michael crichtonın bilimkurgu, gerilim türünde olan romanı. konusu ise bir nano partikül bulutu endüstriyel bir fasiliteden dışarı sızar. daha fazlası kitabın arkasında yazmasına rağmen ben spoiler olur diye buraya yazmıyorum. lakin jurassic parkile beraber en başarılı crichton romanıdır. bunun yanında okuduğum en başarılı bilimkurgu romanlarından biridir zira kitap gerçekte yapılan araştırmalara dayanmaktadır.

(dirk pitt - 18 Nisan 2007 15:21)

ingilizce'de av demektir.

(aranan hayvan - 2 Ocak 2010 22:33)

michael crichton in son kitabinin adi. kitapta ozel bir molekular fizik laboratuarinda yaratilan, bir toz bulutu seklinde hareket eden ve ogrenebilen nanocomputer larin ortamdan kacmasi ve cevrete dehset sacmasi anlatiliyor. yazar yine teknolojik ustunlugunu konusturmus ve insanlari "ay ay boyle seyler olur mu ki ilerde acep" demeye itmistir.

edit: 500 sayfalik kitap yaklasik 4 bucuk saatte okunuo bitirilmistir, adam nasi yazmis ki bunu boyle yaw...

daha da bi edit: ulan burdaki nano toz bulutu lostla alakali mi acaba? ulan jj abrams...

(continuum transfunctioner - 21 Ocak 2004 20:58)

çevirisini yaptığım 3 bölümlük bbc dizisi.
http://divxplanet.com/sub/s/320404/prey.html

(cemocem69 - 8 Mayıs 2014 17:43)

bethesta'nın yeni oyunu.

(just a cigarette - 13 Haziran 2016 15:59)

uzun zamandır oynadığım en doyurucu oyun. bir diğeri ise hikayenin az sürmesine rağmen titanfall 2 'ydi.
evet daha önce de söylenildiği gibi mekanikleri bioshock ve dishonored ile benzerlik gösteriyor. dolu dolu bir oynanışa sahip, ana görevi bırakıp yan görevleri yapıyorum hâlâ bitiremedim 20 saati geçmişimdir. etrafta ne kadar kitap varsa okuyorum, her şeyi inceliyorum falan acayip derecede içine çekti beni oyun. bazı yazarlar hikayenin pek merak uyandırmadığını söylemiş ama katılmıyorum, acaba ne olacak diye merak ettirmedi değil sonunda, hemen bitmesin diye yan görev yapıyorum. ülkemizde ki fiyatını hak eder mi bilemem ama uzun soluklu ve doyurucu bir oyun arıyorsanız bu senenin tercih edilebilir en iyi oyunlarından biri bence.

(birfincankahvedahaisteyenadam - 11 Temmuz 2017 16:11)

bioshock serisinden sonra beni ekran başına kitleyen ilk oyun. oyunla ilgili temel şeyler zaten yazılmış ama o duvarlardaki şaheserlerden bahseden olmamış. her yeni bir mekana girişimde bildiğin on dakika duvardaki resimlere bakıyorum. tasarımlar enfes.

oyun hakkında olumsuz da bir şey yazmak istedim ama inanın bulamadım. resmen çocukluğu sci-fi romanları ve rpg oyunları ile geçmiş birine (bkz: love letter) olmuş.

(madem oyle bizimki boyle - 10 Aralık 2017 22:37)

fonda don t fear the reaper esligindeki cutscene'iyle bana bir oyundan anlik alinabilecek en yuksek zevki yasatmis mukemmel oyun. surekli bidi bidi konusan ana karakteriyle tabii ki duke nukem'i hatirlatiyor, 3d realms'ten daha baska bir sey isteyemezdik zaten.

yalniz ister istemez aklim muhtemelen 1996'daki bir zeplin dergisindeki habere gidiyor: "duke nukem'in doom'a yaptigini prey quake'e yapacak. cok yakinda". eh, yalan degil quake 4'e yapmis oldu yapacagini. hem yakin da goreceli bir kavram nihayetinde^*.

