novi pazar diye 120-130binlik bir şehri vardır ki özellikle tekstil sektörünün kalbi denilebilir fakat yüzde 90 müslüman nüfusundan dolayı şehre hiç bir yatırım yapılmamıştır. bu da düşmanlığın en büyük örneğidir.
belgrad ve diğer şehirlerinde novi pazar ismini zikrettiğiniz anda karşınızdakinin yüzünün ekşimesi kuvvetle muhtemeldir.
belgradda halen türkiyenin 20 sene öncesinin troleybüsleri var, görülmeye değer..

(fuchs - 20 Ocak 2009 21:27)

yaygın kanının aksine sırbistan bir millet değildir. sırpların yaşadığı ülkedir. nesi meşhurdur derseniz, küçülmesiyle ünlüdür efendim. sırp bir arkadaşımla sık sık bunun geyiğini yaparız. yılda ancak 1-2 kere görüşebildiğimizden her yeni karşılaşmamızda onun ülkesi biraz daha küçülmek üzeredir. halkı artık bunu kanıksamıştır.

(danquel - 15 Haziran 2010 23:26)

ab ülkeleri haricinde balkanlarda türkiye'ye vize uygulayan tek ülke idi. bugün itibariyle vizeyi kaldırdıklarını açıkladılar. son zamanlarda vize prosedürleri gerçekten saçma bir hal almıştı. belgeler hazır vaziyette, karşı taraftan da alınmış bir garanti belgesiyle bir kaç sene öncesine kadar ertesi günde yanıtlanan vize başvuruları son zamanlarda bir aydan fazla sürede değerlendirilir olmuştu. 70 euroluk vize ücretiyle de fevkalade gereksiz bir uygulamaydı. kalkması iyi olmuş.

(harro - 12 Temmuz 2010 13:56)

nüfus/spor başarısı oranında açık ara dünya lideri olan ülke.
adamlarda 7 milyon nüfus var, en iyi basketçiler bunlarda, en iyi tenisçiler bunlarda, yıldız futbolcular voleybolcular sırp, sutopunda dünya şampiyonu, yüzücüleri hentbolcuları şampiyon. ne biçim bir genetik varsa artık.

(yardiray1500 - 23 Mart 2012 18:20)

dünyanın en büyük frambuaz ihracatçısı.

hani tanımlamak için bu kadarı yeter gibi geliyor.

şirin misiniz lan?

(satine - 21 Mayıs 2012 02:35)

çok afedersiniz ama amına koyayım ben böyle ülkenin.

çok sevdim çok da güzel karşıladı beni belgrad, elinde avucunda ne varsa verdi. planlasan gidip izleyemeceğin derbisini tuttu önüme koydu izlettirdi, kazandırdı. çok ucuza dünyanın içkisini içirdi, dünyanın yemeğini en pahalı restoranlarında yedirdi. çok güzellik yaptı.

ama..ben bu ülkeden ana sınır kapısını kullanarak macaristana girmeyi iki kere denedim. ikisinde de sınırı yürüyerek geçtim, gümrük görevlilerinden dünya kadar kınayıcı bakış, acayip acayip sorular, katilmişim gibi davranışlar gördüm. o sınır kapısı var ya, oranın ben amına koyayım işte. gitmesi kolay dönmesi zor ülke benim için. içi seni dışı beni yakıyor şerefsizin.

trenleri dökülüyor. 6 saat yol gidiyosun, allahın siktir ettiği yerde duruyo 1 saat. neden diyosun, tren kazası var diyolar. ulan dünyanın umrunda değil. tren kazası olmuş ama mesela. trenleri görseniz, sürekli kaza yapmamaları çok şahane bi mucize zaten. inanmayan adamı allaha inandırır. o derece. sonra küfür edince küfür etti oluyor. 40 kilometre yolu taksiyle gidip sınırı yürüyerek geçtim lan. nası küfür etmiyim. daha önce tecrübem olmasa o sınır kapısından otobüs kalktığını bilmesem, sittin sene gelemezdim geri. bi daha gitmem dedim ama giderim. fakat tren otobüs kullanmam. uçakla giderim. 40 sene sonra özel uçağımla giderim. gene o kapıyı yürüyerek geçersem, o zaman sırp prensini öldürür 3. dünya savaşını çıkarırım. yeter ulan.

edit: macaristandan daha az milliyetçi olan ülke. macarlar daha milliyetçi bilin de öyle gidin bu güzelim ülkeye. sınırını da sikeyim geçersiniz bi şekilde.

(whateverlolawantslolagets - 19 Kasım 2012 01:36)

youtube yorumlarından tespit ettiğime göre 15-22 yaş sırp kızlarında bir türkiye hayranlığı var. 15-22 yaş sırp erkeklerinde ise türk düşmanlığı var.

