muse'un eylülde çıkacak olan 6. stüdyo albümü. dört gözle bekliyoruz efenim.

http://www.youtube.com/…iqfzgnfmlmw&feature=g-all-u

(morcivert - 6 Haziran 2012 16:04)

ilginç bir albüm ismi zira ikinci kanundan kasıtları sanıyorum ki peak oil hadisesinin gerçekleştiğinin en önemli göstergesi olan, solow-stiglitz üretim fonksiyonunun es geçmiş olduğu termodinamiğin 2. kanunudur. "an economy based on endless growth is un.sus.tain.able"?

bugün nobel ödüllü ekonomistler de dahil olmak üzere bir kesim, robert solow - joseph stiglitz üretim fonksyonunun çökmüş olduğunu, ricardo kuralının geçerliliğinin kalmadığını söylüyorlar. bugünkü şekliyle solow-stiglitz termodinamiğin 2. yasasına (entropi) aykırıdır.

muse gibi bir grubun dünyada olup bitenlerden haberdar oluşu sevindirici bir gelişme.

(antigravity - 6 Haziran 2012 16:22)

"matt yine yapmış yapacağını" demeyi dört gözle beklediğimiz muse albümü. hayır o değil de, bu oğlan çok sosyal sorumlu oldu, başına bişi gelicek diye korkuyorum. artık çoluğu çocuğu da var, maazallah.

(how soon is now - 6 Haziran 2012 16:25)

bugün internet alemine trailer'ı sunulan muse'un son albümü
alemin kralı^* yeni termodinamik yasalarını yazmaya geliyor.

carnot, diesel, otto... artık siz eski cycle'lar olmayacak; olamayacaksınız.
hele sen entropi! aklını başına al! öyle her zaman kaosa doğru gitme, adamı hasta etme.

o değil de adam müzisyenin hası, hâlâ gidip termodinamik falan okuyup kafayı yiyo, üzülüyo, sonra da albüm yapıyo bunun üstüne. üzülüyorum ben de bazen kendisi adına. napsam ben de matthew bellamy diye mi albüm yapsam ki?

bu arada merak edenler için: trailer'da spikerin söylediği cümleler dün tsi gece itibariyle matthew bellamy'nin twitter adresinden yazılmıştır aslında. bariz kopya vermiş herif albüm adı hakkında.

all natural and technological processes proceed in such a way that the availability of the remaining energy decreases. in all energy exchanges, if no energy enters or leaves an isolated system, the entropy of that system incre,cre,cre,cre,c,c,creases. energy continuously flows from being concentrated, to becoming dispersed, spread out, wasted and useless. new energy cannot be created and high grade energy is being destroyed. an economy based on endless growth is..

türkçesi;

bütün doğal ve teknolojik işlemler, artık enerjinin azalmasıyla elde edilir. bütün enerji alış-verişlerinde, eğer izole bir sisteme enerji giriş çıkışı yoksa, sistemin entropisi daima art-a-a-a-a-a-artar. enerjinin akışı, sürekli bir şekilde konsantre bir şekilde olmaktan, kullanışsız, zarar, ziyan olmaya doğru sürüklenir, gider. bu döngüye ters düşecek bir şekilde asla yeni bir enerji yaratılamaz ve bu nedenle yüksek kalitede^* enerji her zaman yok olmaya mahkumdur. işte sonsuz büyüme temelli bir ekonominin temeli.

(bkz: termodinamiğin ikinci kanunu)
hemen tabi endüstriyel boyutta kızmamak lazım. bu doğanın kanunu. biz olsak da olmasak da bu böyle. "kaos kaçınılmazdır"ı anlatır 2. kanun.

lan bari makine mühendisleriyle kimya mühendislerine ithaf etseydin albümü be matt?! yıllardır bunun cefasını çektik, sefasını da çekerdik.

(seksomanyak frantik adam - 6 Haziran 2012 19:27)

makina mühendisleri odasından açıklama:
(bkz: sonunda bizi anlayan bir rockçı çıktı)
(bkz: biz makineciler yıllardır rock müziğin içindeyiz)
(bkz: rock müziğe katkılarımız yadsınamaz)

