80lerin sonunda 90ların başında çocuk olmak sendromu yaşayan birçok kişi gibi benim de çocukluğumun favori dizilerindendi. okuldan eve gelir, televizyonu açıp bunu izlerdim. 2010lara geldik neredeyse, millet lost, heroes, prison break, battlestar galactica falan izliyor, ben de netten bunun bölümlerini indirip izliyorum hala. ne nostaljik, ne eski günler manyağı adammışım yau. bulsam süper baba'yı da indiricem, deliler gibi izlicem de yok işte ne yapalım.

(codename47 - 28 Kasım 2007 22:53)

her zaman kalabalık bir ailem olmasını istedim. başıma ne gelirse gelsin yanımda olacağını bildiğim, güvendiğim insanlarla dolu bir ev. ama olmadı. hep yalnızdım. ve en kötüsü de aslında aile kalabalık olmadığı için değil, akrabaların hepsinin sırtını birbirine dönmüş olmasından dolayı yaşanan bir yalnızlıktı benimkisi. belki de bu yüzden yaşıtlarımın çoğundan daha fazla etkilemiştir full house beni...
son günlerde youtube sayesinde bir çok bölümünü yeniden izleme fırsatı buldum hem de neredeyse ağlamaklı olarak izliyorum bölümleri. daha sonra araştırdım baktım kim ne hale gelmiş diye. dj evlenmiş, çocuğu olmuş, düğününe bütün dizi ekibi katılmış, kimmy evlenmiş, iki çocuğu olmuş, steph evlenmiş ama uyuşturucu yüzünden evliliği bitmiş, ailenin babası danny de uyuşturucu bağımlısıymış, mary kate ve ashley'in durumu zaten hepimizce biliniyor.
öte yandan bulduğum fotoğraflar dolayısıyla bütün ekibin hala görüştüğünü söyleyebilirim, en azından düğün dernek olunca sürekli bir araya gelmişler.
1987 yılından 1995 yılına kadar çekim yapılmış, şu durumda herhalde sadece ekran başındakiler değil, kendileri de inanmışlardır gerçekten aile olduklarına diye düşünmeden edemiyorum. bir yandan öyle güzel bir ailenin sahte de olsa bir parçası olmak ne büyük bir şans derken diğer taraftan da küçük yaşta gelen şöhretle hayatların dağılmasına üzülüyor insan. yine de hala şans tarafı ağır basıyor benim için sanırım...
türkiye'de var mı bilmiyorum ama yoksa da mutlaka amerika'dan bütün sezonlarının dvdlerini getirteceğim, ileride çocuklarıma izletebilmek için... çünkü bir türlü ailesi olamayan bir çocuk olarak ben aile olmayı ne yazık ki belki çoğu insanın sahte olduğunu düşündüğü bu diziden öğrendim. herhalde herkes jessey gibi bir amca istemiştir özellikle michelle ile jessey arasındaki kimya inanılmazdı bu konuda zaten herkes hemfikirdir. ama söylemek isterim ki ben bir çok insanın itici ve ezik bulduğu danny gibi bir babam olması için bile dünyaları verirdim...

(denisse - 22 Şubat 2008 22:41)

zamanında her sabah kanald izlememe sebebiyet vermiş,şu an bile düşündüğümde hayatımda izlediğim en güzel dizi olarak adlandırabileceğim türden bir dizi.
her sabah kahvaltıyla birlikte açardık ve karşımızda hepimizin sahip olmak istediği yumuşak sesli jesse dayı ve joey amca;jesse dayı gitarıyla şarkı söylerdi küçük michelle'i uyutmak için,joey amca ise kuklalarıyla hepimizi güldürürdü;asla parçalanmayak gibi görünen bir aileydi.hepimiz öyle bir ailemiz olsun diye dua ederdik;dayım hiç şarkı söylemediği halde dayımın çok güzel sesi olduğunu düşündüm hep ve hatta step. gibi bütün dertlerimi anlatabileceğimi de...yok ama öyle değilmiş,dertler anlatılırken biraz daha usturuplu olunması gerekiyormuş.
ne kadar saf,ne kadar beceriksiz olsa da danny gibi bir baba hayalimizde canlandı ve onun çocuklarını sevme şekli;yumuşacık ve özenli.comet gibi bir tane köpeğimin olması için dünyaları verebilecek güçteydim o zamanlar;hatta 2 tane salak ablamın veya kardeşimin olmasına bile razıydım.
bu diziyle birlikte büyüdük biz,step. serpildi,michelle büyüdü hatta dişleri bile döküldü;jesse dayı süper ve başarılı bir kadınla evlendi;onun bile çocukları oldu.
evdeki uygulama politikasına bir dönem geçmiş katkısı veya zararı ise şuydu;buzdolabının üzerine bugün kimin bulaşık günü olduğu tablolar halinde yazılır,bir de güzel uygulanmaya çalışılırdı.
şimdiki dizilere göre çok daha etkileyici ve çok daha bilinç katıcı,eğitici bir diziydi,halen yerel kanallarından bazılarında tekrarlarını görür ve ekrana yapışana kadar içine girerek izlerim.

