vas 'ın tabi solisti azam alinin, insan bir sese nasıl hayran olur sorusuna cevap vererek seslendirdiği şarkısı.
vas'ın sunyata albümünde yer alır.

(darkplayer - 7 Ekim 2008 12:03)

ing. sığınak/barınak.

(sierra leone - 10 Nisan 2010 03:45)

dinleyin, dinlettirin. muhteşem bir ses, güzel bir şarkı.

(bkz: azam ali)

http://www.youtube.com/watch?v=faahimdpspk

(darth maul - 26 Ağustos 2010 14:54)

başka diyarlardan gelip sizi başka diyarlara sürükleyen muhteşem azam ali eseri.
huzurun diğer adıdır bir başka deyişle.

(ubilin - 24 Ocak 2011 19:49)

azam ali'nin muhteşem şarkılarından biri. uykusuz gecelerde, sabahı bu şarkı işe karşılamalı. şarkı bittiğinde balkondan üşüyerek içeri gireceğim ve her şey yeniden başlayacak başımı yastığıma koyduğumda. cennetten bir esintidir adeta. dinleyin, dinletin ruha şifa niyetine.

http://www.youtube.com/watch?v=faahimdpspk

(bir onceki anin olusu - 21 Haziran 2012 02:52)

sanki göklerden gelen, dinleyenin ruhunu da alıp göklere yükselten, ruha şifa bir azam ali şarkısı.

(armonik melek - 24 Ağustos 2015 11:42)

steven wilson'un yeni şarkılarından biri. tek kelimeyle inanılmaz. sakin sakin ortamı hazırlayıp bir anda yumruk atıyor. bittiğinde kendinize gelmeniz zaman alıyor. sıra sıra gitar ve mızıka sololarıyla aklınız alınıyor.

--- spoiler ---

üçüncü dakika civarında steven wilson sahneden ayrılıp yerine pink floyd geliyor gibi.

--- spoiler ---

(proprio come avevo immaginato - 6 Ağustos 2017 10:41)

steven wilson'ın 2000'ler başındaki porcupine tree kalitesine yaklaşan kalitesiyle, ortasındaki solosuyla mest ettiren parçası.

(orijinall - 7 Ağustos 2017 15:24)

dinleme şansı bulabildiğim to the bone şarkıları arasında en steven wilson olanı sanırım bu. bir yerden sonra the raven that refused to sing'den ve hatta yer yer deadwing'den fırlamış bir havaya bürünebiliyor. dinlettikçe dinletiyor kendini. yeterince progressive, yeterince karanlık, yeterince melankolik, yeterince alıp götürebilen, yeterince yükselten ve düşüşünde de sizi yerinize yeterince yumuşak bırakan. bildiğimiz, sevdiğimiz, istediğimiz gibi...

"o şarkılar işte" olarak nitelediğim bir şarkı grubu var benim. başka türlü açıklayamadığım, bir şekilde dinleyeni bağlayan ve bir şekilde birbirlerine de bağlanabildiklerini art arda dinlediğinizde farkettiğiniz, somutlanması güç bir havaya ve ortak etkiye sahip, anca bu şekilde adlandırabildiğim, o şarkılar işte... bugüne kadar bu isimde bir janr oluşturulmamış olmasını garipsiyorum hatta zaman zaman. tam olarak izah edebilme ya da bir yere bağlayabilme ihtimalim olmayan bu paragrafı neden açtım onu da hiç bilmiyorum bu arada. neyse, bu da o şarkılardan işte...

uslu bir çocuk olur ve de altyapının öldürmeyip süründürücülüğünden, wilson'un depresif vokalinden kopabilip odaklanabilirseniz eğer, üstüne bir de kendisine ne bileyim birtakım oasis şarkılarından falan aşina iseniz tabii; mark feltham'ın armonikasının keyfini de sürebiliyor(muş)sunuz şarkı esnasında. bonus gibi.

sağlam şarkı efendim. sağlam kafalarda bulunsun.

(me is why i believe - 9 Ağustos 2017 02:01)

to the bone'un en dikkat ceken parcalarindan, steven wilson'dan cok porcupine tree'msi, cok seviyorum. epey guclu bir parca.

(drink je verdriet weg - 26 Haziran 2018 13:09)