dokuzuncu afm uluslararası bağımsız film festivalinin fantastik filmler kuşağında izleyebileceğimiz film.
kategorisini fazlasıyla hakediyor diye düşünüyorum ama film yaklasık 4 saat oldugundan izlerken sonlara dogru bayılıyorsunuz.

yine de ilginç konusu itibariyle izlemek gerek.caponlar yapmıs yine diyorum.seviyorum hepsini^*

http://www.traileraddict.com/…love-exposure/trailer

(demoniclewinsky - 4 Şubat 2010 16:14)

bugün afm sinemalarında bir sürü teknik aksaklık ve anormal sıcak bir salonda seyredilen film, yaklaşık 5 saatlik bir maraton..

ama filmin son 1 saatinde salonda kalmış olan herkese sarılasım geldi , çünkü onlar gerçek sinema severlerdi.

(addicted 2 chaos - 21 Şubat 2010 03:42)

(bkz: ai no mukidaşi)

(ekşisözlük - 21 Şubat 2010 04:04)

"ai no mukidashi" ^{* * * * * * * *}

dün gece afm fitaş'da 1001 aksiliğe rağmen bayıla bayıla izlediğim, oturduğum koltuğun coğrafik konumu sayesinde rahatça tepinerek şen kahkahalar attığım, 2008 yapımı 237 dakikalık shion sono eğlencesi.

yönetmen, tabii ki, absurdün dibine vurma hususunda takashi miike efendimizle yarışamaz ^* ama yine de "olmuş bu" dedirtti bana.

--- spoiler ---

özellikle sonlara doğru, yoko'nun yu ile yaşadığı itiş kakışlardan birinde, "gerçek sevgi"yi vurgulama ve "insanların ağızlarına sakız ettikleri sevgi kavramı"nı irdeleme amaçlı olarak, kutsal kitap'tan yaptığı alıntı [1. korintliler 13: 1-13] inanılmaz derecede yerinde, hem ironik hem de samimiydi.

--- spoiler ---

entryme burada son verirken, sonuna kadar kalan nippon eiga'severlere selam eder, bu akşam 22:00'de afm budak'taki (ckm) samâ wôzu'yu izlemek için yavaştan hazırlanmaya başlarım.

(otisabla - 21 Şubat 2010 20:47)

her ne kadar uzun soluklu bir film olsada (bildiğin 237 dakika ulan boru mu.) sonuna kadar izlenip her övgüyü hak eden bir film olmuş. bir kere insan izlerken kendisini olay örgüsü içinde belirli bir yerlere koyabiliyor. mesela ben yu denen delikanlının veya sapık diyelim en iyisi, böyle havalı kungfu stili ile etek altı don fotoğrafları çeken cengaver, içine düştüğü durumlar içersinde saçımı başımı yoldum bir kere. allah dedim kimseyi böyle bir durumun içine düşürmesin diyip filmin sonunu iple çekip acaba nasıl bitecek diye dört gözle bekledim.

--- spoiler ---

şimdi efenim bu babasının pipisini kesipte, zero kilisesinde kült haline gelen patroniçe kızımız işleri allak bullak ediyor bir yağmurlu günde yu ile buluşarak. kız çocuk kendisine benzediği için, hani gerçek hakiki günahı kendisinde görüyor kız yu'da aynen kendisinde gördüğü gibi ve bu noktada kız onu seviyor. burada güzel bir aşk üçkeni var ama ben yine bu yandere kızımıza acıdım baya. her ne kadar yöntemleri tipik bir yandere tavırlarında olsada söz konusu aşk olunca insan her ne kadar o kişi çok cani ve anti kahraman da olsa onu desteklemeden edemiyor. bir kere o yuko denen kızın allah belasını versin. tamam bok gibi bir geçmişi var ama bu kadar da acı çektirilmez ki be evladım. yani illa gerçek aşkı görebilmek için yu'nun mecnun gibi kendisini dağlara mı vurması gerekiyordu. çok mu zor karşısındakini anlamak. hatta anlamak ile ilgili filmin bir bölümünde vurgu yapılıyordu ama bu kız tam bir gerizekalı ve hepsi, yu'nun ailesi dahil keiko'nun planlarına geliyordu. babası desen ayrı bir deli. babasına bulaşan zilli kız kaori desen o ondan da deli. adamı elde etmek için girişmediği yöntem kalmadı. ulan adam papaz, nasıl da baştan çıkarıyor anlamadım ki. ama tabii ve kısaca her hareketin bir sonucu olduğunu ve her hareketin bir sebebi olduğu filmde çok güzel ve ayrıntılı bir şekilde incelenip, anlatılıyor.