(seksomanyak frantik adam - 6 Haziran 2012 19:31)

ilk dinleyişime göre the resistance'dan daha iyi bir albüm ama muse'da son yıllarda artarak gelişen albüm bütünlüğü havası yine yok. kayıtlar yine the resistance'a göre daha iyi ama bir black holes and revelations'ın eline su dökemez mesela.
chris wolstenholme'un yazdığı save me ve liquid state dışında sanırım albümün en iyisi animals ve madness; eğer az da olsa muse'un geçmişinden de bir şeyler arıyorsanız.
supremacy, panic station gevurların solid dediği türden şarkılar ama muse değiller. ama mesela madness değil de panic station ilk single olmalıydı bence. madem deneyselsin, dibine kadar vur bunun albüm promosyonunda da.
big freeze çakma where the streets have no name olmuş, hiç bir anlamı yok. albümün en kötüsü şimdilik.
panic station da prince mesela. ama hakkaten iyi kotarmışlar şarkıyı,ama işte matt'in kendi yarattığı orjinalliği düşününce insan sövmekle sevmek arasında abuk bir yerde kalıyor grubu da yeni şarkıları da.

muse'un veya matt'in solo olarak acilen bir film müziği yapıp rahatlaması lazım, muse'u bu deneysellikten kurtarmak için. deneysellik absolution'dan beri var, iyi güzel de son 2 albümdür kendi yollarından saptılar. şöyle adam gibi kafa sallayacağım bir şarkı yok koca albümde, anca kendimi unsustainable'a bırakıyorum da orda kendime gelmeye çalışıyorum. muse olarak bakarsanız albümü sevemezsiniz ama tek tek şarkılara bakarak size soktuğu moda baktığınızda the 2nd law isolated system, the 2nd law unsustainable, panic station hakkaten çok sağlam şarkılar.

kafa sallamak demişken, mesela liquid state'te bir tempo sorunu var. özellikle 2. verse'ten sonra şarkı bariz daha hızlı olmalıymış sanki hissi uyanıyor bende. tam gaza gelcekken frene basmışlar gibi.

ancak en önemli nokta albümün bana the resistance'dan daha çok umut vermesi sanırım. şöyle ki:
dikkat edenler bilir, ilerleyen yaşı yüzünden matt rahat rahat ince notalara çıkamıyordu, eski şarkıları söylemek istemiyordu^*. ki anlaşılır. adam 34 yaşında, nasıl o kadar incelebilsin. ne güzel ki bu albümde görüyoruz ki bağırmalara, çağırmalara, ince notalara çıkmakta sanırım yeni bir teknik edinmiş, geliştirmiş. kendine güvene güvene bol bol içten gelen çığlıklar, haykırışlar var.
yaylı ve üflemeli orkestrasyonlar albüme çok daha iyi yedirilmiş.

işte yine, özellikle albümde olumlu bulduğum ruhun 2. maddesi yüzünden, matt'e diyorum ki, "acilen film müziği yap oğlum! bi tane kesmezse 2-3 tane yap. sen de rahatla biz de rahatlayalım. muse'u kullanma deneysel grubun olarak, olgunlaşmış fikirlerini sun bize muse'la."

ayrıca (bkz: chris adamsın)
ve yine ayrıca; dominic howard gruba, bestelere ne kadar dahil edilirse, ne kadar rahat hareket etmesi sağlanırsa muse, o kadar muse oluyor, kendi yolunu buluyor; ben bugün bunu gördüm.

(seksomanyak frantik adam - 24 Eylül 2012 17:03)

eski muse'u arayanların beğenmediği albüm. ben de isterim bi origin of symmetry ya da absolution ama adamların black holes and revelations'la bir değişim içine girdiklerini anlamak lazım. the resistance bile aslında bir geçiş albümü olmasına rağmen önceden parıltıyı verdikleri için benim için şok etkisi yaratmamıştı, hatta naçizane bir yorumum vardı bununla ilgili;
(bkz: #16849177)

the 2nd law bana göre sistemlerinin oturduğu albüm artık. okuduğum kötü yorumlara açıkçası şaşırdım, çünkü çok kaliteli bir albüm olmuş. üç bölüme ayırmak gerekirse giriş kısmı (supremacy-survival arası) klasik bir easy listening muse açılışı, zaten madness, prelude ve survival'dan haberimiz vardı. panic station'la bilinçsizce dans ettiğimi itiraf etmem gerek oturduğum yerde.

ikinci kısım (follow me-liquid state arası), ilk dinlemede anlaşılması güç, ancak albümün değişimin göstergesi hit parçalardan oluşmadığını, muse'un en başından bu güne kadar geldiği noktayı sanki bir özet şeklinde gösteren en önemli ve en güzel kısım, defalarca üzerinden geçmek gerekiyor buradaki parçaların. animals ilk dikkat çeken parça. save me'de bir porcupine tree havası sezmedim değil. liquid state yine kendine has bir parça, explorer da bir o kadar sakin, bunda da bir coldplay-radiohead tadı var. albümün genelinde ise çoğu kişinin dikkatini çektiği üzere queen esintileri görülüyor, yorumumda bu önemli kısmı atlamışım, polifonik osuruk bahsetti de, ekleyeyim dedim.

