acil durum alarmi verildiginde pilotlar ^* koridorlarin duvarlarindaki deliklere, ust kismindaki tutamaklardan ^* destek alarak sicrayip, ayaklari onde kendilerini birakirlardi. cok uzun bir kaydirak - tunel icinde kayarak kartallarin koltuklarina duser ve hemen isikli dugmelerle oynayip hizla kalkisa ^* gecerlerdi. hatta biz de ilkokul siralarini tunel girisi gibi kullanarak taklit ederdik. nasil kafamiz kirilmamis hala inanamiyorum.

bir de, doktor, uzayda yabanci bir cismin yakin cekim fotograflarinin yaniltici olabilecegini kaptana ispatlamak icin, bir icim su olan, asistaninin bacagindaki sivilceyi mikroskop ekraninda kaptana gosterip ne oldugunu tahmin etmesini istemisti. tabi kaptan bilememisti. buradan cok onemli bir ders cikarmistim: bir kizin guzel bacaklari varsa, kucuk bir sivilce onemsizdir. ^*

(tremola - 16 Nisan 2007 07:50)

masrafçıdan binbir taklayla aldırdığım payetleri, pulları kaşlarıma yapıştırmak makyajı da ispirtolu kalemlerle yapmak suretiyle maya kılığına girmemi sağlamış diziydi bu. istediğimiz şekle dönüşecektik hesapta. olmadı tabi.

(bkz: ben pokemonum deyip camdan atlayan çocuk)

(jamsession - 3 Şubat 2008 18:15)

maya karakteri herhangi bir yaratığa dönüşmeden önce kamera gözlerine odaklanır, gözbebeklerinde dönüşeceği mahlukatın bir görüntüsü belirirdi. her nedense ödümüz patlardı maya'nın gözlerinin içinde beliren canlıya baktığımızda. bu veriyi aleyhte delil olarak kullanan ebeveyn kişileri de "uslu dur, yoksa seni maya'ya veririm!" diyip ortamı süt liman ederlerdi. basit bir fikrin düşük çocuk zekalarımızda yarattığı enteresan bir korkuydu.

örnekleyelim de tam olsun 'bir anı yumağı olarak sözlük' atraksiyonumuz:
maya
maya'nın dönüşüm anındaki göz atraksiyonu

(earinna - 16 Ocak 2010 22:41)

yetmişli yıllarda trt ekranlarında yayınlanan dönemin popüler bilimkurgu dizisinin adı. dizide o dönemde çocukluklarını yaşıyanlar için idol olmuş kişilikler vardı. komutan jim köning, ay üssünün güzel doktoru helena russel, her türlü yaşam formunu taklit edebilen maya ve onun sevgilisi yakışıklı tony, kartal isimli uzay mekiklerinin değişmez kaptanı alan carter. dizinin giriş jeneriğinde oldukça hareketli sayılabilecek fon müziği eşliğinde, yarım daire şeklinde olan uzay üssünün uzaktan başlayıp yakınlaşan çekimli bir görüntüsü sunulur ve hemen arkasından dizinin asıl oyuncuları ile birlikte varsa o bölümün konuk oyuncuları tanıtılırdı. mahalle oyunlarında alan carter olabilmek bir ayrıcalıktı, her isteyen o rolü kapamazdı. ayrıca bellerine astıkları ters u harfi şeklindeki lazer tabancaları da bir başka ekoldü. bir daha o şekil tabancalar hiç yapılmadı.

(sads - 24 Kasım 2002 23:05)

kaliteli dizidir

ingilizdir ...

1974 - 1975 yıllarında 2 sezon olarak çekilmiştir toplam 48 bölümdür. internette emule ortamında bütün bölümleri bulunabilmektedir

gelelim dizi yorularımıza

bilgisayarsız bir dünyada tasarlanıp çekilen bir dizi olarak bu yönde fazla bir şey beklenmemeli. bilgisayarların sorulan sorulara yazar kasa fişi ile cevap verdikleri bir teknolojiden bahsediyoruz. ama onun haricinde mekanik diyebileceğimiz her detay gayet güzel ve detaylı çalışılmış. uzay gemileri (kartallar), pistler, uzay elbiseleri vs gayet doyurucu.

senaryo ve oyunculuklar :

ilk bölümlerde oyunculuklar biraz yapay ama özellikle birinci sezon 6. bölümden sonra o da oturmuş. senaryolar da fena değil en azından daha dizinin 5. dakikasında sonunu tahmin ettiğiniz cinsten değil.

müzik :

jenerik müziğini tek geçerim. imperial march kadar karakterli ve ayırt edicidir.

