dave grohl'un yönettiği, hbo'da yayınlanacak olan 8 bölümlük belgesel serisi.

bu belgesellerde, amerika'da müzik tarihinde önemli rol almış, ülkenin dört bir yanındaki stüdyolar konu alınacak.

ek olarak, foo fighters, sonbaharda çıkacak olan yeni albümlerini bu stüdyolarda kaydetti.

fragmanda duyduğumuz müziği yeni albümden olma ihtimali de var. çünkü daha önce çıkardıkları back and forth belgeselinin fragmanında bridge burning çalıyordu.

(dodger - 1 Haziran 2014 04:21)

dave grohl back and forth ile foo fighters'ı anlatan bir belgesel çıkarttı. sonra yönetmen koltuğuna geçerek sound city'i yaptı.

şimdi de iki konsepti bir araya getirerek hem yeni albümün yapım sürecini gösteriyor hem de abd'deki önemli stüdyoları bizlere tanıtıyor.

buyrun bu da ilk teaser.

işin arkasında bir de hbo olunca insan iyice heyecanlanıyor.

(bkz: game of thrones)
(bkz: six feet under)
(bkz: rome)
(bkz: carnivale)
(bkz: band of brothers)
(bkz: the wire)
(bkz: oz)
(bkz: true detective)
(bkz: entourage)

(nixolidia - 2 Haziran 2014 17:17)

trailer ile neden foo fighters'ın, ötesinde dave grohl'un yeni jenerasyon için son şans olduğunu bir daha göstermiştir.

her şeyin dijital, çoğunlukla yapay olduğu bir dönemde adamlar abd'de müzik nası başladı, blues nasıl etkiledi gibi başlıklardan başlayıp macklemore'a kadar eğilmişler ve bunları müziklerine katıp "rock müziği daha nasıl zenginleştirebiliriz" diye kafa yormuşlar...

wasting light'dan daha iyi bir albüm bizi bekliyor gibi görünüyor.

ve dip not: özür dilerim ama foo fighters 2000 sonrası gerçek rock müziğini ayakta tutan nadir rock gruplarındandir...

edit: ha bir de adamlar bu başarıyı son iki albümdür analog kayıt ile yapıyor :) yani uğraşılması en zor kayıt ...

(nixolidia - 21 Ağustos 2014 23:46)

yarın sabaha karşı ilk şarkısı malum ortamlara düşecek olan albüm.

şimdi dizide anlatılacak hepsi ama özet geçelim.

dave grohl sound city'i tamamladıktan sonra bu fikir aklına gelmiş. yeni albümü ülkenin değişik yerlerinde kaydetmek.

amerika birleşik devletleri'nde müzikte önemli rol oynamış olan şehirlerdeki, ünlü kayıt stüdyolarında kayıtlar alınmış. bu şehirler: austin, seattle, nashville, chicago, new york city, los angeles, washington d.c ve new orleans

her şehirde 1 hafta takılmışlar. ekipmanları yüklenip, hafta boyunca stüdyoda enstrümanları kaydetmişler. stüdyodan çıktıktan sonra, o şehirdeki ünlü müzik insanları ile bir araya gelip, o şehir ve müziği hakkında röportajlar yapılmış.

haftanın son günü, bütün hafta boyunca topladığı materyaller ile birlikte şarkı sözlerini yazmış. yani şarkıların sözlerinin hepsi olmasa da önemli bir kısmı, röportajların dökümünden oluşmakta. zaten fragmanları dikkatle izlediyseniz adamın yaptığı olayı görebiliyorsunuz.

şu ana kadar duyulan ezgiler oldukça heyecan verici. şarkılar tamamiyle yerel deneyimlerle elde edildiğinden oldukça merak uyandırıyor bende. ortaya nasıl birşey çıktığını görmeyi çok istiyorum.

seri konusunda elimizde tek bildiğimiz şey sound city gibi olacağı. bence sound city oldukça başarılı bir yapımdı ve albümü de ayrı güzeldi. onu izlemeyen ve dinlemeyen varsa şiddetle tavsiye ediyorum.

(dodger - 16 Ekim 2014 18:15)

grubun baya grammy ödülü kazandıran ve bana göre en güzel albümü olan wasting lighttan sonra standartları o kadar yukarı çekti ki sayın grohl, abi napsam da 20.yıla özel şöyle güzel wasting lightin altında kalmayacak bi şey olsa diye 3 yıl düşünüp araya da bi sound city belgeselini sıkıştırdıktan sonra sonic highways ortaya çıktı.
8 farklı şehirde 8 farklı stüdyoda kaydedilmiş 8 şarkılık(grubun en uzun albümü) bi albüm yapıp bu albümün yapılışının her anını gösterelim, o 8 şehirde yetişmiş ünlü müzisyenleri filan da konuşturalım diye düşünüp albümle aynı isimli hbo'da yayınlanmaya başlayan sonich highways belgeselini de araya sıkıştırdılar. kötü mü oldu? hayır.en azından albümden yayınlanan ilk şarkılar wasting light kalitesinin altında ve alıştığımız foo fighters tarzı dışında olsa da belgeselin kalitesi hayal kırıklığına uğratmadı. bakalım albümün diğer şarkılarından umutluyum

