daha çok, ingilizce ismiyle pocket money olarak bilinen, izlemesi keyifli, sıcacık bir fransız filmi.

(drdolantin - 12 Mayıs 2009 21:18)

imdb sağolsun:

fickpengar ------------isveç
gli anni in tasca------italya
idade da inocência--brezilya
la piel dura------------ispanya
pocket money--------ingiltere
small change---------abd
taschengeld----------almanya
taskurahat------------finlandiya
to hartziliki------------yunanistan

(ozan sezgin - 12 Mayıs 2009 21:28)

bir çok françois truffaut filminde olduğu gibi gibi çocuklara ayrı bir sempatiyle bakılır bu filmde - hatta ana konusu çocuklar olduğu için daha da belirgindir bu sempati. çocukların o küçücük fiziklerine rağmen zeki ve güçlü, ama bir o kadar da saf ve tatlı olarak gösterildiği bir filmdir bu. izlerken çok keyif aldım, mutlaka en kısa zamanda bir daha izlemek isterim.

filmin tema müziği için (bkz: les enfants s'ennuient les dimanches)

(norwegian wood - 10 Ocak 2011 21:29)

müthiş müziklere sahip bir fransız filmi.
üstelik, çocuklu fransız filmi.

(bkz: çocukların başrol oynadığı başarılı filmler)

(pasif laura - 16 Mayıs 2011 01:23)

--- spoiler ---

patrick'in^* sonuna kadar olmayacak duaya amin dediği, sonunda vazgeçip olacak işler peşinde koşmaya başladığı film.

--- spoiler ---

sende mi patrick!

(olmayacak duaya amin diyen adam - 1 Kasım 2011 00:09)

(bkz: entre les murs)

(kozniku - 28 Temmuz 2012 16:59)

en sevdiğin film sorusuna net bir cevap veremesem de benim için çok özel olan filmlerden biridir.

şöyle bir sahneye sahip http://www.youtube.com/watch?v=aloirv6qvjs

ayrıca son sahnede öğretmenin öğrencilerine yaptığı konuşmayı izler izler, izletirim.

''çok zor bir çocukluğum oldu.julien kadar trajik olmasa da zordu ve bir an önce erişkin olmak için sabırsızlanıyordum.çünkü erişkinler tüm haklara sahipti.hayatlarını istedikleri gibi yürütüyorlardı.mutsuz bir yetişkin başka bir yerde hayatına sıfırdan başlayabilir.ama mutsuz bir çocuğun böyle bir düşüncesi olamaz, mutsuzluğunu hisseder ama ona bir ad koyamaz.aynı zamanda kendi benliğinde ona ızdırap çektiren ailesini veya diğer yetişkinleri bundan sorumlu tutamaz.mutsuz bir çocuk, ezilmiş bir çocuk kendini hep suçlu hisseder ve esas korkunç olan budur.

dünyada var olan tüm haksızlıklar içinde çocuklara dokunan haksızlıklar en iğrenç, en adi ve en haksız olanlardır.dünya adil değildir ve asla olmayacaktır.ama daha fazla adalet elde etmek için mücadele etmek gerekir.bunu yapmak gerekir.bir şeyler değişiyor ama yeterince hızlı değil.politikacılar, bizi yönetenler konuşmalarına hep: 'hükümet tehdide boyun eğmeyecektir' diye başlarlar.ama gerçekte hep tersi olur, tehdide hep boyun eğer.iyileştirmeler de sadece güçlü bir şekilde talep edildiğinde gerçekleşir.bir kaç yıldır, yetişkinler anladı ve bürolarında alamadıklarını sokağa çıkarak elde ediyorlar.

