basarmis.

(uzaktan geldim - 8 Ekim 2018 22:51)

yönetmen ve oyuncusu (albert dupontel) çağdaşım olduğu için ayrıca gururlandığım sinema şaheseri film.
filme konu olan roman, kesinlikle bu film çekilsin diye yazılmış.
albert aldığın her nefes sana helal olsun.
supperissimooo!

not:
bir takım default'lar kompozisyon ile bu kadarmı örtüşür, bu tesadüf olabilir mi? olamaz.
kompozisyon default'lar üzerine inşa edimiş diyemediğim için yukarıdaki cümleyi yazdım! diyemedim! denilemez!
ayakta alkışlıyorum üstad!

(kukulak - 18 Ekim 2018 22:34)

hiçbir oyuncu konuşmasa ve arttırıyorum müzik dahi olmasa kapılıp izlenebilecek kadar büyüleyici görselliğe sahip, intihar sahnesi rüya gibi akıp giden film. maskeler tuzu biberi ya da tüm mesele onların etrafında dönüyor gerçek hayatta olduğu gibi.

(redhead - 5 Kasım 2018 00:23)

albert dupontel'in yönettiği ve oynadığı,insanı yaşattığı duygularla mahveden fransız filmlerinden birisi.

neşe, üzüntü, şaşkınlık hepsini iliklerinize kadar hissettiriyor. tavsiye ederim.

(tsttst - 23 Kasım 2018 00:58)

tam bir kara mizah,savaş sonrası dönem ambiyansı,insanların iki yüzlülüğü iyi yansıtılmış.izlerken üç kere durdurmak zorunda kalsam da filme yabancılaşmadım.
sinema tarihinde kesinlikle iyi bir yer bulacak filmdir.

--- spoiler ---

eduard'ın mutsuzluğunu maskelemesi metaforu filmi almış götürmüş.
--- spoiler ---

(fagtisistim - 4 Aralık 2018 04:58)

hakkında an itinariyla uzun süreli bir uğraş sonucunda 30 sayfalık eleştiri yazdığım pierre lemaitere 'nin kaleme aldıgı albert dupontel'in yönettiği filmdir..

(iremcetinipek - 6 Ocak 2019 04:32)

pierre lemaitre'in ödüllü romanından başarılı bir şekilde sinemaya uyarlanan, albert dupontel'in hem yönetmenliğini üstlendiği hem de baş rolünde oynadığı, hatta senaryosuna da katkıda bulunduğu muhteşem film.
tüm açılardan harikulade olan filmin, kurgusundan görüntülerine, müziklerinden karakterlerine ve hikayenin sunumuna kadar övgüyü sonuna kadar hak ediyor.

hele şu müzik; https://www.youtube.com/watch?v=uehuoyhstd4
ve babanın savaşta öldüğünü düşündüğü oğluyla olan o sahne; duygu, hasret, pişmanlık dolu o sözler... o atmosfer sizi sizden alıyor!

''çizimleriniz bana tanıdığım birinin resimlerini hatırlattı...
onu tanıyor olabileceğinizi düşündüm.
ona olduğu kişi olarak kalmak istemesinde haklı olduğunu söylemek isterdim.
sanatında gerçek bir dahiydi.
birinin bunu görmemek için ahmak olması gerekirdi.
her şeyden önce ona, oğlum olduğunu...
ve onunla gurur duyduğumu söylemek isterdim.''

(gurusworld - 17 Ocak 2019 00:19)