peh teletubbies özentisi olan program..isimler bile çakma be kardeşim, hapsi dizi, igıl bugıl. bu kadar olmaz.

gece bahçesi hakkında ne dediler;

*os: bunları izleyince teletabiler lost gibi göründü gözüme
*teletabi : taklitler aslını yüceltir.

(teletabi - 26 Aralık 2007 18:07)

bu programın sonunda bir uyku ortamı yaratılıyor ki sormayın gitsin. köksal engür, hipnotize edici sesiyle başlıyor konuşmaya: "fütıfırlar şarkılarını söyledi.. tombilivuların uyku zamanı geldi... hadi uyu makapaka... hadi uyuyun tombilivular... merak etme igılbigıl, gitme vakti geldi vs." rahatlatıcı müzik, sönen ışıklar, ağır çekim uzaklaşan kayık... benim bile uykum geliyor valla.

(geven - 2 Aralık 2008 15:22)

1,5 yaşındaki yeğenimi hipnotize eden program. 25 dk. boyunca hiçbir şey umurunda değil ufaklığın. transa geçiyor. program sırasında yeğenime sesleniyorum, bağırıyorum, kıçımı yırtıyorum ama ufaklık kılını bile kıpırdatmıyor. abla çocuk için zararlı değil mi? diye sorduğumda 'ya yurtdışındaki bebekler de hipnotize oluyor, çok seviyorlar bu programı, orda da yayınlanıyor, bende yarım saat dinleniyorum işte' diyor. futbol erkeklerin, diziler kadınların, teletubbies ve gece bahçesi de bebeklerin uyuşturucusudur gibi bir sonuca varıyorum. bir de din kitlelerin afyonudur var tabi.

(ragtag - 8 Ocak 2009 10:52)

bir yetiskin için sıkıcı ve hatta saçma gelen, fakaat 3 yaşındaki kızımın tüm karakterlerini ismen ezbere bilerek, dikkatle ve keyifle izlediği program.. senaryo mantardan biraz: her bölümde tombiliboolar pinky ponk a biner... bu sıra makka pakka'yı görüp el sallarlar.. o sıra ups daisy çıkagelir... ona da el sallarlar... titiferların şarkı söylemesi ile akşam olur. herkes uyumak için yatağa gider.. illa iggle piggle yatağına gitmez ve hırtlık çıkarır... derken o da gider işte.. sonra da olay biteer... görüp görebileciğim en maceralı bölümde, makka pakka'nın bisikleti bayırdan aşşağı kaçmıştıda.. büyüklük ve şekil olarak bamyayı andıran küçük pontipinelerda tekerin önüne taş atarak kaçan bisikleti durdurmuşlardı.. büyük olay olmuştu bu...

(rusteminabisi - 27 Ocak 2009 13:00)

3 altı yaş grubundaki çocukları resmen televizyona kitleyen program. bu yaş grubundaki çocukların özellikle, reklamlara aşırı merakı ve dikkati bilinir ama ben gerçekten böyle şey görmedim arkadaş. yeğenim bu program açılınca dış dünya ile ilişiğini kopartıyor, hipnotize bi şekilde bunu seyrediyor. benim bakış açımdan seyredince kötü bile diyemiyeceğim bi yapıt ama neticede benim için degil 2 yaşında çocuk için yapılmiş bu . o yuzden helal olsun diyorum emeği geçenlere. bizim sevdiğimizi bulmak bi şekilde kolaydır ama 2 yaşındaki çocuğun sevdiğini bulmak zordur gibi geliyor bana.

(hayat guzel midir - 4 Nisan 2009 21:35)

daha once de ifade edildigi gibi 3 yas alti cocuklarin afyonu. pedagojik olarak cok basarili bir yapit. dvdsi de var.

memleketteyken yegenle beraber izlerdik. zaten yavru ceylanin hallerine tav olmaya dunden haziriz; bunun karsisina gecip omuriligi dikip oturmasi pek bir hos, pek bir guzel oluyor. butun gun cevresindekileri canindan bezdiren cocuk birden transformasyona ugruyor. boyle bir programin karsisinda, bebek sicakligi yaninda uykuya dalmanin hazzini bilir misiniz dostlar? ahmet hamdi tanpinar bunu gorse huzur'u yirtar atardi. evet bizimkinin en sevdigi karakter iggle piggle. benim favorim hoppidibolar.

(muzmin rahatsiz - 19 Şubat 2010 06:15)

içinde madafaka isminde bir elemanın bulunduğu psychedelic çocuk programı.

(melantroduction - 4 Nisan 2010 21:15)

cocuklarin perspektif algisina tükürdügü kesin.
o ninky nonk denen toplu tasima araci normalde iggle piggle'in dizine kadar geliyor ama iggle piggle bunun icine biniyor.
koca bir nesil minik kus'un travmasini atlatamadi hala, yapmayin allah askina..

(dr shephard ameliyathaneye - 8 Nisan 2010 09:34)

buyukler icin porno neyse, kucuk cocuklar icin de gece bahcesi odur bence.
bir kere konu monu yok. herkes ortalikta hoplayip ziplayip duruyor.
ustelik her ikisinde de program sonunda herkes mayisip uyuyor.

en buyuk benzerlik ise ikisini de izledikten sonra akilda hicbir sey kalmamasi.

(aquanaut - 8 Temmuz 2010 23:13)

ufak kızım öğle ortasında uyumaya prensipte karşı, bunu defaatle annesine, teyzesine, anneannesine belirtmiş zaten. lakin ben uzanınca kendisi de yastığını sürükleye sürükleye geliyor yanıma uzanıyor. baba bana gece bahçesi aç diyor. gelip yanıma uzanması, uyuyacak olma ihtimali güzel, faydalı, çevirip buluyorum gece bahçesini. bazen bitmiş oluyor. bazen ortasına denk geliyor. bitmişse bitmiş kızım diyorum. gece bahçesi aç dedim sana diyor. bitmiş kızım diyorum. tekrar gece bahçesi aç bana diyor, gözler artık kaymış vaziyette uyudu uyuyacak. fısıldıyorum bitmiş kızım. dalıyor.

gece yine yastığını sürükleyerek geliyor salona. koyuyor yastığı yerleşiyor güzelce kanepede dibime. gece bahçesi aç bana de bana diyor. dönüp gece bahçesi aç bana diyorum. zevkle gülümsüyor hırsla "bitmiş" deyip kıkırdıyor. öğlenki repliklerden aklımda kaldığı kadarıyla, gece bahçesi aç dedim sana diyorum biraz daha sert. bitmiş diyor, sağa dönerken hafif sesle. gece bahçesi açsana diye tekrarlıyorum. sola dönerken mırıldanıyor, bitmişşş.

gece bahçesini uyku zamanı ile ilişkilendiremeyenlere söylüyorum, var böyle bir ilişki. ben yaşadım, gördüm. çocuğun uyumasına yardım ediyor. bitmiş bile olsa.

(ekaraek - 11 Temmuz 2010 10:45)