muzikleri ve tuhaf insan tiplemeleriyle zaman ve mekana sıkıstırılmıs muhtesem kurgu ve muzik uyumuyla bir cesit kara komedi..bir benzeri icin (bkz: hotel splendide)..

(keerleean - 29 Mart 2002 10:59)

harika bir filmdi, fakat her şey bi yana:

--- spoiler ---

(bkz: prezervatif yamamak)

--- spoiler ---

(zgor - 12 Ağustos 2008 21:33)

jean pierre jeunet'in eski bir filmi. ayni yonetmenin kayip cocuklar sehri ve amelie filmlerinde oldugu gibi bu filmde kendini unutulmazlar arasina yazdirmistir.
film ikinci dunya savasinda bir sarkuteri ve onun ust katlarindaki pansiyonda gecer.

(laos - 1 Ağustos 2002 09:43)

hayatıma "post-apocaliptic surrealist black comedy" şeklinde şahane bir zincirleme film tamlaması sokmuş filmdir.

--- hafif dozda spoylır, dikkat ---

kasabın sarışın kızı ilk adını söylediğinde aklıma romeo ve juliet'in juliet'i gelmişti; juliet capulet - julie clapet.

gönderme bulamazsa ölecek hastalığına yakalanmışım gibi olmasın ama, banyo tabanı çöküp yukardan atılan ağa tırmanma sahnesini de görünce emin oldum evet, postmodern apokaliptik bir romeo juliet hikayesiydi bu o la la!

(bal i shikeste - 3 Aralık 2010 00:05)

testerenin çelloyla düeti fonunda, gıcırdayan yatak yayları, gıda sektörüne kurban giden kapıcılar ve illa ki araya sıkışan bir aşk ihtiva eden absürd film. elbette ki absürdü bir hakaret olarak kullanma eğilimimiz var, saçmalığı yuhalarken özgürce ve bilerek "saçmalayanların" da hakkını yiyoruz arada. delicatessen de absürd sözcüğüne yükleme gaddarlığını gösterdiğimiz tüm o olumsuz sıfatların hesabını soruyor. bu filmdeki büyü, beyninizdeki tüm merkezleri sıcak yataklarından kaldıran tuhaf rüyaların etkili kimyasıyla formülüze edilmiş olmalı. fena afallatıyor meret.

hakikaten dekorlarıyla, garip görünümlü karakterleri ve zaman-mekan belirsizliğinin bayrağını aslında daha en başından göndere dikmesiyle seyirlik bir rüyaya dönüşüyor. delicatessen'in başına geçtiğimde beynim, filmin uçan-pembe-fil boyutundaki alternatif gerçekliğine adapte olmaya hazır değildi. neticede vasat zekalıyım, ayrıca içinde kardeşinizin lys hazırlık kitaplarının istifli olduğu devasa dolaplarla dolu bir emanet odada gerçekliğin tutkallarından kopmak pek meşaketli bir iş. filmde mekanları, karakterleri gündelik, cetvel düzlüğündeki normal hayattaki tiplerle eşleştireyim diyor ama başaramıyorsunuz. ince göndermeler var mı diye zaman zaman kıllanıp kulaklarımı dikmişsem de, genel tablo itibariyle hiçbir şeyin hiçbir şeye tam olarak benzetilemediği ve herkesin ayrı telden çaldığı garip ve harika bir boyut bu. "napalım, işimiz bu" diyerek profesyonel yaşamın ve kariyerin önemine vurgu yapan kasap, fena halde keklenerek intihara meyleden ancak kötü şansı yüzünden bir türlü ölemeyen kadın, dairesini salyangoz çiftliğine çeviren aç adam, sakar bir hatun, eski bir palyaço ve lağımlarda fiti fiti dolaşan şapşal bir örgütün ne idüğü belirsiz üyeleri. hepsi bambaşka bir kafada ve hepsi de çok ciddi. öyle de sürrealist ve çılgın bir film. iki başparmak yukarı.

(coor bagpipes - 28 Ocak 2011 01:42)

içinden ayşen gruda geçen film.

(goks - 31 Ocak 2011 23:20)

almanca delikat [güzel, hoş, ince] ve essen [yemek] kelimelerinin birleşimiyle oluşmuş, buradan da önce fransızcaya, sonra da ingilizceye geçmiş kelime.

(superjesus - 6 Şubat 2003 04:29)

film her ne kadar ikinci dünya savaşı izlenimi verse de tarihi belli eden hiçbir ibare yoktur. yönetmen aslında bilim kurgu filmlerinin 2036 newyork yazıp o karanlık tabloları ile film çevirenlere bir nazire yapmaktadır, hayır felaket ortamları ille de gelecekte olacak diye birşey yok, yaşadığımız çağ veya geçmişte kalan çağ bile yeterince vahşidir. özellikle 2. dünya savaşı dönemini düşünürsek yeterince vahşet yaşanmıştır. filmde kasap egemen insandır, kasaba ve hana sahiptir. egemen başkaları için zorunlu gördüğü bir hayatı kendisi için görmemektedir.

