bu filmde dikkat çekici bir husus da her tarafın çamur olmasıdır.

(leonardo - 9 Kasım 2008 16:05)

çok görmüşüm çok bilmişim de 80 yaşına gelmişim gibi görünebilir ama zamane filmleriyle doğallığıyla bin basan bir filmdir çiçek abbas.

ilk olarak filmdeki karakterler varoşlarda yaşayan dar gelirli ya da fakir diyebileceğimiz insanlar. keza evleri ve giysileri de öyle. yakın zamanda çekilmiş, rol icabı fakir insanların olması gereken filmlere, dizilere baktığımızda bu güya fakir karakterler ankastre mutfakta yemek yapıp top shoptan giyiniyor. yemekte fajitas yeyip, starbucksta kahve içiyorlar. zorla fakirleştirilen evlerde bile "ben dekorum" diyen bir düzen var. bu yeni fakir karakterlerin evde bile makyajları porselen, saçları fönlü.

oysa çiçek abbas'ta filmin en zengini minibüs sahibi şakir'in evi bile orta halli bir ailenin evi, filmde görülen tek şıkır şıkıdım giysi sahibi de o, yine de sırıtmıyor. yine yan karakterlerin giysileri de o zamanın modasında pazarda satılanlara benzer ürünler. özellikle saçlarda bir pembe mutlu'nun saçı bir de ayşen gruda'nın saçı düzgün. nazlı'nın evindeki kız kardeşlerinin ne üstü başı var ne de saçları fönlü. nazlı'nın düğününe hazırlanırken bile saçları sadece taranmış, tokalarla tutturulmuş , o zamanın fakir ailelerinin düğünlerindeki gibi.
onu geçtim, şakir'in minibüste çapkınlık yaptığı fatma bile orta halli bir kadın, kıyafetinde hatta iç çamaşırında bile hiç bir seksapel yok, bildiğimiz mahalle kadını.

dahası da çekimlerin yapıldığı alibeyköy yolları çamurlu (bu daha önce de belirtilmiş) ve oyuncuların hepsi o yolların çamuru hep hayatının bir parçası olmuş gibi, hiçbir eğretilik göstermeden muhteşem oynuyorlar.

doğallığı gösteren bir diğer yön de oyuncuların bakımsız ve çirkin ama bir o kadar da doğal görüntüleri. düğünde ortalığı birbirine katan bubu murtaza olması gerektiği gibi paltosunun eteklerini oynata oynata, traşından başka hiç bir süsü olmadan düğünü basıyor. özellikle ayşen gruda'nın yakışıklı prensi muavin niyazi, prens olmanın jön olmaktan farklı olduğunu, herhangi birinin de prens olabileceğini çok güzel gösteriyor. oyuncular sanki alibeyköylü, hepsi film bittikten sonra çamurlu yollardan geçerek evlerine vardılar. şimdiki film ve dizilerde kaç tane ortalama görünümlü oyuncu var, sanırım güzel/yakışıklı olmayanın şansı makyaj hilelerine kalıyor.

(aychovsky - 11 Aralık 2008 17:44)

şakir: ne bakıyorsunuz ulan, hiç mi aile kavgası görmediniz?
abbas: ulan oğlum gülmeyin ayıptır. sonra sizin oğlunuz kızınız da böyle olur allah göstermesin.
şakir: ne diyorsun ulan it?
abbas: abi böyle söyleyince hemen susuyorlar, çok korkuyorlar size benzeyecek diye.
şakir: sus ulan.

(grapes of butcher - 7 Ocak 2011 22:58)

insanların en çok kahvede cicek abbas ile sakirin atıstıgı sahneden hatırladığı izlenilesi film

sakir (sener sen)- asiksan vur saza, soforsen bas gaza

cicek abbas (ilyas salman)- sevene can feda, sevmyene elveda

sakir- sen batan bir gunes ben yollarda cilekes

cicek abbas- soforun bahti kara muavvinin gonlu yara

sakir- gaz, fren, sanziman halim duman

cicek abbas- sev beni seveyim seni

sakir- ask bir otobustur binmesini bilmeli

cicek abbas- son duraga gelmeden inmesini bilmeli

sakir- bana hava atma!

cicek abbas- havan kime yabanci?

sakir- kapilma ruzgarima sen de aldanirsin

cicek abbas- sollama beni sollarim seni

sakir- gecme beni ezerim seni

cicek abbas- dunya dikenli bir hayat sevenler de mi kabahat?

sakir- yaklasma toz olursun gecme pisman olursun

cicek abbas- cilemse cekerim kaderimse gulerim

(bu noktadan sonra cicek abbas ust uste ataga kalkar ve durmaksizin arka
arkaya patlatir, sakir de caresizce cirpinir.)

cicek abbas- istedim vermediler sen soforsun dediler

cicek abbas- emegimiz bilek zoru allahim sen bizi koru

cicek abbas- ask bir sudur ic ic kudur

cicek abbas- aski cekene derdi bilene sor

cicek abbas- ask cekenin yol gidenin

cicek abbas- kabahat sen de degil seni sevende

cicek abbas- neaaaabeeer!!!

