koç oyuncularının 14 nisan 2008'de premierini yapacakları oyun. ahmet levendoğlu rejisi ve sanat yönetimenliğinde.

(almagest - 4 Nisan 2008 13:55)

24 yaşına kadar sorbonne üniversitesi' nde okumuş fakat bir gün aniden kafasına "dan" ederek babasını küvette kesmiş, ardından dan dan dan annesini, bir genci ve bir müfettişi öldürmüş italyan asıllı delikanlı, oyun karakteri. bu haliyle, yakışıklı yazar koltes' in mülküdür.
yazarın ağzından, "inanılmaz bir yolculuk, efsanevi bir kişi, en sonunda bir çakıl taşının veya bir kadının yıktığı, samson, goliath gibi güç canavarların ayarında biri."
anne babasını gönderdikten ve bir kız çocuğuyla birlikte olup, onu kendisine aşık ettikten sonra, geceyarısı bir metro durağında bankta, yanında oturan yaşlı adama, sırtlarını verdikleri "aranıyor! zucco" afişinin önünde anlatıyor roberto:

ben normal ve aklıbaşında bir çocuğum. hiçbir zaman dikkat çekmedim. yanınızda oturuyor olmasaydım beni fark etmezdiniz bile. hep rahat yaşamanın en iyi yolu bir cam kadar şeffaf olmak, taşın üzerinde bir bukalemun gibi olmak, duvarların içinden geçebilmek, ne renk ne de koku sahibi olmak diye düşünmüşümdür. insanların bakışı içinizden geçmeli ve arkanızı orada yokmuşsunuz gibi görmeli. şeffaf olmak zor bir iştir, bir meslektir, eski, çok eski bir düştür görünmez olmak. ben bir kahraman değilim. kahramanlar katildir, giysileri kana bulanmamış kahraman yoktur. kan ise bu dünyada görmezden gelemeyeceğimiz tek şeydir. hatta en görünür şeydir. her şey yıkıldığında, dünyayı bir kıyamet sisi kapladığı zaman kahramanların kanla kaplı giysileri kalacaktır. ben okudum, iyi bir öğrenciydim. iyi öğrenci alışkanlığı edindikten sonra geriye dönüş yoktur. üniversiteye kayıtlıyım. sorbonne' nun sıralarında yerim ayrılmış durumda, dikkat çekmediğim diğer iyi öğrencilerin arasında. size yemin ederim ki sorbonne' da okumak için iyi, sessiz ve görünmez bir öğrenci olmak gerekir. orası serserilerin ve kendini kahraman zannedenlerin olduğu kenar mahalle üniversitelerinden biri değildir. benim üniversitemin koridorları sessizdir. içlerinden ayak seslerinin bile işitilmediği gölgeler geçer. yarın dil bilimi dersine gireceğim. yarın dilbilimi dersinin günü. görünmezler arasında görünmez olacağım. günlük yaşamın kalın sisinde sessiz ve dikkatli. hiçbir şey olayların akışını değiştiremeyecek. ben, çayırdan sessizce geçen bir tren gibiyim. hiçbir şey beni raylarımdan çıkaramaz.

(theatrum mundi - 26 Haziran 2010 02:47)

bernard marie koltesin yazdigi , zeynep avci ve olcay kunalin cevirdigi , isil kasapoglunun yonettigi , tardu flordun un ba$rolde oynadigi tiyatro oyunu .^*

(aton - 8 Mart 2003 15:41)

bu sezon moda sahnesi'nde izlenebilecek oyunlardan biri. sayfalarında yer alan prova notları da takip edilesi.

(birazsoylebirazboyle - 7 Eylül 2014 13:06)

bugüne kadar moda sahnesi'nde izlediğim oyunlar içerisinde beklentilerimi en az karşılayan oyundu kendisi. bunda metnin kendi kopukluğu ve yetersizliği de vardı ancak oyuncu performansları da yeteri kadar iyi değildi.

(bora ve gorkem - 12 Ekim 2014 22:16)

(bkz: ezgi coşkun)

(ssnmss - 3 Kasım 2014 14:51)

6 kişi olarak gittiğimiz, 3 kişinin çok sevdiği 3 kişinin nefret ettiği oyun. nefret edenlerin genel eleştirileri metinle tamamen alakasız bir dramaturji yapılmış olmasıydı. roberto zucco karakterine dair de hiçbir şey ortaya çıkmaması, karakterin anlaşılmaması, inan ulaş torun un fazlasıyla rahat takılması genel eleştiriler arasındaydı. fazlasıyla abartılmış park sahnesi ve karakterlerinden ise kimse hazzetmedi. bir nevi güldür güldür show tadında sahnelere dönüşmüş bu bölümler. benim kişisel görüşüm ise kemal aydoğan zaten metne çok sadık kalmayan bir yönetmen o yüzden ondan daha farklı bir iş beklemiyordum. oyuncuların iç enerjileri gayet yüksekti ve kendini izlettiriyordu fakat zucco karakteriyle ilgili aklında ne kaldı diye sorsalar çok cevap veremem.

(gustave - 3 Kasım 2014 14:53)

burdaki abla karakterinin tiradını konservatuar giriş sınavları için hazırlamıştım, en sevdiğim metinlerden biri.

(it s kezban bitch - 23 Kasım 2014 11:00)

parodilerle bezeli, adaptasyon yapıcağım diye işin tadını kaçırmış olan tiyatro oyunu. ne yazık ki olmamış, ham kalmış, ara ara yasemince, olacak o kadar vari diyaloglara kurban edilmiş oyun.

(ride - 5 Ocak 2015 17:19)

globalleşmenin kültürel ve teknolojik olan tarafının dışında, kötülük ile ilgili olan yüzünü bize gösteren oyun. bize bu kadar yakın olmasının bir uyarlama olması ile ilgili olmadığını (çünkü bir uyarlama değil), avrupanın ortasındaki fransa'nın, hatta avrupanın, da bizim kadar boka battığının, ya da bizim onlar kadar boka battığımızın kanıtı olduğunu bana düşündürmüştür.

(birkdale - 9 Nisan 2015 18:38)