fransiz david lynch diebiliriz belki de kendisine. filmlerinde genelde image mentale/virtuelle(dusunsel virtuel goruntu) ve gercekligi birbirine karistirir. ne gercek ne diil nerdeyim ben olursunuz.

(abajur - 26 Mart 2007 18:16)

bu dede 86 yaşında ve hala film çekmeye devam ediyor. aktif olan en yaşlı yönetmenlerden biri..
(bkz: la vie est un roman)

(wa - 25 Temmuz 2008 12:52)

cannes 2009'da istisnai bir özel ödüle layık görülen yaşayan en büyük birkaç sinemacıdan biri.

(dennisjohn - 24 Mayıs 2009 21:05)

(bkz: hiroshima mon amour)

(darth maul - 24 Mayıs 2009 21:07)

"gercek oyle bir $ey ki, onu ancak bir anin bo$lugunda yakalayabilirsiniz" demi$. once van gogh, sonra nazire olsun deyu gauguin isminde filmler cekmi$. ben en cok muriel'i seviyorum, zaten 3 filmi di$inda da izlemedim.

(wereyda - 19 Şubat 2010 12:00)

gerçekliğe saniyenin binde biri temas edebilmek için gerçekle rüyayı hayal olanı çarpıştırır; hadron çarpıştırıcısı gibidir bu mubarek adam.

(21st century schizoid man - 21 Ekim 2012 13:55)

la guerre est finie eseri kesinlikle izlenilmesi gereken fransız yeni yönetmenlerinden birisi. bir hikaye nasıl belgesel unsurlarla harmanlanarak verilebilir bunu çok güzel yakalayan yönetmendir kendisi.

(deli kasap - 24 Mart 2013 23:12)

artık ölmesi gereken sinemacı. bu ne lan? doğ, ölme. ayıptır. sana gelene kadar chabrol öldü mnanobre.

(jacques kulema - 27 Mayıs 2013 21:48)

“biçimle öz arasında varolduğu söylenen ikilik bana hep saçma bir yargı olarak gözükür. soylu duyguları yansıtan 'biçimsiz' bir filmin tümüyle biçimci bir filmden daha düzeyli olduğu düşüncesi gülünçtür. ancak biçim aracılığıyla iletişim kurulabilir. biçim olmazsa seyirciye bir şey iletemez, onda heyecan yaratamazsınız.”

(hanging rock - 29 Eylül 2013 17:51)

(bkz: providence)

(uzunada1969 - 12 Ekim 2013 14:48)

(bkz: muriel ou le temps d'un retour)

(uzunada1969 - 5 Ocak 2014 02:50)

alain resnais'nin filmleri laboratuvar filmlerdir. yavaşlatılmış, mercek tutulmuş insanlar ve olaylardır, o bakımdan acele etmeye, gerçek zamanla eşitlemeye acele gösterilmemelidir. sinema tarihinin en ayrıksı, tartışmalı savlarını en kendinden emin şekilde öne süren, görüntüleyen, hiç bir şeyi, hiç kimseyi takmayan, içerlek, içe dönük, ruha dönük, ruhun da kenarlarında, düşük olasılıklarında veya ıssızlarında dolaşan, arada ufak bir ip asma köprü barındıran filmler. zor, boğucu, yavaş, sıkıcı, yavaş yavaş karşılaştırıcı, bağırmadan, sakin savladığından kavga edilmesi zor, terk edilmesi kolay, aklı da arkada bırakan filmler.

filmlerinde hayır sözcüğüne fazla yer yoktur, genellikle evet'tir, itiraftır, veya daha ileri gitmek, daha açılmaktır. onun filmleri sayesinde her hayır'da adeta mutlaka bir saklanma, bir korku bulmayı bekler olmuşumdur. her şey olasıdır, her şey olası olmalıdır. bu bakımdan insansever, inançlı fimlerdir. ama bir dosdoğru ucube nasıl zor sevilirse, onun ucubeleri de zor sevilir, kucaklayıp yanınızda taşıması zordur. dipten hak vererek mesafe koyar, veya içiniz sızlayarak yakın veya hak veriyor hissedersiniz. insanı kendi kolay sıkılmasıyla yüzleştirir, acımadan sıkar.

