truffaut'nun sahneye ilk koyduğu 18 dakikalık 1957 yapımı film, minumum ekipman maksimum sinema ekibiyle çıkartılmıştır. yeni dalganın fitilci yönetmeni 2 sene sonra çekeceği 400 darbe'nin temellerini attığı bu filmi nime kırsalında çekmiştir, hemen hemen bakir bir bölgenin tüm doğal manzarasıyla akan filmde truffaut 5 tane veledin bernadette ^* adındaki genç kızı kendilerine bir uğraş, bir cinselliğe ilk adım simgesi olarak görmelerinden sebep yaptıkları yaramazlıkları anlatır. oğlanlar devamlı kızı izler, onu ve aşığı gerald'ı gözetlerler. kızın dikkatini çekmek için denemelere girerler, yumuşak karşılandıkları kadar hor da görülürler. muziplikler yaparlar ama yalnızları oynadıklarını farketmezler yada bunu kabullenmezler. ama bernadette, hiç bilmese de bu çocukların pek çok gizli ve karanlık hayallerine öncülük etmişti. yaşları küçük olan veletler, tıpkı büyüklerin yaptığı gibi karşılık bulamayınca, önce nefret etmeye sonra eziyet etmeye başlarlar kendilerince. ama yaptıkları hatayı hayatın gerçeklerinden biriyle karşılaşınca anlarlar, zaten film de biter. filmleriyle çocuk psikoloji üzerine tez yazacak kıvama daha sonra gelecek olan truffaut sanki ileride bu kadar usta olacağını biliyormuş gibi, siftah olarak çocukların yaşayacağı 'ilk aşk' kavramını 18 dakikada bu filme sıkıştırmıştır. çocukların birbirleriyle hayali silahlarla çatıştığı bir sahnede, filmi geriye doğru oynatarak hem teknik hem de sanatsal açıdan ayar vermiştir ( ya da film boşa gitmiş olmasın diye çıkartmamıştır, ehehe). daha sonraları bunu hep yapacaktır zaten. film gösterildiğinde fazlasıyla eleştirilmiştir özellikle amerikalı sinemacılar çocukların bu tür duygularla göz önüne çekilmesine kızmıştırlar, ama toplumların yapılarının farklı olması bu eleştirileri de haksız çıkartır; bu ,zamanın amerikasın da 20 li yaşlara kadar bastırılan cinsel dürtülerle fransız çocuklarının 14-15 yaşlarında randevu evlerine götüren dürtüler arasındaki farktır. zaten truffaut abi film hakkında şöyle birşeyler diyerek meseleyi açıklığa kavuşturmuştur:

"... ben, gerçeği araştırmanın bir türünü yapıyordum, eğer sen, yapacak olsaydın sen de çocukları kullanırdın, çünkü onlarda realizm için müthiş bir his var, bu realizm ve his beni ilgilendirdi..."

(radikalherif - 12 Aralık 2007 06:37)

oyundan çatışmadaki oyundan ölümün, filmi geriye sararak telafi edilebildiği, oyundan ölenin oyuna tekrar dahil olabilidiği kadar çocuk ama hayallerindeki kadının eteğiyle oturduğu seleyi ilk fırsatta öpüp koklayacak kadar da çocuk film. erken truffaut. les quatre cents coups müjdeleyicisi.

(ianism - 16 Nisan 2014 03:18)