insanda, elimde böyle iyi oyuncular olsa, böyle de güzel bir hikaye olsa da ben de şöyle güzel bi film çeksem hissi uyandıran; sadeliği oranında güçlü bir başyapıt.

(nibiru - 15 Nisan 2007 04:34)

yakla$ik 2 yillik bir intikam hikayesinin sadece sonunu (5 gunluk kismini) gosteren etkileyici bir film...

(chord solo - 26 Ağustos 2007 17:13)

şu ana dek gördüğüm en etkileyici ve en karamsar uyuşturucu tribi anlatımını barındıran film. uyuşturucuyla mücadele seminerlerinde kullanılsa işe bile yarayabilir. sırf o sahne için film bir daha bir daha izlenir.

http://img295.imageshack.us/…5/6905/16659210qc8.gif
"dance at my party!!"

(sir gawain - 29 Aralık 2008 11:25)

--- az biraz spoiler ---

yönetmen filmin sonunda bizlere diyor ki, o çocuk orda itilip kakılırken, aşağılanırken kafasını çeviren, hiçbir şey yapmayan kişi aslında sizsiniz, gerçek katiller... bugün katilleri yaratan, hayatın her alanındaki adaletsizliği, sömürüyü kanıksayan, vicdanını köreltip kafasını başka yöne çeviren, korkularının üzerine gidemeyen toplumdur, katilleri yargılayanın da yine kendisi olduğu gibi.

cinayet işleyen tinercilere kızıp, brezilya usulü, imha yoluyla cezalandırılmaları için yırtınmak yerine insanın toplumu, sistemi ve kendisinin tüm bunlar içindeki rolünü sorgulaması gerekiyor.

--- az biraz spoiler ---

(kalashnikov - 29 Temmuz 2009 10:31)

--- spoiler ---

shane meadows'un yine döktürdüğü film. sadece intikam filmi olarak olaya bakmak da biraz garip. hep küçük çocukların kendilerinden zayıf olanlara yaptığı pislikleri, alayları vb. şeyleri izledik. her zaman da "çocukların acımasız dünyası" dedik bunlara. ama öyle mi? sadece onların dünyasında mı var bu olay? tabii ki hayır. anthony'ye yapılanlar, abisinin ondan utanarak çekip gitmesi ve yaptığı hatayı zamanında fark edememesi filan. çoğu insan yapmıyor mu bunu zaten?
son olarak da yahu arkadaşım madem mafyasınız da o araba ne ya? bir de 8 kişi bindiniz filan.

--- spoiler ---

(lappland - 30 Ekim 2009 12:29)

--- spoiler ---

"you only get what you give," temalı filmdir. o pislik herifler anthony'nin ağzına sıçmıştır, anthony's brother gelip o heriflerin ağzına sıçmıştır; film de toptan bizim ağzımıza...

richard karakteri aklıma sık sık dexter'ı getirmiş, öldürdüğü her pislikle içime serin sular serpmiştir.

filmin açılış sahnesinde de code'unu belirtmiştir zaten: "god will forgive them. he'll forgive them and allow them into heaven. i can't live with that."

kısacası ilâhi adaleti kendi sağlamıştır. ve kısacası can sıkıntısı iyi birşey değildir.

--- spoiler ---

(yuzdeyuzipek - 31 Ocak 2010 20:38)

bütünüyle etkileyici, hatta sarsıcı bir film. yapılmış en iyi intikam filmlerinden; ingiliz sinemasının gözbebeklerindendir. müthiş müzikleriyle acıma duygunuzu kirli sepetine atıp her intikamı soğukkanlılıkla izletiyor. toby kebbell'in özürlü kardeş rolü ise kusursuzdur.

(katedral - 10 Ekim 2010 22:23)

müziklerini aphex twin' in yaptığı 2004 yapımı film ötesi.

