ilk defa çok küçük yaştayken izlediğim psikopat john boorman filmi,ilerki yıllarda izlediğimde de rahatsız ediciliğinden hiç bir şey kaybetmediğini gördüm,filmdeki şiddet dozajı da az bulunur cinstendir,ormana kamp yapmaya ,dolaşmaya gidecek olan insanların kesinlikle izlememesi gerekir..işin ilginç yanı bu film çok eskiden sansürsüz olarak tv de yayınlamıştı,ilk olarak küçük yaşta izlediğimden dolayı beynimde dermanı olmayan yaralar açmıştır..kesinlikle aile,sevgili,veya hassas insanlarla izlenmeyecek bir film..sevseniz de sevmeseniz de bu john boorman..
(bkz: 7 yasindaki cocuga evil dead i izletmek)

(broken - 6 Ağustos 2002 01:15)

ayrica albumle ayni adli parca. 13:35 uzunlugunda, oldukça sert ve huzunlu bir parça.

(bart - 14 Ekim 2002 20:41)

bir opeth albümü için harika bir isim.

(reshiningfor - 31 Ekim 2002 22:10)

çeyen dilinde "beyaz adam^* özünü terk edip^* haddine düşmeyen yerlere giderse^* ulu manitu^*** ona bu dünyayı zindan edecektir" anlamına gelir.
solukbenizli bu aksak ritm & kompleks şarkı sevdasından vazgeçip özüne dönmeli. büyücü space konuştu! ugh!

(spacetimereality - 3 Kasım 2002 01:31)

bir buçuk aydır dinlemeye doyamadığım yeni opeth albümü..
sanırım bu albümle eş zamanlı damnation diye de bir albüm kaydedilmiş, sitede öyle birşeyler yazmakta fakat tam içeriği anlayamadım, çıkış tarihi de mart 2003 olarak yazmaktaydı... bu albümle eşzamanlı olduğundan dolayı ondan da beklentilerim gayet üst seviyede..
ayrıca türkiyede konser ihtimali var opeth'in, katatonia'nın da yeni albümü çıktıktan sonra belki beraber bir konser verebilirlermiş dedi bana kuşlar... bakalım...

(aernath - 17 Kasım 2002 11:57)

grup üyeleriyle yapılan bir röportajda, albümle aynı ada sahip olan ikinci şarkının sonundaki yaklaşık üç dakika süren ritmin dinleyicileri sıkmasından korkup kormadıkları sorulmuş ve bunun deneysel bir çalışma olduğu cevabı alınmıştır.

(baytar - 11 Aralık 2002 17:54)

yanni'nin mükemmel eseri.
opeth'inkini bilemeyeceğim bu kadar bahsedildiğine göre iyidir herhalde ama bu başlığa 91 entry girilmiş ve yanni'den 2 kere bahsedilmiş, hayret.
üşenmedim opeth'in deliverance yorumlarını tek tek okudum (şarkıyı hala dinlemedim), şöyle özetleyebilirim; "aşmış parça, davul dersi, o nasıl vokaldir, müzikal anlamda doyurucu, inanılmaz intro, clean vocal, kompozisyon olarak aşmış"
ilginç olan bunların tümü ve çok daha fazlası (müthiş kemanlar, aşmış vokaller, dehşet flüt ezgileri, enfes vurmalılar vs.) yanni deliverance'i için de söylenebilir. (yanlış anlaşılmasın, 'o döver bu döver.' demek istemiyorum.)
sesi sonuna kadar açın, buradan buyrun.^*

(canon in d - 8 Eylül 2010 05:10)

jon voight, burt reynolds, ned beatty gibi birinci sınıf oyuncuların çok iyi iş çıkarttıkları john boorman eseri. 1990'larla beraber artan "sert" filmler ile gözünü açmışlar icin yumuşak, anlamsız ve yapaydir. yapıldığı tarihi göz önüne alıp objektif bir değerlendirme yapıldığı takdirde çok başka bir yere konacak bir yapımken; irreversible, american history x gibi sağlam yapımlarla tokatlanıp ardından katil ucubeler, kırsal bölgede katliam, belasını bulan şehirli züppeler temalı ve şiddet pornosu olmaktan öteye gitmeyen filmlerle taciz edilmiş bir nesil için deliverance nedir ki!

insanın doğaya hükmetmesi, şehirli adamın doğaya dönüş egzotizmi, saf ve masum taşra gibi türlü modern uydurmaları yerle bir eder deliverance. bunu yaparken genellikle zor yolu seçmiş, seyirciyi alabildiğine rahatsız etmeyi tercih etmiştir. kadına tecavüzün normalleştirildiği zihinleri erkeğin erkeğe tecavüzü ile şoke eder. vurucu olan tecavüzün kendisi değil, meydana geldiği mekan, olaya maruz kalanın durumudur. doğanın, saflığın ortasında, hiç bir çanak tutacak hadise yokken. filmi gözlerinden izlediğimiz şehirlilerin algısı böyledir. köylüler ise sistemin dışında, bambaşka kanunlarla yaşamaktadırlar. sistemin dışında bırakıldıkları gibi şimdi de sistemin kendilerini yok etmesi ile karşı karşıyadırlar.^*
her iki taraf da kendi adaletini sağlamanın peşindedir. kaypak ve kendine güvensiz kahramanlarımız aralarındaki maço karakterin önderliğinde, düştükleri cehennemden her şeyi yakıp yıkarak kurtulmak zorundadırlar. yıktıkları şey kendilerine saygıları, birbirlerine olan güvenleri ve artık tehdit olarak algıladıkları taşradır. hiçbirinin tekrar inşa edilmesi mümkün olmayacaktır. kurtuluş dedikleri her şeyin üzerini karalayıp, unutmaktır. son sahnede bunun mümkün olduğunu fakat silmenin, yok etmenin imkansız olduğunu kahramanlarımız görmese de seyirci idrak eder.^*

(surtr - 13 Mart 2011 10:39)

kırsaldaki insanın sonsuz hoşgörüsü üzerine inşa edilmiş güzel bir film...

(legiogemina - 5 Ağustos 2013 19:34)

yazı spoiler içerebilir.

içerdiği şiddetle straw dogs' un kardeşi gibi duran deliverance, taş gibi bir öykü anlatımıyla da seyirciyi alıp götürüyor. dört, şehirli ve birbirine zıt karakterin taşrada yaşadıkları yolculuk boyunca dönüştükleri şey, insan doğasını çok güzel anlatıyor. katil doğdular ve aslında hala öyleler! straw dogs' un tecavüz sahnesinde olduğu gibi alakasız ve bir anda olan tecavüz ve ortaya çıkan gerilim hissi insanı şoke ediyor. en azından o zamanlarda insanlar üzerinde büyük etkisi olmuştur. günümüzde malum...

filmin daha sonraki yıllarda çokça tekrarlanan ve taklit edilen düşman bançolar (karşılıklı düet), son dakika korku sürprizi gibi sahneleri de filmi ayrı bir yerlere koymayı gerektiriyor. tarantino' nun meşhur zencilere tecavüz sahnesinin de köklerini bu filmde görmek mümkün.

kısacası şiddeti ve insan doğasını çok iyi anlatan garip, komik, düşündürücü ve çok güzel bir film bu.

(xcays - 27 Ağustos 2014 02:02)