(dementia - 26 Haziran 2006 22:24)

$imdiye kadar gozledigim kadariyla oyunun sundugu yeni $eyler:

- elektrik supurgesi
- canli el bombasi - oyuna kattigi bir $ey yok
- karakterin kusmasi - bu da bir $ey katmiyor ayrinti olmu$
- boyut degi$imleri (ufacik kaya parcasinin ustunde sava$mak gibi) - gerci bu da daha once yapilmi$ olabilir.
- portatif portaller (hareket eden sandigin tek yuzu gibi)

prim yapmaya cali$mi$ kli$eler:

- yercekimi enteresanliklari (ebesininkini tersten gorme) -> (bkz: descent)
- spirit walk -> (bkz: prince of persia 2)
- oyun icinde oyun -> (bkz: day of the tentacle) daha eskiye gidersek (bkz: lazy jones)
- yuvarlanan sandik/varil -> (bkz: half life 2)
- organik silahlar / organik ortamlar - (bkz: heretic) (bkz: quake)
- dunyayi ele geciren uzaylilar temasi -> (bkz: space invaders)
- ayna -> (bkz: duke nukem 3d)
- alien suratli yaratik tasarimlari -> (bkz: duke nukem 3d)
- a$iri interaktif ortam (tuvalet kapagi) -> (bkz: duke nukem 3d) (biliyoruz o da 3d realms'in)

(ssg - 28 Haziran 2006 00:26)

oyunun demosunu oynadım. doom 3 ve half life 2 gibi dönemin oynanmazsa olmaz oyunlarını henüz oynamamış biri olarak yeterince zevk aldım oyundan.

beğendiğim yönleri:
1- klişe olsa da (uzaylılar tarafından ele geçirilip köleleştirilen insanlar) iyi işlenmiş hikaye, güzel ayrıntılar
2- etkileyici sci-fi atmosferi: mekanlar, ses efektleri, yaratık modelleri, teknolojik cihaz tasarımları...
3- oynanabilirliği etkileyen ilginç unsurlar: boyut değiştirmeye yarayan portallar, üstünde yürümek koşuluyla yer çekimine karşı hareket etmeyi sağlayan sabit düzlemler...

oyunun klişe veya saçma yönleri:
- uzaylılar tarafından kaçırılan insanların, orasına burasına bilumum metal cihazlar takılarak zombi köleler haline getirilmesi... her sci-fi fps'de var artık.
- oyuncu, grafiklerle ilgili bazı rahatsız edici sorunlarla karşılaşabiliyor. örneğin karakterle aynadan kendimize baktığımızda heykel gibi bir adam görüyoruz. kafamı kaldırıyorum, aynadaki görüntüde kıpırdama yok.
- ana karakterin kişiliği, çok tiksindirici. adam, kendi kültürünü, atalarının inanışını aşağılayan bir kızılderili. kendisine "great spirit" gibi kızılderili inanışlarından bahseden dedesine küstahça "spirit falan geç hoca, sen olmuşun spirit" muhabbetleri yapan bir şahsiyet. hani tamam, bu diyalogları ve oyunun isminin "prey" olduğunu düşünerek "hmm bu adam önce inanmıyo, hikayede yaşadığı şeyler sayesinde imana gelicek, inanmaya başlicak" dememiz güzel oluyor, ama karakteri bu derece asi yapmak pek de gerekli değildi bu iş için.

şu sıralar çıkan oyunlar arasında rakibi yok. ama benim gibi doom 3, half life 2 gibi bomba oyunları henüz oynamayan biri için, bu oyunlardan daha önce oynanması tavsiye edilecek bir oyun değil kesinlikle.
yakın zamanda çıkmış olan fps'leri oynayıp bitirmiş, yeni fps aramakta olan birine tavsiye edilebilir.

(bay bomba - 3 Ağustos 2006 00:05)