(proradii - 19 Nisan 2011 20:12)

--- spoiler ---

dead man's shoes bir intikam filmidir fakat başka herhangi bir insan ya da insan grubundan değil, kendi benliğinden alınan bir intikamın filmidir. filmde öfkenin odak noktasındaki kişi richard'ın kendisinden başkası değildir, intikamın doğduğu yer, yani gücünü aldığı öz ile yöneldiği, hedef addettiği yer aynıdır.

richard geçmişte kardeşi anthony'ye sırtını dönmesinin, onu yalnız bırakmasının, onu utanç kaynağı olarak görmesinin ve bu sebeple ona olan sevgisinin deforme olmuş, saflıktan uzaklaşmış bir hisler bütünü olduğuna inanmasının bedelini ödetiyor kendine. bunu da kendisini kendi elleriyle bir canavara dönüştürerek yapıyor. canavar olmaklığı o uyuşturucu işindeki adamlardan devralıyor, böylece kırbacı kendine vuruyor.

utanç, pişmanlık ve acıdan gözü dönüyor ama bu cinnetvari bir durumdan ziyade daha içe dönük, daha duvarlarla çevrili bir değişme hali. gözünü kırpmadan kesiyor insanları, balta vuruyor, ateş ediyor onlara, ve bunları tüm soğuk kanlılığı ile gözlerinin içine bakarak yapıyor. evet onlara karşı bir nefret duyuyor, içinde büyüttüğü bir kin mevcut ama bu sadece geçmişteki kendine olan hıncından doğan suçluluğun küçük bir kısmını o pislik, değersiz heriflere paylaştırmasından ibaret. onun gözünde öyle değersiz bir haldeler ki onları, kendi cezasını uygulayabilmek, kendi hükmünü giyebilmek için birer araç, kurban olarak kullanıyor. canavarlaşan, kana susayan ruhuna adadığı kurbanlar, bedenler, canlar oluyorlar.

richard'ın herbie'yi öldürdüğü sahneyi hatırlarsak orada ona onu öldürmeyeceğine dair söz verdiğini görürüz. "ben sözümden dönmem diyor." peki bundan birkaç saniye sonra ne yapıyor, tüm sakinliğiyle bıçağı herbie'nin etine saplıyor, onu öldürüyor. bilgiyi almıştı. bu richard'ın tüm film boyunca çizdiği dürüst, dobra, soğukkanlı ve kimseden korkusu olmayan karakter profiline aykırı düşen bir hareket. söz verdikten sonra öldürmesini çoğu kişi beklememiştir diye tahmin ediyorum. bu sahne richard'ın pişmanlığının, kendine dönük nefretinin açığa çıktığı en net sahne final sahnesine kadar. varlığına bir saygısı yok, sözüne bir saygısı yok.

final ise canavarlığının sonundaki richard'ın günah çıkarma sekansı. anthony'den utandığını söylüyor, onunla alay ediyor. daha sonra acısını yüceltmek, onunla iyice yüzleşebilmek için mark'a soruyor:

-siz işkence ederken beni mi çağırıyordu?

"evet" diyor mark.

-adımı mı söylüyordu?

"evet" diyor mark.

-hala öyle,

diyor richard. burada anthony'nin ona olan sevgisine sırt dönüşünün acısıyla her gün yaşadığının itirafını yapıyor. onun yardım çığlıklarını hala duyduğunun. suçluluk hissini hazmediyor iyice.

-seni seviyorum anthony, diyor.

mark'ı öldürmüyor, çocuklarını biliyor çünkü. kaybetmenin, elinden alınmanın ifade ettiklerini biliyor.

mark'tan onu öldürmesini istiyor. mark direniyor.

-senin bir canavar olman lazımdı, şimdiyse hayvan olan benim, diyor richard. intikamın onu dönüştürdüğü şeyi hissediyor.

richard öldükten sonra kamera kasabanın üzerinden bize sokakları evleri gösteriyor. elinde olmayan özellikleri sebebiyle dışlananları, ötekileştirilenleri görmezden gelenleri gösteriyor. anthony'nin istediği yardımı duymamazlıktan gelenleri gösteriyor, hiçbir şey yapmayanlara richard'ın bedeni üzerinden rol biçiyor. başkalıklarını işkenceyle, acı ile ödeyenler varken huzurla normal hayat akışına devam edebilenlere durgun, hüzünlü bir bakış atıyor.