yalnız ben filmin kötü sonla bitmesini beklerken son dakika twist'i ile mutlu son ile bitti. açıkcası sevindim mi sevinmedim mi bu sona bilemedim. yani yoko çocuğu çıldırtıp, tımarhanelik etti. yani yu öylece mecnun gibi yok mecnun değil bildiğin deli olarak kalıp yoko'da öylece kahrından intihar ederek bitseydi daha bir mutlu son olurdu ama bu sonda güzel tabii ki. hiç olmaz ise yu tarafından olaya bakınca insan seviniyor ikisinin birleşmesine.

buradan sapıkların ustası lyod ustaya selam çakarım, sevgilerimi iletirim. filmde öyle güzel ecchi sahneleri vardı ki sanki insan anime izliyor havasına kapılıyor. yer yer komedi göndermeleri ise gayet lezizdi bu manada. ayrıca din insanın hayatını nasıl da allak bullak ettiğini filmde güzelce görmüş olduk. en iyi aşk, kalpten gelen aşka inanmaktır. aşkı başka yerde aramamaktadır. yu'nun dediği gibi eğer aşıksan o kişiyi tanrıdan bile çok sevmeli insan ve bana göre bu varlığımızın en büyük nimeti ve mucizesi.

--- spoiler ---

kısaca uzun metrajlı bir film olsada bir kaptırıldı mı su gibi akan film. sonlara doğru eğer adaptasyonu bozulmaz ise insanın gayet ara vermeden bir solukta izleniyor. zaten film bölüm bölüm. eğer sıkılırım diyorsanız bu bölümlerde fillmi durdurun daha sonra izleyin, dizi izler gibi. olmadı ben uzun filmlere dayanamam diyorsanız o zaman hiç bulaşmamanızı tavsiye ederim ki o zaman işte filme çok küfür edersiniz. bana kalırsa olaylar filmin yarısından sonra ilginçleşmeye başlıyor. yani eğer filmi zevkli yarısına kadar izlerseniz ve filmi yarısına kadar izlemeye dayanırsanız sonrası zaten bir solukta bitiyor. son olarak hikari mitsushima su gibi bir kız ve piskopat, yandere güzelimiz sakura andô ise ondan aşağı kalır değil. bir tek yu'nun babasının yavuklusu kaori'yi beğenmedim ama o da şeker insan kendi çapında. eğer pantsu ve romantik-komedili bir uzak doğu filmi arıyorsanız bu filmi asla kaçırmayın.

(toutaku - 8 Aralık 2010 04:18)

(bkz: hiç bitmeyecek sanılan şeyler)

(madeintaiwan - 23 Eylül 2011 19:29)

fazlaca hristiyanlik temalari işlenmiş bir japon filmi. aşka, inanca, sapıklığa, sevgiye farklı yorumlar getirilmeye çalışılmış. yine de yu'nun yoko'ya olan aşkı propagantif unsurlar içerse de güzel anlatılmış

(serpicoo - 16 Mayıs 2014 00:52)

(bkz: çile bülbülüm çile)

ergen tayfabın acayiplikle tanışma filmi olabilir ama benim gibi bir yerleri ağarmış ve tuhaflıkta sınır tanımayan sayısız film izlemiş birisi olarak epeyce hafif kalan bir film. acayip ve gereksiz uzun süresi de cabası.

çok daha acayip ve sürükleyici başka bir film için:

(bkz: tsumetai nettaigyo)

(gunduz avlanan jaguar - 2 Şubat 2015 10:09)

absürtlüklerle bezenmiş bir çeşit aşk filmi.

4 saat sürmesi sebebiyle insanın gözünü korkutmuyor değil. ama filmi sinemada izleme şansını yitirip evde yayıla yayıla izliyorsanız, yanınızda da geyiğin dozunu abartmadan biraz da olsa ortak bir film zevkinizin olduğu birileri varsa minik minik konuşurken izlenebilir.
bana fatih akın filmlerini; özellikle de kebab connection'ı hatırlattı. ayrıca müzikler pek güzeldi. 4 saat diyip gözde büyütmeyin. boş vakit varsa izleyin. güzel olmuş, çok da iyi olmuş.

(kamerss - 3 Temmuz 2015 09:39)

fark etmeksizin 2000 yılından christiane paul yahut seksenlerden hülya avşar. nasılsa birbirlerinin kopyası.

(ustmaresal - 28 Temmuz 2016 22:17)