size bütün bunları anlatmamın nedeni size şunu göstermek için yetişkinler isterlerse hayatlarını kaderlerini değiştirebiliyorlar.ama tüm bu mücadelede çocuklar unutuluyor.gerçekten çocuklarla ilgilenen hiçbir siyasi parti yok ve bunun da bir nedeni var.çünkü çocuklar oy veremezler.eğer çocuklara oy hakkı verilseydi daha çok kreş talep edebilirdiniz.istediğiniz şeyi talep edebilirdiniz.bunu da elde ederdiniz çünkü milletvekilleri oylarınıza talip.mesela kışın gece karanlığında koşmaktansa okula bir saat geç gelme hakkı elde ederdiniz.size bir de şunu söylemek istiyorum.

gençliğime dair pek iyi hatıram olmadığı ve çocuklara gösterilen tutumdan hoşnut olmadığım için bu işi yani öğretmenliği seçtim.hayat kolay değil, hayat zor.zorlukları aşabilmemiz için güçlü olmayı öğrenmemiz çok önemli.dikkat edin size güçlenmek dedim, katılaşmak demedim.zor bir çocukluk geçirenler korunmuş ve çok sevilmiş çocuklara nazaran, yetişkin olunca hayata daha hazırlıklı ve daha güçlü oluyorlar.bu bir telafi yasasıdır.

hayat zordur ama ona düşkün olduğumuz için de güzeldir.grip yüzünden evde yatmak zorunda olunca, bir anda dışarıda olma isteğinizin farkına varırsınız.gezmek istersiniz.o zorunluluk sayesinde hayatı sevdiğinizi anlarsınız..''

(frieda - 10 Mart 2013 19:23)

--- spoiler ---
"çocuklar cok dayanıklıdır. her seye çarparlar, hayata carparlar. bir şey olmaz."
--- spoiler ---

--- spoiler ---
"pazar günleri cocukların canı sıkılır."
--- spoiler ---

(coquille - 29 Ocak 2005 23:25)

çocuk oyuncuların harikalar yarattığı film.

(turna - 30 Ocak 2005 12:15)

cocuk oyuncularin cogunun kendi isimleriyle oynadigi; françois truffaut'un kizi eva truffaut'un da minik bir rolunun oldugu; uncredited bir halde françois ve diger kızı laura truffaut'un da yer almasiyla ailece dahil olduklari guzeller guzeli filmdir. ayrica julien leclou rolundeki bacaksiz philippe goldmann beni kendine hayran birakmistir fakat kendisinin daha sonra sinema hususunda bir israri olmamis; bu isleri birakmistir.^**

(gaye topbas - 30 Ocak 2005 16:45)

truffaut'nun öğretmenin ağzından söylemek istediklerini söylediğini düşündüğüm çocukluk güzellemesi.

(mccormick - 31 Ocak 2005 14:20)

bir pazar günü öğle yemeğine çıkmak üzere hazırlanan ailedeki küçük kızın, anne-babası istediği çantayı kullanmasına izin vermemesi sonucu yaptıklarıyla aklımdan hiç çıkmayan, izlediğim en güzel fransız filmlerinden biri.

(clara - 20 Mart 2005 12:26)

70 li yılların basit ve sade masumiyetini bir fransız kasabasında ilkokul çağındaki çocuklar aracılığıyla anlatan sevimli bir film, yönetmen françois truffaut. cep telefonlu, playstation 2'li, e - mail adresli ama mutsuz zamane veletlerinin 21. yüzyılında ironik bir keyifle izleniyor.

(comandante - 24 Mart 2005 20:46)

fr. cep harçlığı

(polaris - 24 Mart 2005 20:49)

nicole felix,chantal mercier,jean-françois stevenin in oynadigi,1976 yapimi dram.

(yesilsaclibataklikkizi - 27 Kasım 2005 04:15)

truffaut'nun "neden hep çocuk kalmıyoruz" uktesi. tahminimce çocuğunun doğumunda kendi çocukluğunu hatırlamış ve bu filmi çekerek çocukların "saflığını" kutsamış. yoksa bu kadar güzel bir film ortaya çıkaramazdı. filmlerinde bu kadar gerilere, ergenliğin de öncesine gidebilen kaç yönetmen vardır ki?

(anahita - 29 Aralık 2005 01:50)