kaurismaki abimizin yeni filmi. kaybedenler uclemesinin son ayagi bu, ve yalnizlik uzerine. filmde her yerde herkes sigara iciyor. kaurismaki'nin kendine ozgu sigara yasagi cigneyisi imis bu. toplamda 16 olan film sayisini 20 ye tamamlamadan bu isi birakmam demis kendisi. ayrica medyada cizdigi kabiz yonetmen imajinin medyanin kendisinde kabizlik yapmasi nedeni ile oldugunu, aslinda tadindan yenmeyen, sicak kanli bir insan oldugunu da ogrendik, mutluyuz guruluyuz ve kendisini seviyoruz^*

(fitfit - 27 Ekim 2006 23:19)

aki kaurismaki'nin finlandiya üçlemesinin son filmi alacakaranlıktaki ışıklar..

film helsinki'de bir alışveriş merkezinde güvenlik elemanı olarak çalışan koistinen karakterinin çevresinde gelişiyor. film koistinen'nin sıradan ve tekdüze hayatının, karşısına çıkan ve deli gibi aşık olduğu bir femme fatale yüzünden nasıl altüst olduğunu ve tüm yaşamının nasıl değiştiğini anlatıyor. özellikle içine çekildiği bir soygun tezgahında suçun onun üzerine kalması ve kostinen'nin de bunu değiştirmek için, bir şeyler yapabilecekken hiç bir şey yapmamasını yalnızlık umutsuzluk ve kayıtsızlık merkezinde ele alıyor. "umut yoksa eğer geriye ne kalırın" cevabının da gayet etkili bir dille anlatıldığı bir film aynı zamanda...

kısaca film bu noktalara değinirken şunu da belirtmem gerekir ki, yönetmen kullandığı çekim tekniği renk tonaj ve karakterlerin kimliklerinin betimlenmesinde o kadar başarılıydı ki filmin konusu adeta film için bir detay kıvamında kaldı.. konu olarak basit ve bilindik gibi görünse de işleniş ve detaylarıyla izlediğim en özgün filmlerden biri olduğunu rahtlıkla söyleyebilirim. aki kaurismaki dram ile absürtlüğü o derece orantılı ve güzel yedirmiş ki filme, etkilenmemek neredeyse olanaksız..

yine bir çok filminde olduğu gibi tiyatral oyunculuklar ve donuk ifadesiz surat imi yer yer absürt detaylar aki kaurismaki'nin özgünlüğünün kanıtı, adeta filmlerinin imzası. cesaret isteyen bir teknik ve profosyonelce başarılmış bir sinema şöleni. 2006 da cannes'da altın palimiye için yarıştığını da unutmadan ekleyelim bu filmin..

(mimiko - 18 Nisan 2014 00:14)

kaurismaki nin izledigim 3. filmi.
koistinen karakteri , eger gelip buralarda görmese idim bana utopik gelebilirdi biraz, ama suan gelip gördugum icin pek normal bir fin karakter. maria ile sohbete havalar da amma soguk ile baslamasi vs.

huzunlu bir kara komedi var filmin icinde.
- simdi ne olacak, evlenecek miyiz ?

mesela imdb sayfasindaki bir elestiride, kaurismaki koistinen karakterinin davranislarini aciklamiyor denmis, halbuki aciklanacak bir sey yok, gayet normal bir fin karakteri. koistinen aklinda bir fikri olan ama nasil bu fikri gerceklestirecegini uzun uzadiya dusunen biri degil, hayal kurarken olur mu bu diye dusunmuyor, bankaya sadece okul diplomasiyla gidip ikiyuzbin istemesi de buyuzden.

koistineni ilk defa hapishanede gulerken göruyoruz. yine konusmuyor ama bu sefer bir seylere guluyor.

nihayet filmin sonunda koistinenin de bir siniri oldugunu goruyoruz, tam yeniden baslamisken herseye, hayal kuruyorken, maria ve sevgilisinin onu isten attirmasi artik onun icin katlanilmaz oluyor, ve bicakla saldiriyor, bi sey yapabilecegini dusunmuyor yine, korumalari gördugu halde saldiriyor, artik burada vazgeciyor.

(lev nikolayevic miskin - 3 Kasım 2017 23:17)