(nickim ne olsun bilmem ki - 1 Nisan 2008 02:11)

8 sezondur bu dizi
8 yıl boyunca izlersiniz ailedeki herkesin büyümesini
özellikle michelle elinizde doğmuş gibidir
daha yeni yeni konuşur, gülümser
"dont vovvy be happy" der(bkz: don t worry be happy)
"sovvy" der (bkz: sorry)
güzeldir vesselam

(fatihakturk - 13 Ağustos 2008 14:45)

saçlarım konusunda bu kadar hassas olmamda büyük etkisi olan jesse dayı karakterinin olduğu dizi.çocukluğumun fenomeni...özellikle michelle'in ayaklarının durdurulamayan bir şekilde büyüdüğü sahne hafızama kazılıdır.

(hislicocuk - 28 Ekim 2008 00:38)

takriben ilkokul sonu ve ortaokul yılları boyunca okuldan gelir gelmez sağa sola savrulan çantanın ve açlığın giderilmesinin akabinde tsubasa ile birlikte en çok izlenilenler listemde başı çeken yapımdır..

süper baba'nın yabancı versiyonu'dur benim için birazda..

ömür hayatında bir daha asla cnbce tarzı dizileri sevip alışamayacak olan beni her gün ekran karşısına çivilemiş ve her karakterin kendine özgü anlatımıyla ve veletlerin şirinliğiyle harikulade bir bağımlılık yaratmıştır bünyemde..

kanald'nin gudik yayın politikası yüzünden sezonları bir başından bir kıçından takip etsek de, olsen ikizlerini bir gün bebekken, bir gün ise 3 yaş büyümüş halde görsekte, ekranda her görüldüğünde takip edilesi ve ağzı açık ayran budalası gibi sırıtarak izlenesidir..

her şeyden önce evin sıcaklığı ve büyüklüğüydü beni kendine çeken.. kocaman 2 katlı^* ve bir sürü odası olan bir evin içini dolduranlar tarafından türlü maceralar ve ilişkiler ile ısıtılmasıydı aslolan..

joey'nin şebeklikleri ve çocuksuluğu.. michelle'nin sevimliliği.. "steph" ile "d.j."'in tatlı sert atışmalar eşliğinde büyümeleri.. danny tanner'ın bütün bu olanlar karşısında kimi zaman çaresiz, kimi zaman şaşkınlık içinde kalarak afallamaları..

ve tabi ki..
jessie dayı..
her genç delikanlı gibi bende kendime idol edinmiştim.. benimde odamda bir jukebox'ım olsa ve türlü numaralarla genç kızları ağıma düşürsem ne çıkar diyordum..^*

yıllar ve yıllar sonra amazon com ve dizi yapımcıları sayesinde kendisinin dvd setine (8 sezon) erişebilmemiz mümkün olmuştur.. çok şukela bir hareket olmuştur.. darısı kaliteli türk dizilerinin başına demekten kendimi alamıyorum..

(aeks - 11 Şubat 2009 00:42)

en sevdiğim diyalogu joey'nin michelle'in altını nasıl değiştireceğini uzun uzun düşündükten sonra bir tencerenin dibine bebek bezini yayması ve michelle'i tencereye oturtup bebek poposu-bez entegrasyonunu sağlama çabasına stephanie'nin dudağını büzerek joey'e:

"michelle'i pişirecek misin?" diye sormasıydı, çok şirindi be.

(isolde - 4 Nisan 2009 01:20)

jesse dayıyı yekta kopan seslendiriyordu ve gayet de başarılıydı.

(braddock - 1 Ağustos 2009 21:28)

15 sene sonra falan tekrar izlendiğinde eskiden alınan tadın 10 kat fazlasını veren dizi.

can sıkıntısından indirdim 8 sezonu, 3 günde bitirdim. aralıksız izledim lan mükemmeldi. 8 sene de çocukların büyümesini, jessie dayının yaşlanmasını izlemek çok garip ve çok güzel oluyor.

mary-kate ve ashley olsen'ın küçükken dünyanın en sempatik şeyleriymiş. böyle yiyesi geliyor insanın, kedi seven hatun gibi hissediyorum kendimi. gerçi şu an gelseler gene yiyesim gelir, sahilde hatun görmüş şahin k gibi hissederim kendimi orası ayrı tabi.