"ilerde türkiye'de yaşıcam" , "türk dizileri dünyanın en iyisi" , "hadise benim idolüm" tarzı yorumlar gördüyseniz. o yorumu bir sırp ergen kızı yapmıştır. ^*

"fuck mongolian turks" , "konstantinapolis is orthodox" tarzı yorumlar görürseniz de o yorumu bir sırp ergen oğlanı yapmıştır. ^*

(st290 - 29 Kasım 2012 21:17)

valla garip bir yer. balkanları dolaştım, istisnasız gittiğim her ülkede aman sırplara dikkat edin, şöyle kötüler böyle pisler dediler. türk olduğunuzu söylerseniz başınıza iş açarsınız falan filan. gel gör ki adamlardan hoşgörüden başka bir şey görmedim. türk olduğumu her söylediğimde adamlar ortak tarihimizden, ortak kelimelerimizden bahsedip durdular. anlaşılan devlet politikalarıyla halkı birbirinden ayırmak gerek. ayrıca hırvatistan'ın aksine sınır kapılarında hiç bir soru sormadılar. pek tabi ki kızları güzel ve de insanları oldukça kalıplı. 1.92'lik biri olarak boy kompleksine girdim, o derece. adamların basketbolcu konusunda niye sıkıntı çekmedikleri ortada. erkeklerin benden uzun olması pek sorun çıkarmıyor da, benden kalıplı kızları görünce o çok koydu işte.

(kaynaklari etkin kullanamayan iktisatci - 2 Aralık 2012 14:19)

bisikletle macaristan'dan subotica sehrine geldigim ulke. gelisimiz biraz cileli oldu fekat. biz otobani kullanmayalim, mis gibi diger yollardan siniri geceriz diyip ciktik yola. sinira vardigimizda olmus bitmisiz. adamlar almadilar iceri. o kapidan sadece macarlar, sirplar ve ab vatandaslari gecebiliyormusmusmus. baska bir sinir kapisindan gecmemiz gerekmis. lan tamam da niye? sonucta ayni ulkeye girmicez mi arkadasim? ne geregi var yani bu hareketin? el mecbur, iki turk bir fransiz (fransiz eleman da bizim yuzumuzden dondu) geri donduk ve otobana ciktik. sirf bunun yuzunden yolumuz ikiye katlandi. otobandaki sinir kapisinda sivrisinekler butun vucudumdaki kani emdi. sivrisinek istilasina ugradik resmen. ama allahtan bu sinirdan gecirdiler. sinirdaki polisler de baya matrakti. turk oldugumuzu ve subotica'ya gittigimizi ogrenince turkce olarak "subotica'da cok guzel orospular var" falan dediler ahahah. adamlar dertlerini anlatacak kadar turkce ogrenmis. siniri gectikten sonra subotica'ya varmak icin 40 km daha yapmamiz gerekti ve planlarimiz alt ust oldugu icin aksam karanliginda otobanda pedallamaya basladik. bu sirada kopek kovaladi, bitmis halimle hayvan gibi gaza bastim. adrenalinin insana yaptirmayacagi sey yokmus gercekten. sonunda subotica'ya vardigimizda bi yere gidip guzel bi aksam yemegi yedik. bu arada sirbistan'da kapali mekanda sigara yasagi yok. garibimize gitti. restoranlarda da icilebiliyor. yemegimizi yerken garson gelip yan masanin bir sonraki iceceklerimizi ismarlamak istedigini soyledi. adamlarla diyalogumuz bile olmadigi halde. ulan bi bucuk aydir macaristan'dayim, bi tane macar soyle bi hareket yapmadi amina koyayim. turk oldugumuzu soyledigimizdeyse "ooo suleyman suleyman" nidalariyla karsilastik. macaristan'da oldugu gibi burada da cok populermis muhtesem yuzyil. besiktas, galatasaray, fenerbahce muhabbeti yapti herifler kisitli ingilizceleriyle. neyse yemegimizi yedik kalktik, rezervasyonumuzun olmadigi hosteli aramaya gittik. bir kafeye girdik, adam sagolsun aratti fakat bos oda yokmus. adam dedigimde mekanin sahibi bu arada. sonrasinda herif elli yere telefon acti bize hostel bulmak icin ve ucuzundan bi tane ayarladi. ustune de benden bi kahve icin dedi. ulan neler oluyor, hani cok serefsizdi bu sirplar? valla oyle bisi yok ya da bize hep iyileri denk geldi.

subotica kucuk ve sirin bir yer. bir gunde her tarafini gezebilmeniz mumkun. yakinlarda bir uzum bagi ve gol varmis ama cok yorgun oldugum icin ugramaya firsatim olmadi. arkadaslar bugun macaristan'a donduler, ben de yarin sabah bir aksilik olmazsa donecegim.

(bkz: sozlugu gunluk olarak kullanmak)

dip not: kizlari harbiden guzel ulke.

(ucankurbaga - 13 Ekim 2014 00:12)

ben bu ülkedeki türk etkisini, 5 dakika önce tanıştığımız iki kızın bize sırpça "orospu çocuğu" demeyi öğrettikten sonra bize söyletip söyletip keh keh keh gülmelerinden anlamıştım.

(venusteki limon agaci - 19 Haziran 2015 20:30)