ing. ayaz, don, kırağı

(sung - 4 Ekim 2006 18:36)

thomas bernhard 'ın dondurucu ilk romanı. don.
ayrık otu. bölümleri olan,
görece bir sevecenlik içeren.
kafası fazla karışık bir ressamın aklından bir dünya gidişatı.

(kaktus - 18 Ekim 2006 08:24)

altıncı nesil bir yazar.

not: bu entry trimpot'un katkılarıyla hazırlanmıştır.

(llllllllllllllllllllllllllllllllllllllll - 25 Ağustos 2007 08:57)

milliontown ismindeki manyak albümleri müzik dünyasına adımını atan, progressive müziğe yeni soluk getirebilecek kapasitede, inanılmaz kaliteli müzik icra eden ve düzenlemeler yapan şimiden heyecanla takip etmeye başladığım grup.

(jelly experiment - 5 Ekim 2007 23:17)

bünyesinde arena, kino, jadis, iq gibi neo-progressive rock'a fazlasıyla yön vermiş gruplardan elemanlar barındıran, jem godfrey önderliğindeki super grup projesi. grubun ismi esasen frost* diye yazılır.

(fenriz - 12 Ocak 2009 13:56)

milliontown adlı albümleri bariz muazzam. 2006 çıkışlı bu albüm hem symphonic prog. severler için tam bir hazine, hem de neo-prog. janrını ileriye götüren ziyadesiyle önemli bir eser. jem godfrey yer yer rick wakeman'ı anımsatan klavye melodilerini dahi o kadar modern bir sound üzerine oturtmuş ki şaşırmamak elde değil harbiden. ayrıca kendisinin vokalleri de bence şahane, kimi prog. severler daha tiz bir sesi duymayı arzuluyor belki; fakat albümün yapısına çok uygun godfrey'in vokali. sanki yüksek maliyetle prodüksiyonu yapılmış bir pop rock albümü dinlediğiniz hissini uyandırıyor yer yer, sonra aniden john mitchell'in mükemmel gitar soloları ve godfrey'in aynı ölçüde süpersonik klavye atraksiyonları giriyor işin içine. bir dönemin yes'ini, genesis'ini seven birinin bu albümü beğenmemesi için biraz fazla ukala bir tavıra haiz olması gerekiyor bence.

albümün açılışını yapan hyperventalite adlı enstrümantal, 10 dakika uzunluğunda, müthiş gitar ve klavye soloları içeren black light machine ve albümle aynı adı taşıyan 26 dakikalık epic öne çıkan parçalar. no me no you, snowman ve the other me ise görevlerini hakkıyla yerine getiren, albümün akışı içinde sırıtmayan şarkılar olmuş. velhasıl, müthiş bir prodüksiyon, enstrümanlarının hakkını sonuna kadar veren müzisyenler, geçmişle bugün arasında köprü olabilecek orjinal bir sound ve nihayetinde, çok çok eğlenceli bir albüm milliontown.

grubun ikinci albümü experiments in mass appeal ilk albümlerine göre biraz daha farklı, yine aynı ölçüde şahane bir prodüksiyonu var, ama bu sefer grubun yaklaşımı prog'dan biraz kopmuş gibi. daha doğrusu alıştığımız 70'ler yaklaşımından ya da iq, arena, pendragon gibi neo-prog gruplarının tarzlarından uzak bir tavırları var. içimdeki 70'ler aşığı ilk albümdeki duruşu daha fazla beğeniyor tabii, koy önüme epic'i, koy önüme enstrümantali, soloyu, kafalanıyorum ben zaten. yalnız ikinci albümde de garip bir büyü var, dinlemekten alıkoyamıyorum kendimi.

~(bkz: experiments in mass appeal/@dodo the bird)

(dodo the bird - 31 Mayıs 2009 15:47)

(bkz: robert frost)

(cressida - 13 Kasım 2000 21:52)

(bkz: alain prost)

(fair - 13 Kasım 2000 22:48)

deacon frost

(set - 22 Kasım 2000 21:43)

blade 'de stephen dorff'un oynadigi karakter

(bbsfatih - 30 Aralık 2000 12:06)