son kısım içinse unsustainable ve isolated system ikilisiyle şık bir albüm sonu diyebiliriz, unsustainable'ı single olarak duymuştuk, isolated system tam bir kapanış parçası, hafif trip-hop ritmleri ve melodisiyle anında kendine çekiyor.

albümü ilk defa çevirirken "sanırsam çok güzel bir albümle karşı karşıyayım" demiştim, ancak dinledikçe düşündüğümden daha iyi olduğunu farkediyorum.

(lindemann - 27 Eylül 2012 01:22)

zamanında unsustainable ile beni heyecanlandırmış olan, ancak albümü dinlediğimde işin pek de öyle olmadığını anladığım muse albümü. muse ne yapsa severim, dinlerim orası ayrı; ama unsustainable ile gerçekten ters köşe yaptılar dinleyicilerine, daha farklı bir beklentiye soktular. belki de çoğumuzdaki hayal kırıklığı ve memnuniyetsizlik bu yüzden olmuştur.

edit: hassiktir diyorum; ancak bu entry'i imha etmiyorum ki, bakıp bakıp ibret alayım diye. daş gibin albümdür efem.

(freedom of speech - 28 Eylül 2012 02:11)

muse'un 6. albümü the 2nd law 29 eylül 2012 günü standart cd formatında , 1 ekim 2012 dünya ile aynı anda cd+dvd 'li versiyonu ve plak formatıyla ülkemiz sınırları içersinde emi müzik türkiye tarafından yayınlanmıştır.

ilk olarak emi türkiye' ye teşekkür ederim albümü bu kadar hızlı ve çeşitli formatlarda dünya ile aynı anda yayınladıkları için.

aibümün plak ve cd+dvd 'li formatlarını aldım, eğer pikabınız varsa kesinlike plağını tavsiye ederim. ortadan açılır kapaklı , 2 adet 180 gr. vinyl formatında ve kayıt muhteşem.

cd+dvd'li format ta çok başarılı dvd ' de 40 dakikalık albümün stüdyo kaydı aşamaları var.

albüme gelince;

the 2nd law muse'un 6. stüdyo albümü , grubun her geçen sene müziğinin ilerlediğini ve farklı tatları denediklerini bu albümde çok rahat görebiliriz. bazı sıkı muse severler bu değişim ve ilerlemeyi çabuk kabullenememekte ama şu bilinmelidir ki müzikal anlamda yerinde sayan bir grupta zaman içersinde yok olmaya mahkumdur. bu perspektiften bakacak olursanız bu albüm muse' un yaptığı en iyi albümdür .

albümde queen , david bowie , u2 gibi grupların müziğinin etkisini hissediyorsunuz ama grup bunları o kadar güzel harmanlamış ki bir kopya gibi durmuyor.

albümden tek tek şu parça iyi diyemeyeceğim çünkü albüm bütünsel şekilde kendini tamamlıyor.

muse bundan sonra çıkaracağı albüme kadar bence en iyi albümünü yapmıştır , bize de geriye audio sistemlerimiz karşısına geçip, oturup , zevkle dinlemek kalıyor.

bu arada albümün kayıtlarının da mükemmel olduğunu belirtmeliyim , günümüz kayıtları ile karşılaştırıldığında gerçekten çok önde bir kayıt miksajı yapılmış, sesleri ve melodileri oluşturan her müzik enstrümanını çok rahat ayrı ayrı duyabiliyorsunuz.

long live muse...

(bono - 2 Ekim 2012 16:48)

her kelimesiyle guclu olmayi anlatan album. oyle guzel oyle yapici oyle sert olmus ki her sarki.. resmen ayaga kaldiriyor insani, yilmamayi ogretiyor. aglayacaksan bile elinde var olan gucten agliyorsun sarkilarda. ya da guclendiginden, gucleneceginden. tuylerin diken diken oluyorsa acidigindan ya da uzuldugunden degil, mutluluktan guzellikten ve kuvvetten. ellerine, agzina, kocaman kalbine saglik matthew. dunyaya hala karsi geldigin, bas kaldirdigin ve bunu bagira bagira anlattigin icin tesekkurler.

(the asphalt man - 17 Ekim 2012 03:28)