(dondurmayi ufleyerek yiyen adam - 24 Ekim 2014 21:05)

foo fighers'ın 2013 yılında açıkladığı "kısa moladan" sonra grubu pek takip edemedim; ne yapıyorlar, neyin üzerinde uğraşıyorlar gibisinden. günümüz rock 'n' roll'unun amiral gemilerinden birisi olan foo fighters, bu sefer hem yeni bir albümle, hem de albümün kayıtlarını yaptıkları şehirlerdeki efsanevi müzisyenleri ve müzik ruhunu onore eden bir diziyle kapımızı tekrar çalmış bulunmakta. dave'in yapımını üstlendiği sound city'nin bitmemiş, anlatılamamış, tek bir belgesele sığdırılamayacak büyüklükteki müzik ruhunun devamı gibisinden. bu adamlar çıkıp her zaman yaptıkları gibi bir garajda albüm kaydetmeye devam edip bilboard listelerini zorlamayı seçebilirlerdi; ama yapmıyorlar. amerika topraklarındaki müzik ruhunu ellerinden geldiğince tanıtmaya, onore etmeye, insanlara anlatmaya çalışıyorlar. rock müziğin son kalan amiral gemilerinden birisi olması da bu yüzden foo fighters'ın. hali hazırda olan cevheri günümüz kokuşmuş müzik dünyasının suratına çarpma görevini üstleniyorlar aslında. helal olsun, ne diyeyim. takipteyiz dave başkan.

(cd rom failure - 30 Ekim 2014 16:28)

wasting light'tan sonra çıtayı o kadar yukarı çektiler ki, beklentilerimiz o kadar yükseldi ki nedense bu albüm onun altında kalmış hissi yarattı. wasting light'ta boş şarkı yoktu her şarkısını aylarca, yıllarca dinledik. ama bu albüm biraz daha yüzeysel kalmış kanımca. ha kötü albüm mü? kesinlikle değil ama demek istediğim yüksek beklentilerle dinlenmemesi gereken bi' albüm. kişisel favorimlerim subterranean, something from nothing ve outside. umarım zamanla daha çok severiz.

(broccoli must die - 11 Kasım 2014 02:29)

çıkmasıyla beraber hakkında birşeyler karalamak istediğim albümdür.

sound city'den sonra dave grohl'un aklına böyle birşey geliyor. "ulan sound city'yi yaptık ama ülkede daha bir sürü böyle stüdyo var" diyerek olaya girişiyor. zaten albüm ile aynı adı taşıyan dizinin mottosu a love letter to american music. foo fighters'ın 20. yılında böyle birşey yapmayı istemişler. şimdi bahsi geçen adam nakarat master, arena rocker falan . belki bu konseptte ilerlemeseydi wasting light v2 gibi birşeyler de ortaya çıkabilirdi ama yapmadı.

onun yerine amerikan müziğini irdeleyip, sağdan soldan anılar, müzisyenler vs bir araya getirilerek böyle birşey çıkarmışlar. öncelikle albümden alınan zevki arttırmak için diziyi de izlemek gerekiyor diye düşünüyorum. hani kafanızda bir not vardır şarkı için mesela. ilgili bölümü izleyince +1 oluyor o.

dizi olmasaydı vasat bir albüm olurdu benim için. şu haliyle güzel gidiyor ama wasting light heyecanı yaratmadı. çünkü o farklıydı, bu farklı. 8 şarkıdan 1,2,3 ve 5 dışında öyle adamı gaza getirecek pek birşey yok. konserlerde de aşırı yüklenecekleri bir albüm olmayacak sonic highways^*. bi bakıma ff 20. yıl, amerikan müziğine olan saygı duruşu gibi birşey oldu. o yüzden turne sonrası ara vermeden bir sonraki albüm için çalışmaya başlarlar diye tahmin ediyorum.

benim şahsi eleştrim, albümde keşke konuk sanatçılara daha fazla yer ayrılsaydı. joan jett'in sesi, zac brown'ın grubu falan dahil olsaydı diye düşünüyor insan. herşeye rağmen dizi + albüm gayet kaliteli bir ürün olmuş. değişik bir bakış açısı işte.

diziye gelince. sound city izleyenler dizinin havasına hemen girecektir çünkü aşağı yukarı aynı formatta ve teknik olarak çok benzerler. özellikle chicago ve nashville bölümleri süperdi. washington dc bölümü acayip bayıktı ama nedeni go go denilen dalgaya çok uzak kalmamızdır belki. austin indi, izlenilcek bi ara.

şimdilik; outside> congregation> something from nothing. gerisini sıralayamadım daha.

keşke bridge burning, rope, dear rosemary, white limo, arlandria, these days diye yüzümüze vura vura yamultan bi girişi olaydı güzel olurdu. bir sonrakine artık.

(dodger - 11 Kasım 2014 03:02)

albümü yeterince dinlemedim. ama belgeselin şu an üçüncü bölümünü izliyor olmama rağmen onun hakkında net konuşabilirim, harika olmuş. arşive, sound city'nin yanına koyacağım bunu da.

(xii - 3 Ocak 2015 00:34)

hbo yapımını hiç izlemedim ve az buçuk bilgim olsa da koşa koşa alamadım albümü. dün akşam kar yağışından kaçtığım markette görünce hiç düşünmeden aldım. bikaç saattir dinliyom.

evet, ff'ın diğer albümlerine göre hayal kırıklığı. evet, aslında bi ff çalışmasından çok dave grohl fantasyası. ama sanki kült albüm olabilir ileride. çünkü denişik, arkeolocik ve azbuçuk avangart.

albüm kapağını da sevdim, içini de. hoş olmuş. yalnız lirik fontları için bişi diyemeceğim hocam.

(asc - 18 Şubat 2015 02:55)