özetle : 1970 lerin en iyi bilim kurgu dizisi

(oric - 4 Temmuz 2010 10:44)

dizide kullanılan eagle'ların tasarımı, özel efekt yönetmeni brian johnson'a ait. çekimlerde kullanılan dört adet modelin her biri 110 cm uzunluğunda ve 16 kg ağırlığında. bunlar yapım şirketine 1973'te toplam 20.000 dolara mal olmuş. neredeyse her bölümde (en az) bir eagle patlatıldığından, bu modeller her çekimden sonra tamir edilip yeniden boyanmış. ayrıca modeller simetrik boyanmazmış. mesela bir tarafında beyaz zemin üstüne kırmızı çizgiler varken öbür taraf turuncu ağırlıklı olurmuş (amaç iki farklı taraftan çekip 4 modelden 8 uzay gemisi çıkarabilmek). bilimsellikten tamamen uzak, son derece zayıf senaryolu bir bilim kurgu dizisi olmasına rağmen bunca yıldır hala sağlam bir hayran kitlesine sahip olmasını uzay gemilerinin tasarımına bağlamak yanlış olmaz.

eagle'ın tasarımcısı brian johnson'la yapılmış bir röportaj:
http://www.mediawhack.com/bjohnsoninterview.html

sağlam kalan son eagle modelini bir meraklısı alıp restore etmiş, restorasyonu da aşama aşama anlatmış (8 sayfa):
http://www.smallartworks.ca/…toration/restore1.html

aşağıda da özel efektlerle ilgili kısa bir video var:
http://www.youtube.com/watch?v=iujcyipedto

edit: bu brian johnson'ın ac/dc'deki adaşıyla herhangi bir alakası yok.
http://en.wikipedia.org/…_johnson_(special_effects)

(ventolin - 8 Ocak 2012 16:57)

"çok oldu ama ben de çocuktum"a dair en önemli hatıralardan biri. ne yayın gününü ne de yayın saatini hatırlayamasam da oturma odamızdaki bal rengi koltuklarımıza en çok yakışan siyah beyaz dizi idi, hem de duvar kağıtlarımız kadar karmaşık değildi.
barbie'nin bir oyuncak bebek ismi olduğunu bikmezken,"maya" olmaya öykünürdüm en çok. (zaten hiç barbie bebeğim de olmadı, elbiselerini hazır almayıp kendimiz diktiğimiz plastik bebeklerimiz vardı.) kırmızı biberin içine su doldurup, bir yandan içip bir yandan yerken izlerdim. çoğu zaman ağzım açık kalırdı, daha sonra renkli televizyonumuzun alındığı zamanlar denk geldiğim star wars'a kadar da hep öyle kaldı.
büyüdüm kocaman kadın oldum, ameliyat sonrası uyanırken bu dizinin adını sayıkladım. tekrar izleyerek hayallerimi yıkmak istemiyorum ama, en zor akıldan çıkanlar çocukken sizi en çok etkileyenler oluyormuş.

(qfwfq - 24 Temmuz 2012 20:28)

cumartesi akşamları japon belgeselinin hemen ardından başlayan müthiş bilimkurgu dizisiydi.
eski bölümlerine bakıyorum da tüm tasarımlar hala göz okşuyor. kıyafetler, bayıltmaya da ayarlanabilen u şeklindeki silah, telsiz, açılır kapılar, kara ve hava taşıtları. ingiliz işi olmasının payı büyük.
ayrıca kaptan koenig ile doktor helena, dizi çekildiği sıralar ve sonrasında yıllarca evli kalmışlardır.
the bringers of wonder adlı bölümünde altıma sıçtığımı bilirim. günlerce rahat uyuyamadım şu tek gözlü lahana kılıklı yaratıklar yüzünden. youtube'da yorumlara bakarsak çocukken herkes bayağı yusuflamış.
(bkz: http://www.youtube.com/watch?v=zg4llyf_w6s)

(zindirzimba - 8 Ekim 2012 03:01)

ilkokul yıllarımızın en tapınılası dizisiydi. okul sıralarında kalemlerimizi kartal bir kartal iki olarak adlandırır, çılgın eğlenirdik. maya'ya tapardık, kaşlarının nokta nokta oluşu içimizi ürpertirdi, ama çok saygı duyardık. o kadar çok severdik ki mühim uzay yolu'ndan daha iyi bir dizi olduğunu düşünürdük, sonraki yıllarda gelen saylonlular bile o hissi yaratamamıştı.

aradan yıllar geçti, bir vcd vasıtasıyla gördük ki, astronotların kıyafetleri turuncu kask ve sarı giysiden oluşmaktaymış, allahım öyle astronot mu olur güneş gibi parıldayan, insan biraz ciddi düşünür.

(igraine - 27 Ekim 2003 00:32)

dizide maya isimli uzaylı bir kız vardı.. böyle kaşları nokta noktaydı.. istediği her şeyin şekline girebilirdi.. büyüyünce maya gibi olmayı hayal ederdim.. ama gerçek hiç de öyle olmadı.. çok severdim ben bu diziyi.

(kizil su perisi - 7 Nisan 2004 11:53)