--- spoiler ---

(marley - 14 Eylül 2011 18:40)

başrolünde ben de dahil birçok insanın aynı anda oynadığı film.
kızma shane, kızma paddy. değişmeye çalışıyoruz.
memnun değiliz biz de elbette kendimizden.
ama bu kadarız biz, ne yapalım.

(kisa bisey olsun istemistim - 17 Kasım 2011 02:16)

nefretin bir suratta en iyi durduğu karakteri barındırmaktadır. bakınız oyunculuk dersi:öfke mimikleri

(yorgundmkrt - 3 Eylül 2012 00:56)

an itibariyle bitirdiğim muhteşem film.

---spoiler---

final sahnesi çok etkileyiciydi. richard'ın pişmanlığını, kendisine olan öfkesini görebiliyorsunuz. bir de mark'ın çocukları bana richard ve anthony'i anımsattı. birinin üstünde richard'ınki gibi yeşil bir mont olmasından dolayı böyle düşündüm.

sadece intikam filmi değil tabi ki,bir insanın yaptıklarından -ya da yapmadıklarından desem daha doğru olur- kendine olan bitmeyen öfkesini, kaybolmasını da anlatıyor film.

---spoiler---

paddy considine sakin ve donuk tavırlarıyla filme çok yakışmış. müthiş bir oyuncu. soundtracklerin mükemmelliği hissetmenizi kuvvetlendiriyor, daha da iyi anlıyorsunuz filmi.

http://www.youtube.com/watch?v=awhszqfaksw

(unloveable - 19 Temmuz 2013 02:15)

2004 tarihli shane meadows filmi. ingiliz kırlarında geçen bu intikam hikayesi eleştirmenlerce yere göğe sığdırılamıyor...

(arsonist - 30 Aralık 2004 10:01)

özellikle finaliyle, diğer intikam hikayelerinden ayrılıyor. belki daha önce de yapılmıştır, kapıyı yine de açık tutayım. ingilizlerin kendilerine özgü mizah anlayışı da alttan altta sızıyor yine. bir de, günün birinde bir ingilizle karşılaşırsanız, mutlaka "tuff" demesini isteyiniz.

(konor - 23 Mart 2005 15:46)

--- spoiler ---
küçük bir kasabanın küçük yaramaz adamlarının öyküsünü anlatır. birkaç adamın eğlence babında içip çekip satıp sapıtmasının öyküsü. spastik bir çocukla uğraşıp her nasıl oluyorsa mutlu olabilen bu birkaç gerizekalı adamın hikayesi de asıl bu eğlence(!)den sonra başlıyor zaten. küçücük olduklarını, yetersizliklerini pekiştirircesine tek bir adam karşısında üç buçuk atmaları, pişmanlıkları, çaresizlikleri bizim onlara acımıyor olmamızı engelleyemiyor. abi richard'ın intikam orijinli işkencevari sapkınlıklarını gayet soğuk kanlı bir şekilde izliyoruz. anthony'nin yaşadıklarından sonra tüm bunları hak ettiklerini düşünüyoruz ve bununla acıma duygumuzun sınırlarını daraltıyor yönetmen. hepimiz, richard'ın kısasa kısas sapkınlıklarını izleyip intikam çığlıkları atarak adeta birer canavar oluyoruz.
--- spoiler ---

leziz bir film dead man's shoes... ve büyük oranda da bu lezzetini richard rolünü müthiş bir şekilde kotaran paddy considine'e borçlu elbette.