filmin nihai mesajı ise; hayatı çekilmez kılan ve yarattığı sisteme yine kendisi mahkum olan insanların kendisidir. yani insan eti yenmeden de yaşanır ve daha mutlu olursunuz. zaten filmin tek aydınlık dış çekim sahnesi bu sahnedir ve film boyunca handa yaşayan herkese kötü oyunlar yapmaya çalışan iki erkek çoçuk ilk defa birilerinin yaptığı müzigi taklit etmektedir. tabi han suların banyodan boşalmasıyla kullanılmaz halde ve tek kalınabilecek yeri artık damdır ama galiba en güzel yeride burasıdır. sizin hayatınızı cehenneme çeviren mekanı kaybetmeniz belkide sizin kurtuluşunuzdur.

sonuçta bu film izlediğimiz filmelere pek benzemiyor. filmde kullanılan tüm simgeler hemen antiteziyle sunuldugu için film bitene kadar filmin nasıl bir film oldugunu çok kestiremiyorsunuz.

(haslama cay - 13 Ağustos 2003 10:48)

akıllara durgunluk veren^* intihar sahnesi ile pek çok takdirimi kazanmıs olan güzide film.
(bkz: öldürmeyen allah öldürmüyor)

(very irish person - 13 Eylül 2003 15:59)

patlak gözlü oyuncularıyla korkutan, son sahnesiyle ne koydun lan kafana esprisini akıllara getiren, renklerin çok iyi kullanıldığı film...

(kablam - 24 Ekim 2003 02:19)

bu filmin insanda biraktigi olumlu hava, kisinin kendisinden korkmasina neden oluyor. zira anormal bir hikaye ondan daha anormal karakteler, bir sahnesi digerinden daha garip. anlattigi hikaye aslinda ic karartici. lakin insanda muthis bir iyimserlik doguruyor. suphe ediyorsunuz kendinizden. benim ic dunyam da boyle mi acaba?

(henryleyden - 5 Şubat 2004 12:54)

intihar etmek isteyip de asla basaramayan hatun'un olayi da bir ayridir.

ayrica (bkz: intihar edememe sebepleri)

(magician - 19 Mayıs 2001 06:20)

film üzerine şu kısa metrajlı yazı da okunabilir.

(hanging rock - 15 Haziran 2014 20:40)

fransa'nın naziler tarafından işgalinin eğretilemesi.

kasap biraz fazla hitler'i çağrıştırıyor. aslında onu sadık vichy neferi diye düşünmüşümdür hep. fakat bir retrospektif sonrası hitler'e daha çok benzediğini düşünüyorum.

apartmanın yaşayan bir canlı gibi sunumu uzamın bilinçaltı gibi algılanması değilse ne? demek ki yönetmenlerin ve dolayısıyla da fransızların bilinçaltında hep bir suçluluk duygusu hakim olacak. bu film vichy hükümeti adına çalışıp kendi ulusunu ele verip ölüme yollanmasına neden olanların anlatıldığı bir alegori.

sonunda kötünün yenilmesi ve iyinin galip gelmesi ise tamamen masal elbette. kasabın cüsseli, louison'un (dominique pinon) kısmen cüce görüntüsü devlere karşı mücadele edip sonunda kazanan sıradan masal kahramanını anımsatıyor.

(hanging rock - 4 Mayıs 2015 14:13)

jeneriği süper olan film, mesela müzikle ilgilnen kişilerin ismi plakta yaziliyken, görüntü yönetmenininki fotograf makinesinde yazildir, bu şekil gider, süperdir...

(portakal - 3 Ağustos 2001 00:33)

kanımca en iyi jean pierre jeunet filmi. amelie ve la cite des enfants perdus gibi sonradan çektiği filmlerin de oldukça iyi olduğunu düşünmeme rağmen ben ilk sırayı delicatessen a vermekteyim. özellikle yaşlı kadının kırmızı yünü toplaya toplaya merdivenlerden inmesi ve intihar edemeyen kadının düzenekleri pek güzel kurgulanmış idi. konusuyla, renkleriyle 'tavsiye edilecek filmler' in ilk sıralarında.

(senzafine - 7 Mart 2005 19:46)

araya çok hoş alegoriler serpiştirilmiş film.

--- spoiler ---
olayla hiç ilgilenmeyip herşeye sırtını dönen, kendi işiyle ilgilenen ama kimseye de yardımcı olmayan kardeşlerin isviçre sembolü inekli kutular üretmesi nedendir sizce? ya troglodite'lerin amerikanvari şapşallıkları?
--- spoiler ---

(calendil - 29 Nisan 2005 14:01)

schlotzskys deli'deki deli kisminin anlami budur.

(agony - 16 Kasım 2001 17:03)

apartmandaki herkesin islerini yatagin yaylarindan cikan sesin ritmiyle yapmasi gercekten cok eglenceliydi :)

(kruva san - 13 Ocak 2000 15:54)

sanki ileride amelie 'nin geleceğini önceden müjdeleyen aynı zamanda hem karanlık, hem renkli olabilen bana hep bir tim burton filmiymiş gibi gelen sepia tonunda bir fransız filmi.

(jelly experiment - 16 Temmuz 2006 13:56)