malum ortamlara düşmüştür. başka sinema seanslarında izlemeye düşünüyordum ancak...

düzeltme: cinemaximum'da izledim.

kaşar bir annenin ve onun yaptıkları yüzünden akli dengesi bozulan çocuğunun hayatını anlatan ortalama bir film.

(gokten sukela indi - 1 Ocak 2019 12:02)

daha izlemeden bir heyecan saran filmdir.mulligan glyenhall ve dano üçüde bu zamana kadar hiç boşa kürek çekmediler.işten çıksamda izlesem hemen

(othervoices - 1 Ocak 2019 22:50)

müzikleri acayip şekilde (bkz: the end of the fucking world) dizisinin müziklerini andıran hoş dram filmi. başrolü paylaşan üç oyuncu da çok iyi oynamış. güzel bir senaryoya sahip. görüntü yönetmenliği oldukça başarılı. sanat yönetmenliği ise harikulade olmuş.

yönetmenin ilk filmi olduğu detayı göz önünde bulundurulduğunda ise eser oldukça takdire şayan.

--- spoiler ---

herhangi bir işte dikiş tutturamayıp karısının dırdırından kurtulmak ve kendisini dinlemek amacıyla dönemin sönmek bilmeyen yangınını söndürmeyi amaçlayan bir gruba dahil olan ve saat başına 1 dolar kazanmak üzere evini terk eden bir baba var filmde. anne ise kendisini ev işlerine adamış, çalışıp para kazanması eşi tarafından onaylanmayan bir kadın. tabiri caizse kabına sığamıyor. o ev, o hayat ona yetmiyor ve bir şekilde taşıyor bir yerlerden. bu kadın, eşinin evi bırakıp gitmesiyle birlikte kendini kaybediyor ya da daha doğru ifadeyle, kendini bulmaya çalışıyor.

"uyanmak istiyorum. neye ya da ne yöne bilmiyorum ama uyanmak istiyorum" diyor.

ne kadar sorumsuz olsalar da çocuk kadar anne ve babasına da üzüldüm. herkesin kendini bulmaya çalıştığı ve bu uğurda bir hayli yara aldığı gerçekçi bir hikaye anlatılmış.

bir aile kurmak, çocuk sahibi olmak, bir eve ve bir insana bağlı bir şekilde hayat sürdürmek herkesin karakterine uygun bir şey değil. jeanette karakteri de film boyunca bu gerçeğin acısını çekiyor. yaptığı hatalar karşısında kendisine kızmakla birlikte acıyorsunuz da. çünkü o da üzülüyor ve kendisini tanımaya çalışıyor. sonunda da yalnız bir hayat sürdürme kararı alıyor zaten. bu karakterin yaşadığı kendini bulma yolculuğu bana bir ölçüde (bkz: we need to talk about kevin) ve (bkz: a woman under the influence) filmlerini hatırlattı. kişi, kendisini bulamadan ve tanıyamadan biriyle hayatını birleştirip aile olma kararı aldığında ortaya böyle dramlar çıkabiliyor.

oldukça başarılı bir hikaye ve anlatı olmuş.

--- spoiler ---

(ve tanri kadini yarattii - 5 Ocak 2019 19:16)

erken yaşta büyümek zorunda kalanların hikayesi.

eleştirisi: tık

spoiler içeren şeyler söylemek için bir sebep göremiyorum. filmin tamamı bizim hayatımızın spoilerı gibi. paul dano'nun ilk uzun metraj deneyimi. ilk çıktığında ciddi bir şekilde abartılmıştı. abartılacak bir film değil ama kesinlikle güzel bir film.

herkes bu filmde kendinden bir parça bulabilir. bir karakteri benimseyebilirsiniz. izleyin, üzmez. ama izlerken üzebilir.