(antrakt - 3 Nisan 2005 16:53)

... bu filmin "taxi driver" ile anilmisligi vardir.
ozellikle, finale dogru oyle bir bomba patlatir ki, biter bitmez ilk sahneye dogru cilginca kosmak ister insan.
spoiler falan bir yana dursun, sessizlik gelsin yamacimiza; seyredilsin ve tadilsin bu tuhaf lezzet.
sonsoz: calisilmis ve olmus.

(deli - 4 Nisan 2005 09:57)

filmdeki bazı sert abi sahnelerinin o sakin müzik ile birleşmesi yok mu? huzur veririyor adama, hele ki richard'ın patika patika yürümesi...

(sarzaleti - 6 Nisan 2005 13:59)

deprem olursa; duvarlarin da titredigini, saglam bir deprem olursa; saglam duvarlarin da yikildigini hatirlatan bir film.

" aci çekerken aglamis. aglarken o'na seslenmis ve çagirmis. sanilmis ki gelmez. geç kaldigi dile sakiz... mirim! geldi. geldi.. geldi... bir de agladi."

(inadvor - 14 Nisan 2005 00:38)

kendisinin açtığı yaraya müzikleri ile iyice bir tuz basmış film. gravenhurst diye bir grup varmış, bilmezdik, the diver diye bir şarkısı varmış, doğal olarak onu da bilmezdik. böyle bir sürü grup, şarkı, nasıl da bulunmuş, birbiri ardına eklenmiş. yapandan edenden seyrettirenden allah razı olsun. hepsini seviyoruz. paddy considine ise sadece başrol oyuncusu değil, senaryoyu da kendisine borçluyuz.

(usak - 23 Mayıs 2005 18:44)

18 yaş sınırı koyulmuş olduğundan kanlı bir şeyler beklediğimiz, hatta görmediğimiz ölüm şekilleri seyredeceğimiz fikriyle titreyerek başına oturduğumuz 2004 tarihli shane meadows filmi. bu eksik bir giriş cümlesidir. aslında 2004 tarihli paddy considine filmi de denebilir. zira aktörümüz senaryo yazımında da hazır bulunmuş ve tek kişilik intikam tugayı richard rolünde seyirciyi bir güzel ters köşeye yatırmıştır. bir miktar nejat işler benzerliği hissedilse de kendisinde bu sevimsiz duygudan derhal sıyrılmışızdır. dır dır.
new model army tabiriyle green and grey olarak özetlenebilecek ingiliz kırsalında geçen, küçük kasabanın canı sıkkın çocuklarıve uyuşturucu alemi sırasında hor görülen richard'ın kardeşi anthony yüzünden, asker (ki burası çok vurgulanıyor) richard'ın köye dönüp kardeşinin intikamını alması üzerine bir film diyebiliriz. şiddete o kadar yatkın ve otomatik portakal'daki alex misali gözlerimiz sonuna kadar açık her şeyi izlediğimiz için, filmde beklediğimiz korkunçluğu bulamadık. daha temel bir korku, güç dengesi, etik, suç, ceza gibi çok daha mühim konularla cebelleştiğimiz bir 90 dakika oldu. ölümler, işkencesiz ve uzatılmamış; bir testereyle 10 dakika kimsenin peşinden koşulmuyor. sırf bu yüzden daha vurucu, daha gerçek, daha ürpertici. fazla olduğu düşünülen tek kelime söylenmiyor. aşağılama fikri öncelikle uyuyan elebaşına makyaj yapmak gibi. şimdi tamam uçacağım ama yani ingmar bergman hour of the wolf' da bu makyaj işine eğilmişti.

low fi müzikleri zaten paramparça olmuş içimize dokunup bizi ebeleyen bir halde. yıkılmış şato ve malum son sahnede arvo part son darbeyi bir güzel indiriyor. izlediğim en düzgün suç filmlerinden biri çünkü süslemesiz, abartısız ve dürüst. ingiliz usulü, yoğun bira tadında.

(sekizbucuk - 18 Eylül 2005 14:39)