günler öncesinden bilet alıp da, bir şişe şarap sonrasında sadece girişi ile bitiş jeneriğini izleyebildiğim için yönetmeninden binlerce kez özür dilemek istediğim bir amat escalante filmi. ne de olsa istanbulda yaşıyormuş bulmak zor olmasa gerek.

(deltasecond - 15 Nisan 2009 10:44)

funny games'in uzak versiyonudur.

(gray - 15 Nisan 2009 12:42)

filmin kurgusunu nbc'nin de kurgucusu olan ayhan ergulsel yapmistir. filmin sanat yonetmenligini ve yonetmen yardimciligini ise zumrut cavusoglu isimli dunyalar zarifi insan yapmistir.

(gray - 15 Nisan 2009 12:52)

bu filmin yönetmeni amat escalante, yapımcılarından biri de carlos reygadas. reygadas'ı severim stellet licht'ten ötürü, escalante'yle de yeni tanıştım, hemen kaynaştım.

film meksika'dan amerika'ya çalışmak adına gelmiş kaçak iki işçinin bir eve hırsızlık(?) yapmak için girmelerini anlatıyor. böyle iki kişi bir eve deyince funny games akla geliyor ama değil, bu filmin meramı haneke'yle örrtüşmüyor. en önemli fark şu; haneke'nin şiddeti kapıdan giriyor, escalante'ninki pencereden. dünya üzerinde sabitlerin etrafında bir rotasyon hali var, misal los bastardos'taki kadın doğduğundan beri aynı evde otururken evine gelenler ta meksika'dan oraya geliyorlar, işte asıl ironi burada işliyor. sistemin zoruyla işleyen bu rotasyonda öyle bir noktaya geliniyor ki şunu diyebiliyorsun: "insan evine giren hırsızla aynı dili konuşmaz mı?" konuşamıyor işte. kadın meksikalılara neden diye sorduğunda basit bir cevap alıyor: para için. haneke'nin durumu biraz daha karışık, karakterlerinin sınıf algısıyla oynarak gerçekliklerini manipüle ediyor, nasıl yapıyor bunu: işte eve kasetler yollayarak, golf sopalarıyla burjuvalara 'kendilerinden' birilerini yollayarak vs. ama en önemli olay nedensizlik tabi, çünkü onların korkuları her şeyi bilmenin verdiği o konrtol duygusunu yitirdiklerinde, 'bilmediklerinde' ortaya çıkıyor. oysa los bastardos'ta olay açık, ve ilginçtir iki tarafın da mutluluğa mecali yok. it's a free world'te anlatılan o herkesin herkesi sömürmekte özgür olduğunu hissettiği ve dahi onu yapmaya mecbur olduğu sistem burada öyle işliyor ki mesele ithal amelelerinizle birlikte suçlularınızı da promosyon olarak alıyorsunuz'a geliyor.

neyse, şunu diyorum: bu film iyi. escalante'nin anlatımı mesafeli, mecbur olmadıkça kesme yapmadığı gibi kamerasını da sabit tutuyor ve zaman zaman şiddette haneke gibi zirve yaptığı anlar oluyor, ancak bunu haneke gibi seyirciyle 'oynamaktan' ziyade tokatlamak için yapıyor ve işe de yarıyor, yanakları kızartıyor.

(shocktheworld - 18 Temmuz 2009 12:45)

sonundaki şok edici sahne de dahil, tamamı olması gerektiği gibi oldukça yavaş ilerleyen film. amat escalante'nin istanbul'da yaşaması, jesus ve fausto'nun parkın birinde ağaçların arasında sote bir yer bulup yanlarında getirdikleri siyah poşetten bira içtikleri sahnenin bu kadar tanıdık gelmesini açıklar belki ya da bazı şeyler dünyanın hemen her yerinde aynı..

(northernn - 28 Temmuz 2009 01:03)

her sahnenin bir öncekine giderek yabancılaştığı bir film olabiliyor. filmin içinde filme yabancı hissediyorsunuz. sanki hiç film başlamamış gibi hissediyorken filmin bitmekte olduğunu görüyorsunuz. ne o işçilere ne de o kadının hayatındakilere aşina değilim; belki ben gerektiği kadar entelektüel^* olamadığım için olayları pek anlayamadım ama sırf gece vakti zihnimi meşgul ettiği için bana göre iyi bir film.^**

(saint stinger - 8 Nisan 2010 04:58)

2009 istanbul film festivalinde seyrettiğim, tarihin en şok edici kafa uçurucu sahnelerden birini barındıran amat escalante filmi.

(bkz: http://www.in.com/…dos-head-shot-scene-3310299.html)

(butcher weather report - 15 Mart 2011 13:21)

picler surusu seklinde kaba saba turkce cevirisi olabilecek ispanyolca bir kelime (the bastards). primusun sailing the seas of cheese albumunun kapanis parcasidir - ve de en yavsak parcasidir kanimca. high pithced sesler arka planda (kadinlar panikle oraya buraya kosturuyorlar havasinda) "here they come" (iste geliyorlar) cumlesini miyav miyav soyleyedururlar, atonel bir melodi, juzzy - funky (junky?!?) bir sound on planda. veeee, iste primus. ama yine de pes pese uc kere dinlemeden gecemezsiniz uzerinden.

(icy - 27 Ekim 2005 22:42)