(kopuksenaryoo - 6 Ocak 2019 00:24)

2018'de pek çok oyuncu kameranın arkasına geçip yönetmenliği denedi/deneyimledi. bu yönetmenlerden bradley cooper aldı başını gitti, çok ödül alamasa da almadık "adaylık" bırakmadı (soran olursa bana göre filmi vasatı aşamıyor). jonah hill ise gündemde dahi kalamadı, pek konuşulmadı, ki konuşulacak bir film de yapamadı, mid90s yılın kötü filmlerinden. paul dano'ya gelirsem... dano, hill'den daha iyi ama dano da epey sorunlu bir film yapmış. wildlife sıkıcı, sıradan, sıradanın da ötesi dandik bir aile draması. en büyük sorunu sahteliğini her an hissettiriyor olması. yılın en fake "mutlu aile tablosu" sahnesiyle başlayan film hiçbir anında inandırıcı olamıyor. ne filmin başında mutlu bir ailenin olduğuna inanabiliyoruz, ne de çok geçmeden patlak veren kavgalara, ne de annenin kararlarına. bunun da en büyük sebebi karakterlerin ve ilişkilerinin iyi işlenememesi.

ne babayı doğru dürüst tanıyabiliyoruz, ne de anneyi. annenin ruh hali ve düşünceleri hızla değişiyor. annenin değişimi ve dönüşümüne vakit ayrılmaması da karakterin inandırıcılığını zedeliyor. keza baba da öyle. her şey sahte, hiçbir şey inandırıcı değil. bir önceki sahnede epey mutlu olan anne sonraki sahnede saçma sapan kararlar alıyor. dano'nun yönetmenliğinden ziyade senaristliği sıkıntılı bu filmde. senaryoyu eşi/sevgilisi (evlendiler mi bilmiyorum) zoe kazan'la birlikte yazmış, halbuki bu ikisinin ilk senaryosu ruby sparks eğlenceli bir filmdi. bu kez olmamış. bir ailenin parçalanışını 14 yaşındaki bir çocuğun gözünden aktarmaya çalışmışlar ama o sahteliği kıramadıkları gibi karakterleri de, ilişkilerini de iyi inşa edememişler. temel kötü atılınca da sonrası gelmiyor. oyunculardan carey mulligan rolü için elinden geleni yapmış ama ödüllük bir rol de, performans da yok ne yazık ki. o yüzden mulligan'ın bu ödül sezonunu kaçırmasına fazla üzülmedim. umarım daha iyi projelerde yer alır, dano'nun da 2. filmi bundan iyi olur umarım.

(sherlock holmes 90 - 8 Ocak 2019 22:39)

(bkz: rarbg fanclub)

(othervoices - 11 Ocak 2019 01:05)

vay anam vay neler dönmüş serhat ya nidaları eşliğinde izlediğim, carey mulligan'ın yine harika bir oyunculuk sergilediği film. bu kadını da, amerikan aksanlıların içinde nadide bir çiçek gibi parlayan ingiliz aksanını da çok seviyorum.

film bence asla sıkıcı değil. hatta yer yer elinde bir kase çekirdekle müge anlı izleyen teyze edasında "neeeeeeeeee, ay saçmalama" şeklinde izleniyor. ama sonunda yine olaylar olsun diye beklerken bence bir yere de bağlanmıyor. akışı güzel, bitişi sıradan, çocuk oyuncunun muazzam iş çıkardığı, güzel bir amerikan sineması filmi.

(abukkraker - 19 Ocak 2019 10:56)

paul danonun yönetmen olarak görev aldığı ilk film. senaryo, kurgu ve işleniş bakımından vasat seviyede kalsa da, görüntü yönetmeninin iyi iş çıkardığını düşünüyorum. renk paleti bana biraz wes anderson filmlerini andırdı. 100 dakika üzerinde olmasına rağmen sanki çok az sahne vardı filmde. yine de boş bir hafta sonu gyllenhaal'in hatrı için bir kahve eşliğinde izlenebilir bir film.

(carnil - 25 Ocak 2019 02:19)

felaket bir dram. bir ailenin çöküş öyküsü. dersler çıkartılacak bir film. acayip vurdu beni. özellikle delikanlının bakışları, duruşu. çok büyük rol yaptı.

erken yaşta, karakterleri oturmadan birbirini seven evlenen ve çocuk sahibi olan bireylerin, daha sonra hayattan beklentilerini sorgulamalarının çocukları üzerindeki etkisi işleniyor.

(27yillikpatlama - 28 Şubat 2019 00:30)

bir çocuğun, çocukluğunun ve hayatının nasıl içine sıçılır konulu film.

kasvetli, rahatsız edici bi film. bazen neden böyle filmler izleyip kendimi rahatsız ediyorum diye düşünmeden edemiyor insan.

(terbiyesizadam - 24 Mart 2019 13:31)