en kolay filmi la guerre est finie'nin bile peynir ekmek zannedilmesi hata olur. sadece ısınması, yakınlaşılması, koltukta görece rahat izlenmesi mümkün diye. orada da başınıza komünisti, arada/dışarıda birini sarar, komünisti, ideal değil insan olan bir komünisti. o kadar ünlü olan hiroshima mon amour'da da zor sevgiye el atmıştı: delinin, evlilerin, uzak kültür mensuplarının eşlenmesine. l'annee derniere a marienbad da sinemaya tutkum var diyenler için de demir leblebi, mimarlar ve görselciler için de zorunluluk. donukluğun, durucasına akışın ilmini yapıyorlar marguerite duras ile birlikte. luchino visconti bir edebi uyarlama üstadıdır, ama ikisi birlikte uyarlama değil, edebiyat-sinema yani sinedebiyat yapıyorlar. bir yerde yüksek sanat yaptıklarından, marcel proust'un okunmadan bilinmesi gibi onların da izlenmeden bilinmesi gerekiyor. tanırım, bilirim, seyrettim, ona karşı bağışığım, dayanıklıyım demek gereksiz ve anlamsız olduğu kadar da çekici.

(ibisile - 28 Şubat 2014 23:03)

vefât etmiş.

(acediac - 2 Mart 2014 12:05)

-à bientôt alain, see you in marienbad.

(goks - 2 Mart 2014 14:43)

http://www.radikal.com.tr/…llegini_kaybetti-1179146

fransız yeni dalgası'nın, ismi yazıldığı gibi okunmaktan çok uzak, ölümsüz yönetmenlerinden. neden büyük bir sanatçı olduğunu biliyorum, ama "sıkıcı olabileceği" ön yargısıyla bir filmini bile kendim açıp, izlemedim. bugün 92 yaşında vefat ettiğini öğrendim. bir teselli olur mu bilmem, ama filmlerini izleyen kimse 92 yaşına kadar yaşamayı başaramadı, başaramayacak. (atilla dorsay dahil.)

insanlığa yaptığın katkı için teşekkürler alain resnais.

not: hala nasıl "röne" diye telaffuz edildiği konusunda bir fikrim yok.

(marcowhisky - 2 Mart 2014 16:12)

— imagination is not always fantastic. it is indeed very exceptionally of fantastic inspiration; most often its representations are rigorously banal, routine. (cahiers du cinéma (in english) number 8, february 1967, page 59.)

(acediac - 28 Haziran 2014 15:39)

film eleştirileri:

coeurs
hiroshima mon amour

(hanging rock - 18 Aralık 2014 18:40)

alain resnais, pek nouvelle vague yönetmeni sayılmaz. ilk çıkışını yaptığı hiroshima mon amour'un tarihi itibariyle (1959) öyleymiş gibi gözükebilir. ama hem tarz olarak, hem ilgi alanları olarak oldum olası farklıdır. alain robbe grillet, marguerite duras ve jorge semprun ile ve hatta sanat sepetle ilgisi olmaması açısından sıradışı bir örnek olarak henri laborit ile çalışacaktır, nuit et bruillard'ın dış sesini paul celan almancaya çevirecektir. andre malraux'nun kızıyla evlenicektir. rivette 1928, godard ve chabrol 1930, truffaut ve louis malle 1932 doğumludur. alain resnais ise 1922. bu ufak görünen farkı büyüten savaş seneleri olmalıdır. yeni dalga sinemacıları popüler kültürü keşfederler. onların ilgilendikleri yazarlar ucuz gangster romanı yazarlarıdır. resnais it kopuk takımından değil klas adamdır kısacası. mesela konu bellek olunca size proust ve bergson tavsiye eden biri, resnais'yi de yanında tavsiye etmezse suratına tükürebilirsiniz. sinemada başka yönetmenlerle kıyaslanamayacak, sinema üzerinden atıflarla özetlenemeyecek yönetmenler vardır, diğerlerinden daha iyi diye değil, hiç kimseye benzemeyen bir özgünlüğe sahip olduklarından dolayı. kendi başına bir adaya benzerler. kendilerine benzerler. alain resnais böyle bir ada olsaydı, kesin lost adası olurdu.

(bir takim dis mihraklar - 25 Şubat 2015 03:46)

nuit et brouillard (night and fog) adinda nazi katliamini anlatan kisa ama feci etkileyici bir belgesel filmi de mevcuttur.
bir de sosyal psikoloji derslerinde isledigimiz klasik kosullanmanin insanlara uygulanmis halini gosteren mon oncle d'amerique (my american uncle) vardir. gerard depardieu oynar. pek bir enteresan ve de guzeldir.

(krebstar - 19 Ekim 2001 00:35)

smoking / no smoking ve hiroshima mon amour filmlerinin kolay hatirlanmaz yonetmeni..

(aritmi - 11 Ocak 2002 17:11)