(daha - 14 Mayıs 2003 13:24)

--- spoiler ---

"ilk taslakta, filmin yoksul ama iyi kalpli kararkteri abbas, filmin sonunda sevdiğine kavuşamıyor, kuytu bir yerde minibüsünün içinde donmuş bir halde ölü bulunuyordu. "

kaynak : vikipedi
--- spoiler ---

sinan çetin'in ağzından :

--- spoiler ---

film o kadar dramatik gidiyordu ki, filmin iyi kalpli kahramanının sevdiğini elde etmesini çok istedik. bu aynı zamanda o zamanki toplumun kabuklarının değişmesi için de çok önemli bir fırsattı. genelde filmler kötü sonla bitiyor, insanlar eve ağlayarak gidiyordu. abbas çok emek vermişti, hayalleri vardı, işine çok bağlıydı, bazen hayat istediklerinizi size vermez ama biz abbas'a hak ettiğini vermeliydik ve verdik...

--- spoiler ---

ilk taslak finalini yapmış olsaydı sevenlerini mahvedecekti muhtemelen bu film. iyiki de yapmamışlar. umut fakirin ekmeğidir sözüne inanmamızı sağlamıştır bu finali.

(yuznumaraliadam - 27 Ekim 2013 17:57)

- ben de gonlumun prensini buldum abi.
- bu mu lan prens....muavin niyazi.

(vpr - 27 Şubat 2004 15:54)

- aksama gorusuruz.
- aksama gorusuruz.
- aksama sen niye gorusuyorsun lan?

(vpr - 27 Şubat 2004 15:56)

gece gece böyle içli içli ağlattı beni bu film.

abbas ne güzel, ne hırslı, ne tatlı hayalleri olan bi adam. sevdiği kıza bakıp kurduğu hayal mesela. nazlı gelinlikli, beraber abbasın minibüsünü öpüyorlar. ya çok güzel adam işte anlatamıyorum ki.

sonra abbas gerçekten minibüsü alıyor, gece gündüz çalışıp senetleri ödüyor. sevdiği kızla da nişanlanıyor. ulan ne güzel giderken her şey abbasın minibüsün tekerleri, motoru puff yok oluyor.

abbas, şakir'in kapısında çöküp ağlamaya başladı ya, bende orada film koptu. önce sessizce kimseye çaktırmadan, yiğitliğe bok sürmeden ağlamaya başlattı ama kızın babası nişanı minibüs elden gitti diye bozduktan sonra abbas yeniden muavin olunca bütün evi kaplayacak bi çığlıkla "anne yeniden muavin oldu ya ühühühü" diye ağlattı. allahsızlar insan insana bunu yapar mı be.

sözlükte okuyorum, ehehe çok komik film falan diyolla, tamam eyvallah komik film fakat çok gerçek be. hayat gerçeği ama, böyle o ağlatıyo. ıssız adam ağlatması değil, ütopik değil. hep olan şeyler. insan hayatı lan işte.

sonra filmin en unutulmaz repliği ne diyem mahmut mu diyem oluyo. ulan bu filmin en unutulmaz repliği "ben anamdan doğdum doğalı ensemden tokat eksik olmadı" be!

(golgem var iyi ki golgem var - 29 Aralık 2013 02:37)

sinan çetin eline yüzüne bulaştırmadan böyle bir filmi çekmeyi nasıl becermiş diye düşünmeme sebep olan film...(bkz: sonradan sapıtmak)

(case - 3 Haziran 2001 21:13)

sinema tarihine final sahnesiyle altın harflerle kazınmış bir filmdir.söz konusu sahnede abbas ve sevdalısı nikah salonunda birbirlerine doğru koşmaktadırlar.melodramların bu gedikli meşhur sahnesinde senaryo gereği slow motion kullanmak gerekmektedir.filmin teknik ekibi o zamanın ekonomik koşullarından dolayı yavaş çekim tekniğine uygun kameraları olmadığı için dahiyane bir fikir ortaya atarlar.söz konusu çiçek abbas ve kara sevdalısı birbirlerine doğru ellerinden geldiğince yavaş yürüyeceklerdir.

ve sahne bu şekilde kotarılır.ilyas salman'a kamera her zoom yaptığında, gözlerini yarım saniyede bir kırpıştırdığını ve bununla beraber her bir adımını yaklaşık dört dakikada attığını fark etmek mümkündür.yeşilçam, yine yapacağını yapmış teknik imkansızlıkların üstesinden gelmeyi başarmıştır.

(jokond - 18 Ocak 2005 14:41)