(youth gone wild - 12 Aralık 2009 15:09)

guzel diziydi gercekten, o kadar izlememe ragmen bir turlu akrabalik derecelerini cozememistim, kim kimin neyi falan belli degildi.. nicki ve alex diye 2 tane sirin ikiz vardi..

(toshi - 5 Temmuz 2000 22:56)

90'larda yayınlanan efsane dizi.
olsa yine izletir kendini.
o kadar uzun sürmüştü ki o zamanlar neredeyse bebek olan ortanca kardeş, sonradan lise çağlarına gelmişti.
jesse dayıya ise hayrandık o zamanlar bir de...

(betatron - 26 Eylül 2011 00:36)

bir çocukluk hayalidir benim için. o diziyi izledikten sonra hep öyle bir evim, öyle bir hayatım olsun istemişimdir.. yıllarca insana golden gate e gitme hayalleri kurdurur, ve gerçekleştirdiğinizde dünyanın en mutlu insanı olursunuz..

(bir yudum ben - 27 Ekim 2011 22:34)

ikindi üzeri yayınlansın izlemesem de olur.

(rks8rks - 21 Mart 2012 11:33)

küçükken bir bölümünü dahi kaçırmadığım efsane dizi. şimdi youtube'da bir kaç arama yapıp jenerik müziğini dinleyince nasıl duygulandım, nasıl özledim o günleri anlatmak mümkün değil...

ama buraya yazıyorum: öyle koccaman bir evim olacak, o kocccaman evi sevdiklerimle dolduracağım ve golden gate'ten hep birlikte geçeceğiz!

(revilian - 18 Nisan 2012 13:55)

bunun jeneriği yüzünden küçüklükten beri san francisco'yu görmek isteyenler var.

(rockson - 19 Nisan 2013 00:31)

bir evde yaşayan üç arkadaşın, ki ikisi akrabaydı galiba, ve onların ailelerinin, arkadaşlarının. vesairenin başından geçen olaylar, güsel diziydi. geçen seneye kadar kanal d yayınlıyordu, hala yayınlıyormu bilen varsa yazsın...

(portakal - 4 Kasım 1999 17:33)

bu sabah gösterilen bi bölümde jesse bi kıza gitar dersi veriyodu ilk akoru öğrettikten sonra "şimdi twisted sister'dan daha fazla müzik bilgin var" dedi..o sıradaki uyuma çalışmalarımı alt üst etti eşşek herif..

(ctriggerominsidea - 25 Temmuz 2001 05:04)

en küçük kızın adı michelle. o kızı ikizlerden o gün hangisi boşsa o canlandırıyomuş ilginç bi durum.

(brainfour - 25 Temmuz 2001 14:09)

aklımda şu kısmıyla kalmış:

jessie nin eşi rebeccaydı, jessie onu becky diye çağırırdı.. bir bölümde jessie'nin mecbur kaldığı için severek ayrıldığı okul aşkı ve jessie, mezunlar partisi gibi bir aktivitede karşılaşıyorlardı. jessie kendini geri çekmeye çalışsa da dans ederken dayanamayıp öpüşüyorlardı. meğersem birbirlerine sözleri varmış, yetişkin olduğumuzda tekrar buluşup birlikte olucaz diye. sonra jessie çok gaz bir şekilde eve dönüp rebeccaya sevinçle şöyle diyordu "becky becky.. az önce bir partideydim, ve orda okul aşkımı gördüm, ve mükemmel görünüyordu, ve ben onu öptüm!!" hemen arkasından bir tokat yiyordu. sonra becky'ye olayın sonunu dinlemesi için yalvarıyodu. çok mutlu olduğunu, çünkü o kızı öptüğünde hiçbişey hissetmediğini, sadece becky'yi ne kadar sevdiğini anladığını, hemen gelip bunu becky'le paylaşmak istediğini söylüyordu. sonunda becky de onu affediyodu..

(deinnorra - 28 Ocak 2005 18:42)

anneler gününde jessie ikizlere anneler günü şarkısı öğretir "gün bugündür, anneler günü! bugün ne gündür? anneler günü!" (crescendo ile söylenecek)

kardeşimle her anneler gününde söylemeyi gelenek haline getirdiğimiz şarkıdır kendisi. mal mıyız neyiz..

(vortex - 14 Temmuz 2006 11:44)