"afrika'nin nasil öldügünü biliyoruz ama nasil yasadigini bilmiyoruz" düsüncesiyle gerceklesen projenin sonucu. sadece anne-baba anilari kaydetme istegiyle degil, kültürlerinin git gide körelmesinden dolayi ayakta tutulmasi, unutulmamasi gerektigi icin de yapilmasi, yazilmasi gereken kitaplar. agizdan agiza anlatilan efsaneleri olsun, yemek tarifleri olsun, örf ve adetleri olsun, her biri yer almaktadir bu günlüklerde. tabii ki yazan kisi icin de psikolojik bir destek oluyor, cünkü onlari kisa zamanda bekleyen ölümle bu sekilde yüzlesiyorlar, bas etmeye calisiyorlar. iki bucuk milyondan fazla cocuk ilk üc yil icersinde ebeveynlerini kaybettiklerini düsünürsek, anne ve babalarini tanimalarinda yardimci olabilcek tek yapittir bu kitaplar ayrica. kim olduklarini, nereden geldiklerini, cocuklarinin kisa bir ömrü de olsa, bilmelerinde yardimci olmasi umuluyor. yanliz aids gibi vahim hastaliklarla, ekonomik gücsüzlüklerle bogusan cocuklar ne derecede bu geleneklerini, kültürlerini ayakta tutabilecekler ki? malesef cogu ebeveynlerinin ya da akrabalarinin biraktiklarini gerceklestirmeden yasamlarini yitireceklerdir. sonuc olarak ekonomik güclü olan, afrika'nin gelisememesinde pay alan ülkelere kalacak bu günlükler..

(barbichette - 8 Kasım 2011 04:43)

aids'in kirip gecirdigi afrika'da, olmek uzere olan anne-babalarin cocuklarina birakmak uzere hazirladiklari el yapimi defterler. hatira defteri diye cevrilebilir tabii ama yuklendikleri agir sorumluluk dusunulunce belki hafiza defteri demek daha iyi. cunku bu defterler, yetiskin nufusunun buyuk bir bolumunu kaybeden -ve kaybetmeye de devam eden- koca bir kitanin, afrika'nin hafizasinin yerini tutuyor. aids'li anne babalar olume dogru kosarken cocuklarina kim olduklarini, nerden geldiklerini anlatacak bir iz birakmaya calisiyorlar. defterlerin cogu yazili belgeler degil; cunku ana babalarin cogu okuma-yazma bilmiyor. kiminde bir zamanlar bir polaroidle cekilmis soluk bir fotograf var, kiminde kurutulmus bir cicek. sansli olanlar cevrelerinde okuma yazma bilen birini bulurlarsa birkac satir karalayabiliyorlar cocuklarina birakmak uzere.

ben gelecek yil nobel edebiyat odulunun memory book yazarlarina verilmesini oneriyorum. ne de olsa cagimizin basyapiti bu.

http://www.healthlink.org.uk/projects/hiv/imp.html

(cehrezugurdu - 26 Kasım 2004 22:37)